No. 50084 Kolekcjonera No.84 Poczet królów i książąt polskich – Wacław II

Wacław II był synem króla czeskiego Przemysła Ottokara II z dynastii Przemyślidów i księżniczki Kunegundy. Urodził się w 1271 roku w Pradze. W momencie śmierci ojca, który poległ w 1278 roku, Wacław II znalazł się na łasce króla niemieckiego Rudolfa I Habsburga, który przejął ziemie zdobyte przez Przemysła Ottokara II tworząc tym samym podwaliny przyszłej potęgi Habsburgów. Małoletni Wacław został wywieziony m.in. do Berlina, gdzie był przetrzymywany w charakterze zakładnika. W Brandenburgii przebywał kilka lat, ale pobyt ten odcisnął piętno na jego psychice. Wacław był człowiekiem niezwykle inteligentnym, umiłowanym w poezji rycerskiej. Niestety nie umiał czytać ani pisać, a ponadto był bardzo zabobonny i lękliwy – bał się m.in. burzy i miauczenia kotów. Mimo wszystko szczęście Wacławowi sprzyjało, a sukcesy polityczne i militarne doprowadziły do objęcia tronu czeskiego. Królem Czech był Wacław w latach 1278 – 1305, a w latach 1300 – 1305 także królem Polski. Zmarł w Pradze 21 czerwca 1305 roku.