Lista znaczków

Dworzec Beskidzki położony jest w przygranicznej miejscowości Zwardoń na terenie Żywieckiego Parku Krajobrazowego na wysokości 710 m n.p.m. Wybudowane na początku lat 30. przeszło wielokrotne modernizacje i obecnie zapewnia pełną bazę turystyczną. Schronisko oferuje 68 miejsc noclegowych, bogato rozwiniętą bazę gastronomiczną oraz inne atrakcje tj. pieczenie barana czy liczne imprezy. W pobliżu schroniska działa wiele wyciągów, a także turystyczne przejście graniczne ze Słowacją. Do schroniska można dotrzeć czerwonym szlakiem z centrum Zwardonia lub tym samym szlakiem z Wielkiej Raczy. Dworzec Beskidzki jest od pewnego czasu zamknięty i tak na prawdę nie wiadomo kiedy otworzy swoje podwoje.

Jedno z najliczniej odwiedzanych schronisk w Beskidzie Śląskim położone jest na wysokości 781 m n.p.m. w granicach administracyjnych miasta Ustroń. Początki schroniska sięgają roku 1923, a w latach 60. po wielu wcześniejszych przebudowach przeszedł gruntowną renowację. Nadano mu imię Edmunda Kaźmierczak, długoletniego działacza Górnośląskiego Oddziału PTTK. W pobliżu schroniska przebiega duży węzeł szlaków do Ustronia, do schroniska na Błatniej czy Trzech Kopców Wiślańskich. Do użytku gości oddano 50 miejsc noclegowych, a także wyróżnia się bogatą ofertą kulinarną, kulturalną i turystyczną.

Obiekt zbudowany został na wzór tyrolskiej bacówki w 1823 roku. Początkowo pełnił rolę leśniczówki, później był rezydencją właścicieli pobliskich Karpnik. Od roku 1950 funkcjonuje jako schronisko turystyczne. „Szwajcarka” położona jest na wysokości 520 m n.p.m. w płytkim siodle na wschodnim zboczu Krzyżnej Góry, w Górach Sokolich na terenie Rudawskiego Parku Krajobrazowego. Sprzed schroniska roztacza się ładny widok na wschodnią część Karkonoszy. Miejsce to stanowi doskonały punkt wypadowy w Rudawy Janowickie i Góry Sokole. Najwyższe i najbardziej charakterystyczne w tutejszym krajobrazie są Krzyżna Góra (654 m) oraz Sokolik (642 m). Znakowane szlaki turystyczne umożliwiają uprawianie górskiej turystyki pieszej, rowerowej i narciarskiej. Schronisko jest także bazą dla uprawiania wspinaczki skałkowej – Góry Sokole są jednym z najlepszych terenów wspinaczkowych w Polsce. Obiekt oferuje noclegi w pokojach 2, 4 i wieloosobowych w standardzie turystycznym, całodzienne wyżywienie oraz organizację imprez.

Bacówka Brzanka została otwarta w 1981 r. i obecnie jest zarządzana przez osoby prywatne. Położona jest w Parku Krajobrazowym Pasma Brzanki na Pogórzu Ciężkowickim, na wysokości 508 m n.p.m. Schronisko oferuje 28 miejsc noclegowych oraz bufet. Tuż obok znajduje się wieża widokowa. Prowadzą tutaj szlaki turystyczne z Tuchowa, Czermnej, Ryglic, Ciężkowej, Siedlisk oraz Lubaszowej, a także asfaltowa droga z Jodłówki Tuchowskiej.

Schronisko PTTK powstało w 1933 roku na wysokości 805 m n.p.m. w Górach Suchych w pobliżu Przełęczy Trzech Dolin. Budynek w okresie II wojny światowej, co ciekawe, trafił w ręce Hitlerjugend do organizacji szkoleń i obozów, a potem został przejęty przez Wehrmacht na siedzibę grupy obrony przeciwlotniczej. Znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Gór Wałbrzyskich. Oferuje 38 miejsc noclegowych oraz bufet. Niedaleko znajdują się wyciągi narciarskie, trasy biegowe oraz wypożyczalnia sprzętu. Można tutaj dotrzeć szlakami turystycznymi z Nowej Rudy, Głuszycy, Wałbrzycha i Mieroszowa.

Jest to górskie schronisko w Sudetach Środkowych, w Górach Stołowych, w województwie dolnośląskim. Położone jest na wysokości 905 m n.p.m. w północno-zachodniej części platformy Szczelińca Wielkiego. Mieści się w budynku wybudowanym w 1845 r. w stylu tyrolskim. Przed schroniskiem znajduje się punkt widokowy, z którego roztacza się rozległa panorama na okolicę. Schronisko po kapitalnym remoncie służy turystom noclegami i bufetem. W pobliżu schroniska znajdują się tablice upamiętniające pobyt na szczycie Goethego i Johna Quincy'ego Adamsa, jak również tablica upamiętniająca Franza Pabla.

Schronisko PTTK w miejscowości Pasterka, w Górach Stołowych, w województwie dolnośląskim. Schronisko położone jest na wysokości 700 m n.p.m., na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych. Schronisko usytuowane jest przy szlaku turystycznym łączącym Góry Stołowe po obu stronach granicy polsko–czeskiej. Przez Pasterkę przechodzą szlaki turystyczne do Kudowy-Zdroju (przez Błędne Skały) oraz do Karłowa. Spod schroniska rozpościera się panorama Szczelińca Wielkiego i Szczelińca Małego. Pasterka zajęła czwarte miejsce w II rankingu polskich schronisk górskich PTTK, ogłoszonym w sierpniu 2011 przez pismo N.p.m

Kamieńczyk to pierwsze prywatne schronisko wybudowane po II wojnie światowej. Położone w pobliżu najwyższego wodospadu Sudetów – wodospadu Kamieńczyk, na wysokości 840 m n.p.m. Wodospad, od którego pochodzi nazwa schroniska, można podziwiać z tarasu widokowego lub po zejściu do wąwozu o głębokości 30 m. Stanowi idealną bazę wypadową na Szrenicę, a także w inne rejony Karkonoszy. Schronisko dysponuje 19 miejscami noclegowymi. Do użytku gości oddany został bufet oraz sala z kominkiem, a także osobny szałas na około 90 osób, w którym organizowane są imprezy plenerowe.

Magurka Wilkowicka – czwarty co do wysokości szczyt Beskidu Małego, pod względem administracyjnym znajdujący się na pograniczu Wilkowic i Międzybrodzie Bialskiego. Na szczycie nadajnik radiowo-telewizyjny, duża polana wraz ze sceną oraz schronisko górskie PTTK założone przez Beskidenverein w 1903 r. Schronisko dwukrotnie spłonęło i dwukrotnie je odbudowano. Dzisiejszy budynek schroniska stoi w innym miejscu niż poprzednie. Po II wojnie światowej przejęło je PTT, a następnie PTTK – ostatni większy remont odbył się w latach 1972–1974. Wielką zaletą jest bardzo gęsta sieć szlaków turystycznych. Z polany podszczytowej roztacza się piękny widok na Beskid Śląski, Mały oraz Żywiecki.

Schronisko na Szyndzielni położone na wysokości 1001 m n.p.m. w Beskidzie Śląskim. Jest to jedno z najstarszych schronisk w Polsce. Otwarcia dokonano 18 lipca 1897 roku. Zbudowane jest głównie z kamienia, a stylem nawiązuje do schronisk alpejskich. W 1907 roku obok schroniska udostępniono dla turystów ogród roślin skalnych. W latach 1954–1957 przeprowadzono rozbudowę obiektu, w tym dobudowano nowe skrzydło. Obecnie obiekt posiada 50 miejsc noclegowych, kuchnię i dużą jadalnię. Przed schroniskiem znajduje się taras. Z polany w jego pobliżu, rozciąga się znakomita panorama na miasto Bielsko-Biała. W zimie na polanie kursuje wyciąg narciarski. Przy schronisku krzyżują się szlaki prowadzące do innych schronisk, gdzie także znajdują się ZT na: Klimczok (050), Błatną (048), Dębowiec (026), Kozią Górkę (044). W pobliże schroniska można dostać się także zbudowaną w 1953 roku kolejką gondolową.

Schronisko górskie zlokalizowane na stokach wzniesienia Dębowiec w grupie Klimczoka, w Beskidzie Śląskim. Prawdopodobnie w I połowie XIX w. na górnym skraju polany zarząd lasów księcia Sułkowskiego wzniósł solidną, modrzewiową gajówkę, którą w 1895 r. przejęło niemieckie towarzystwo turystyczne Beskidenverein z Bielska. Początkowo służyło jednak jako gospoda, funkcję schroniska zaczęło pełnić później. W 1954 r. przejęło je PTTK, Oddział w Bielsku. W następnych latach było ono – z racji korzystnego położenia – jednym z najliczniej odwiedzanych schronisk w polskich Beskidach. Od 1992 r. obiekt przeszedł w prywatne ręce. Zlikwidowano zupełnie zużyte domki campingowe. Budynek dalej funkcjonuje jako schronisko górskie.

Bacówka znajduje się na południowo-wschodnim stoku szczytu Hon na wysokości 663 m n.p.m. Została otwarta w 1986 roku i jako obiekt całoroczny oferuje 46 miejsc noclegowych w pokojach 2,3,4 i 8-osobowych. Ponadto w obiekcie znajduje się hamakarnia i możliwość rozbicia namiotu w sąsiedztwie zabudowań. Dodatkowo, bacówka oferuje saunę fińską oraz miejsce na ognisko i stoły piknikowe.

Położona w Beskidzie Sądeckim, w paśmie Jaworzyny Krynickiej, na niebieskim szlaku pomiędzy Runkiem i Pustą Wielką. Usytuowane jest na wysokości 887 m n.p.m. nieopodal Głównego Szlaku Beskidzkiego i stanowi naturalny przystanek dla osób wędrujących od strony Rytra lub Krynicy. Obok schroniska przebiegają również szlaki narciarskie, konne i rowerowe. Sprzed schroniska otwierają się przepiękne widoki na pasmo Radziejowej oraz wyjątkowo okazała panorama na Tatry. Samo schronisko jest drewnianym budynkiem z obszerną salą kominkową i werandą. Posiada 40 miejsc noclegowych, a w razie ich braku istnieje możliwość nocowania na podłodze lub rozbicia namiotu przed budynkiem. Będąc na wycieczce w okolicy można również zdobyć Znaczki nr 22 - Chata Górska Cyrla oraz Nr 38 - Hala Łabowska.

Górskie schronisko turystyczne położone w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Radziejowej. Do obiektu można się dostać szlakiem turystycznym lub asfaltową drogą. Pierwsze plany budowy schroniska pojawiły się już w 1908 roku. Dzierżawcą schroniska został góral ze Szczawnicy, Walenty Symela. W 1938 otrzymało imię Kazimierza Sosnowskiego. W 1953 PTTK postawiło schron turystyczny, mogący pomieścić 16 osób - część materiałów wnoszono na plecach. Wkrótce rozpoczęto budowę schroniska z prawdziwego zdarzenia i w sierpniu 1958 stanął kamienny obiekt, kryty gontem, architekturą wpisujący się w beskidzki krajobraz. 17 grudnia 1991 spłonęła drewniana część obiektu. Obok postawiono tymczasowy bufet, a spalone schronisko odbudowano i od 1998 ponownie może spełniać swoje zadanie.

Schronisko „Chata Górska Cyrla” jest prywatnym schroniskiem turystycznym, położonym na wysokości 844 m n.p.m. w Beskidzie Sądeckim, na południowym zboczu Makowicy w paśmie Jaworzyny Krynickiej. Oferuje 35 miejsc noclegowych, pole namiotowe, miejsce na ognisko oraz bufet. W pobliżu schroniska znajduje się gęsta sieć szlaków turystycznych – pieszych, konnych czy rowerowych. Dotrzeć można tutaj szlakami z Rytra i Hali Łabowskiej, a najbliższe miejscowości wypoczynkowe to Rytro, z którego prowadzi najkrótszy szlak do schroniska, i Piwniczna – Zdrój.

Zostało uroczyście otwarte 9 sierpnia 1931 roku. Położone jest ono w Beskidzie Wyspowym pomiędzy Rabką, Mszaną Dolną i Tenczynem na wysokości 1022 m n.p.m. Do schroniska prowadzi kilka szlaków, w tym najbardziej popularne z Mszany Dolnej i Rabki Zaryte. Ze schroniska roztacza się rozległa panorama na Beskid Wyspowy, Makowski, Żywiecki, Gorce oraz Tatry. Obiekt oddaje do dyspozycji swoich gości 25 miejsc noclegowych: 10 w głównym budynku oraz 15 w letniej bacówce - w razie potrzeby ogrzewanej też zimą, a także bufet turystyczny i prysznic. Atrakcją jest znajdująca się na piętrze sala wieloosobowa z unikalnym układem okien wychodzących na cztery strony świata. W okolicach Lubonia, turyści mają możliwość zdobycia innych ZT, w tym: 020 Schronisko PTTK Kudłacze, 102 Śnieżnica, 064 Schronisko na Maciejowej, 063 Schronisko na Starych Wierchach, 019 Schronisko Turbacz.

Jest położone na wysokości 730 m n.p.m., w Pasmie Lubomira i Łysiny w Beskidzie Makowskim (według regionalizacji Kondrackiego w Beskidzie Wyspowym) na polanie Nad Nowinami, około 8 km na południowy-wschód od Myślenic. W pobliże schroniska można dojechać samochodem drogą asfaltową od strony Pcimia. Ten niewielki drewniany budynek został oddany do użytku 10 września 1994 roku. Z otwartych terenów przy schronisku rozciąga się szeroka panorama widokowa w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim. W okolicy prowadzi wiele szlaków turystycznych łączących Kudłacze z innymi atrakcjami regionu. Do dyspozycji turystów oddano 26 miejsc noclegowych oraz bar z jadalnią. Podczas wędrówek w okolicach Schroniska Kudłacze można zdobyć inne ZT, w tym: 021 Schronisko na Luboniu, 201 Zamek w Dobczycach, 102 Śnieżnica, 064 Schronisko na Maciejowej.

Schronisko PTTK położone poniżej szczytu Turbacza w Gorcach, tuż przy granicy z Gorczańskim Parkiem Narodowym. Schronisko znajduje się na wysokości 1283 m n.p.m. na skraju polany Wolnica, wchodzącej w skład Hali Długiej. Jest to okazały kamienny budynek o dwóch prostopadłych skrzydłach z arkadowym wejściem i strzelistym dachem z mansardami, kryty gontem. Oferuje 110 miejsc noclegowych. Obok schroniska (niewielki, drewniany budynek w lesie) – otwarte w 1980 roku Muzeum Kultury i Turystyki Górskiej PTTK eksponujące dzieje turystyki w Gorcach, historię schroniska na Turbaczu, opis działalności ruchu oporu podczas II wojny światowej oraz postać Władysława Orkana. Obok schroniska pole namiotowe. Przed schroniskiem największy w Gorcach węzeł szlaków turystycznych.

Tischnerówka - góralska chałupa dobudowana do GOK w Łopusznej - miejsce uznania, pamięci i hołdu dla największego w dziejach Łopusznej syna tej ziemi - ks. prof. J. Tischnera, wybitnego filozofa, wspaniałego kapłana, przyjaciela górali i gór. Miejsce powstania muzeum nie jest przypadkowe, ponieważ ksiądz często bywał w GOK-u. Uczestniczył w spotkaniach z góralami, gościł z okazji różnych imprez i uroczystości, spotykał się z młodzieżą z zespołu góralskiego. Izba Pamięci istnieje od 2004 roku i składa się z dwóch części: sali muzealnej i audiowizualnej. Można tutaj zobaczyć zarówno autentyczne przedmioty należące do księdza profesora, jak również bardzo bogaty zbiór fotografii z rodzinnego albumu Tischnerów, rękopisy księdza, książki, jego listy, dokumenty, nagrody. Część audiowizualna „Tischnerówki” to miejsce gdzie można usłyszeć i zobaczyć księdza profesora w czasie projekcji filmu z jego udziałem pt. „Byli chłopcy byli...”

Czupel - 933 m n.p.m. najwyższy szczyt Beskidu Małego w Beskidach Zachodnich, w paśmie Magurki Wilkowickiej. Za najwyższy szczyt został uznany dopiero w latach 70 XX w. za sprawą nowych pomiarów wysokości (do tej pory za najwyższy szczyt uznawano Łamaną Skałę 929 m n.p.m.). Stoki Czupla w większości porośnięte są lasem, jednak ostatnie wiatrołomy i wycinka drzew spowodowała częściowe wylesienie szczytu, co daje możliwość widoku między innymi na jez. Międzybrodzkie, zbiornik na górze Żar (761 m n.p.m.) oraz panoramę na Góry Zasolskie z Łamaną Skałą oraz Leskowcem (922 m n.p.m.) oraz Beskid Żywiecki. Na szczycie znajduje się charakterystyczny kopczyk usypany z kamieni oraz drzewo z zawieszoną na nim kapliczką. Najbliższe schronisko znajduje się na Magurce Wilkowickiej (ZT 28) Przez szczyt Czupla biegną szlaki z Bielska- Białej (niebieski) i Łodygowic (czerwony). Pomiędzy Magurką Wilkowicką, a szczytem Czupla w odległości ok.50 m od szlaku niebieskiego znajduje się otwór jaskini nazywanej Wietrzną Dziurą lub Smoczą Jamą.

Turbacz – 1310 m n.p.m., najwyższy szczyt Gorców. Nazwa szczytu pochodzi prawdopodobnie z gwary, od nazwy instrumentu pasterskiego trumbity (trombity). Zbudowany jest z fliszu karpackiego. Sam szczyt Turbacza leży blisko Gorczańskiego Parku Narodowego, ale nie jest położony w jego granicach. O Turbaczu często pisał piewca Gorców Władysław Orkan, którego imieniem nazwano wybudowane w latach 1953-1958 schronisko znajdujące się pod szczytem w kierunku wschodnim na wysokości 1283 m n.p.m. Turbacz położony jest prawie idealnie pośrodku Gorców. Szczyt Turbacza jest całkowicie porośnięty lasem i pozbawiony jakichkolwiek widoków. Znajduje się na nim betonowy słup triangulacyjny oraz krzyż z datami 1945 – 1985 i metalową tabliczką z wizerunkiem Jezusa Miłosiernego na tle gorczańskiej przyrody. Przez sam szczyt biegnie szlak czerwony (Główny Szlak Beskidzki) z Rabki-Zdroju. Wszystkie pozostałe doprowadzą nas jedynie do schroniska.

Dolina w polskich Tatrach Zachodnich, położona pomiędzy Doliną ku Dziurze a Doliną za Bramką. Dolina powstała w wyniku uskoku tektonicznego przecinającego w tym miejscu, poczynając od Żlebu Kirkora całe regle. Ma powierzchnię ok. 4 km² i długość 3 km. Józef Ignacy Kraszewski pisał o dolinie: "kraj milczenia i marzenia, a tak piękny". W górnej części doliny położona jest niewielka Polana Strążyska, na której znajdują się dwa szałasy, bufet i duży głaz nazwany przez dawnych turystów Sfinksem. Na polanie skrzyżowanie szlaków turystycznych. Nazwa polany, jak również doliny pochodzi od góralskich słów strąga oznaczających zagrodę do dojenia owiec. Dawniej była wypasana, wchodziła w skład Hali Strążyskiej.

Bacówka - 931 m.n.p.m. zaprasza turystów z całej Polski do odwiedzenia malowniczego zakątka Beskidu Sądeckiego. Obiekt położony jest na szlaku w kierunku Pienin i najwyższych wzniesień w Pasmie Radziejowej. Kilkaset metrów niżej kompleks narciarski Sucha Dolina. W ofercie 30 miejsc noclegowych w pokojach 2, 3 i 4 osobowych z łazienkami oraz 1 apartament. Kuchnia domowa i regionalna w bardzo przystępnych cenach, kawiarnia oraz sala telewizyjna, a to wszystko na wysokości około kilometra nad poziomem morza.

Całoroczne Schronisko Orlica w Szczawnicy to piękne i klimatyczne miejsce, usytuowane na obrzeżu uzdrowiskowej miejscowości, która słynie z Pijalni Wód Mineralnych. Jest to obiekt wczasowo-turystyczny, który został gruntownie wyremontowany i odnowiony. Dziś, dzięki wspaniałym warunkom noclegowym, przemiłej atmosferze oraz przystępnym cenom, przyciąga gości z całej Polski i zagranicy. Obecnie do dyspozycji turystów są 44 miejsca noclegowe w pokojach 2-, 3-, 4- i 5-osobowych. Schronisko znajduje się na wysokości 520 m. n.p.m. na skarpie nad brzegiem Dunajca, powyżej Drogi Pienińskiej. Budynek został wzniesiony w 1932 roku jako prywatny pensjonat z bardzo atrakcyjnym widokiem na góry oraz rzekę. W 1952 r. obiekt został wydzierżawiony przez PTTK, które dokonało niewielkich przeróbek i uruchomiło schronisko. Kolejna modernizacja nastąpiła w latach 70. XX wieku, wtedy też PTTK kupiło obiekt na własność.

Górskie schronisko turystyczne położone w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Radziejowej, w okolicach szczytu Bereśnik (843 m n.p.m.). Zostało otwarte dla turystów w 1989 - wybudował je Oddział Pieniński PTTK. Schronisko, ze względu na bliskość Szczawnicy będącej miejscowością uzdrowiskową, jest bardzo popularne. Było ostatnim z obiektów turystyki kwalifikowanej (bacówek), wybudowanych z inicjatywy Edwarda Moskały, ale odmienna od innych bacówek architektura oraz położenie blisko miejscowości powoduje, że obecnie rzadko tak jest odbierana. Dysponuje 40 miejscami noclegowymi w pokojach 2-, 4-, 7- i 8-osobowych.