Dzisiaj zmieniamy lokalizację i ponownie przenosimy się na południe Polski, tym razem do Gliwic, gdzie na mapie znaczkowych miejsc pojawiło się właśnie Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy. 

To kolejne miejsce sakralne związane ze Zgromadzeniem Księży Redemtorystów i jak nie trudno się domyślić za powstaniem tego znaczka stoi ojciec Leszek, któremu serdecznie dziękujemy za pokazanie kolejnego ciekawego miejsca. 

Znaczek jest już dostępny w sprzedaży, zatem nie pozostaje nam nic innego jak zaprosić Was do tego, aby planować swoje podróże tak, by odwiedzić Gliwice, a tam z pewnością spędzicie ciekawie czas na poznawaniu piękna naszego kraju.

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY W GLIWICACH No. 1113

Pierwsza wzmianka o kościele św. Krzyża w Gliwicach pochodzi z roku 1515. Był to kościół drewniany. W 1612 roku kościół został przekazany franciszkanom-reformatom z Krakowa, dla których miasto zbudowało niewielki drewniany klasztor. W pełnym niepokoju XVII wieku do gliwickiego klasztoru ściągało wielu zakonników, chroniąc się tu przed wojskami szwedzkimi. Klasztor okazał się zbyt mały, dlatego w 1658 roku podjęto budowę nowego klasztoru. Jednak w wyniku pożaru w 1677 r. całe zabudowania spłonęły. Jedynie ocalał krzyż z głównego ołtarza. Uznano to za cud i znak, że kościół trzeba odbudować. Tak też się stało — kościół i klasztor został poświęcony w 1683 r. w obecności króla Jana III Sobieskiego, który zatrzymał się w nowym klasztorze w drodze do Wiednia na „Odsiecz Wiedeńską”. W 1921 r. klasztor przejmują niemieccy redemptoryści, a w 1945 r. polscy, którzy do tej pory tutaj pracują. W roku 1923 w kościele umieszczono kopię obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy przywiezioną z Rzymu. W roku 1951 odprawiono pierwszą w Polsce Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a w roku 2014 odbyła się koronacja obrazu. W 2015 ustanowiono Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy.