
Łączna liczba znaczków: 153
SS Polonia - jeden z trzech pierwszych transatlantyków pływających pod polską banderą. Zbudowany w szkockim mieście Glasgow, w stoczni Barclay, Curle & Co, został zwodowany 7 lipca 1910 roku pod nazwą „Kursk”, z numerem stoczniowym 482. Początkowo pływał dla rosyjskiego przedsiębiorstwa żeglugowego, pomiędzy Lipawą i Nowym Jorkiem. W 1921 roku statek sprzedano do Danii, gdzie jego nazwa została zmieniona na „Polonia” z racji tego, że statek miał przewozić do Ameryki głównie emigrantów z Polski. W 1930 roku przeszedł pod polską banderę, gdzie pływał dla Polskiego Transatlantyckiego Towarzystwa Okrętowego (od 1934 roku Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe). Początkowo obsługiwał linię nowojorską, a później linię palestyńską. Statek zakończył służbę w 1939 roku, gdy sprzedano go do Włoch, gdzie został zezłomowany.
SS Kościuszko - jeden z trzech pierwszych transatlantyków pływających pod polską banderą. Zbudowany w szkockim mieście Glasgow, w stoczni Barclay, Curle & Co, został zwodowany w 1915 r. pod nazwą „Caryca”. Początkowo pływał dla rosyjskiego przedsiębiorstwa żeglugowego, pomiędzy Lipawą i Nowym Jorkiem. W 1921 statek sprzedano do Danii, gdzie zmieniono nazwę na „Lithuania”. W 1930 roku przeszedł pod Polską banderę, gdzie pływał dla Polskiego Transatlantyckiego Towarzystwa Okrętowego (od 1934 roku Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe), pod nową nazwą „Kościuszko”, na linii nowojorskiej, palestyńskiej i południowoamerykańskiej. Został przeznaczony do złomowania w 1940 roku, co jednak nie nastąpiło, i w ostatnich dniach sierpnia został wysłany do Wielkiej Brytanii. Po wybuchu II wojny światowej służył krótko jako okręt-baza pod nową nazwą „ORP Gdynia”, stacjonując w Devonport. W roku 1941 został przemianowany na statek transportowiec, powracając przy tym do swojej starej nazwy „Kościuszko”. Rok po zakończeniu wojny został przekazany brytyjskiemu ministerstwu transportu, gdzie pod nazwą „Empire Helford” ostatnie lata swojej kariery służył jako statek transportowy, aż do 1949 roku, kiedy to został oddany na złom. Jego złomowanie nastąpiło w 1950 roku w Blyth.
SS Pułaski - jeden z trzech pierwszych transatlantyków pływających pod polską banderą. Zbudowany w szkockim mieście Glasgow, w stoczni Barclay, Curle & Co, został zwodowany w 1912 r. pod nazwą „Car”. Początkowo pływał dla rosyjskiego przedsiębiorstwa żeglugowego, pomiędzy Lipawą i Nowym Jorkiem. W 1917 r. został przekazany brytyjskiemu rządowi, który eksploatował go, przewożąc rannych i jeńców. W 1921 r. statek sprzedano do Danii, gdzie zmieniono jego nazwę na „Estonia”. W 1930 r. przeszedł pod polską banderę i pod nazwą „Pułaski” pływał dla Polskiego Transatlantyckiego Towarzystwa Okrętowego (od 1934 roku Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe), na linii nowojorskiej. Został przeznaczony na złomowanie w 1940 r., jednak w razie konfliktu z Niemcami w planach było jego zatopienie u wejścia do portu w Gdyni. Tak się jednak nie stało, gdyż w ostatnich dniach sierpnia 1939 roku „Pułaski” wyruszył do Wielkiej Brytanii, skąd po wybuchu II wojny światowej służył jako statek transportowiec. W służbie wojennej uczestniczył m.in. w ucieczce z portu w Konakri, gdzie był internowany przez władze francuskie oraz w eksplozji statku „Fort Stikine”, na której skutek zniszczono 9 statków i zginęło 1500 osób. Na „Pułaskim” odnotowano jedynie pęknięte lustro i rozbitą umywalkę. Rok po zakończeniu wojny został przekazany brytyjskiemu ministerstwu transportu, gdzie pod nazwą „Empire Penryn” służył jako statek transportowy, aż do 1949 r., kiedy to został oddany na złom.