Na pewno zastanawiała Was luka numeryczna jaka powstała niedawno w wykazie znaczków okolicznościowych.  Miejsce to zarezerwowane było właśnie dla prezentowanego dzisiaj znaczka okolicznościowego. A kiedy już skompletowaliśmy do tego znaczka wszystkie niezbędne dane, wreszcie możemy Wam go pokazać, prosząc jednak, byście wczytali się dokładnie w dalszą treść komunikatu. 

Otóż prezentowany właśnie znaczek okolicznościowy ze Świdnicy do sprzedaży trafi 21 czerwca i dostępny będzie jak większość świdnickich znaczków w Informacji Turystycznej. Zwracamy również uwagę, że jest to znaczek dwustronny, a więc i jego cena będzie wyższa, niż znaczków jednostronnych.

Polecamy również zapoznanie się z tekstem nt. Anny Świdnickiej, przygotowanym przez pana. Zbigniewa Malickiego z Muzeum Dawnego Kupiectwa w Świdnicy. W katalogu znaczków tekst niestety musiał zostać skrócony, ale tutaj publikujemy go w oryginale.

ZO - 680. ROCZNICA URODZIN ANNY ŚWIDNICKIEJ

Anna świdnicka urodzona w 1339 roku. Księżniczka świdnicka z dynastii Piastów, królowa czeska, królowa i cesarzowa rzymska. Była jedynym dzieckiem Henryka świdnickiego (syna Bernarda świdnickiego i Kunegundy Łokietkówny) oraz Katarzyny, której pochodzenie, przy obecnym stanie źródeł, należy uznać za nieznane. 

Po śmierci ojca, zmarłego najpóźniej w 1345 r., Anna wychowywała się na dworze królewskim w Budzie, pozostając pod opieką Elżbiety Łokietkówny – trzeciej żony Karola Roberta. (Elżbieta była młodszą siostrą Kunegundy, babki Anny). W myśl porozumienia zawartego w grudniu 1350 roku między Bolkiem II świdnickim, stryjem i opiekunem Anny, i królem czeskim Karolem, Anna miała zostać żoną niespełna rocznego wówczas Wacława, pierworodnego syna Karola z jego drugiego małżeństwa, jednak w przeciągu dwóch lat zmarł zarówno następca tronu, jak i jego matka, i plany króla pokrzyżowały się.

Chcąc wejść w posiadanie księstwa świdnicko-jaworskiego, Karol sam postanowił ożenić się z Anną. Ślub 14-letniej świdniczanki ze starszym o 23 lata Karolem odbył się 27 maja 1353 roku w Budzie. Anna została trzecią żoną króla czeskiego, po zmarłej w 1348 roku Blance de Valois i Annie z Palatynatu, zmarłej na początku lutego 1353 roku.

Po uroczystościach w Budzie małżonkowie udali się do Świdnicy, gdzie 3 lipca 1353 roku Bolko II wystawił akt sukcesyjny, na mocy którego w razie jego bezpotomnej śmierci, ziemie Bolka przejmie Anna i jej dzieci z małżeństwa z Karolem. W porozumieniu zabezpieczono interesy księżnej Agnieszki, która po ewentualnej wcześniejszej śmieci małżonka miała dożywotnio rządzić księstwem świdnicko-jaworskim. Gdyby jednak Bolko doczekał się potomka, wówczas musiałby zapłacić Karolowi 10.000 grzywien. Także Karol zabezpieczył posag Anny zapisem 15 000 grzywien groszy praskich na wypadek wcześniejszej swojej śmierci.

28 lipca 1353 roku w katedrze św. Wita w Pradze Anna została koronowana na królową czeską, a 9 lutego 1354 roku w Akwizgranie miała miejsce jej koronacja na królową rzymską. Wreszcie w niedzielę wielkanocną, 5 kwietnia 1355 roku w bazylice św. Piotra w Rzymie, szesnastoletnia Anna świdnicka przybrała tytuł cesarzowej rzymskiej.

W 1358 roku w Pradze przyszło na świat pierwsze dziecko Karola i Anny, córka Elżbieta, która żyła 16 lat. 26 lutego 1361 roku w Norymberdze urodził się długo wyczekiwany następca tronu Wacław, późniejszy król Czech. Anna zmarła półtora roku później, 11 lipca 1362 roku, podczas narodzin drugiego syna. Miała wówczas 23 lata. Pochowana została w podziemiach praskiej katedry św. Wita.