No. 1373 Zapora wodna w Solinie

Pierwszy projekt zapory wodnej opracował w 1921 r. prof. Karol Pomianowski. Projektantem późniejszego kompleksu był inż. Feliks Niczkie, z którym współpracowali liczni projektanci i inżynierowie. Budowę zapory rozpoczęto w 1960 r., a na miejsce wzniesienia wybrano przewężenie doliny Sanu poniżej ujścia Solinki, między górami Plasza i Jawor przy wsi Solina. Główne prace ziemne i fundamentowe zakończono w 1964 r. i od razu rozpoczęto wznoszenie korpusu zapory. Po 9 latach od rozpoczęcia budowy 20 lipca 1968 r. oficjalnie oddano kompleks do eksploatacji. Zapora w Solinie to najwyższa elektrownia szczytowo-pompowa w Polsce. Jej konstrukcja wznosi się na wysokość 82 metrów przy szerokości 664 metrów. Gabaryty tej konstrukcji pozwalają na uzyskanie 60. metrowego spadu wody. Prawdziwe wrażenie robi natomiast pojemność sztucznego zbiornika powstałego na Sanie, którego objętość to 500 mld metrów sześciennych wody. Tuż przy zaporze w 2021 r. rozpoczęto budowę linowej kolei gondolowej, a jej oficjalne otwarcie odbyło się 1 lipca 2022 r.