Aktualności

W tym tygodniu mamy dla Was jeszcze jedną znaczkową premierę i tym razem przeniesiemy się na południe kraju do Radzionkowa. To właśnie w tej miejscowości mieści się Muzeum Chleba, Szkoły i Ciekawostek, które właśnie doczekało się własnego znaczka turystycznego. 

Polecamy zapoznać się z opisem tego miejsca jaki zamieściliśmy poniżej, ale prawdziwą kopalnią wiedzy o tej placówce niech będzie strona internetowa, do której odsyłacze znajdziecie na podstronie znaczka. W trakcie realizacji jest także audioprzewodnik, z którego także dowiecie się ciekawych faktów o tym miejscu. Jednak nic nie zastąpi osobistej wizyty w muzeum, w końcu to główne założenie znaczkowej idei, zwiedzić, zobaczyć, zdobyć znaczek. 

Zachęcamy Was zatem do wizyty w Radzionkowie, znaczki już czekają na swoich zdobywców, a my jak zwykle na relacje ze zwiedzania.

MUZEUM CHLEBA, SZKOŁY I CIEKAWOSTEK W RADZIONKOWIE No. 1117

Muzeum Chleba, Szkoły i Ciekawostek powstało z szacunku do historii i z potrzeby serca pana Piotra Mankiewicza. Początkowo miała to być swego rodzaju izba pamięci i wspomnień dla piekarzy, jednak miejsce cieszyło się dużym powodzeniem wśród wycieczek szkolnych i to właśnie dzieci stały się głównymi odbiorcami. Kolekcjonerska pasja sprawiła, że z czasem przybywało eksponatów w muzeum, przez co rozwinęło się tematycznie z „Muzeum Chleba” w „Muzeum Chleba, Szkoły i Ciekawostek”. W muzeum zapoznać się można z wszystkimi etapami powstawania chleba. Prezentowana jest praca rolnika, młynarza i piekarza, a zbiory obejmują nie tylko narzędzia pracy, ale także książki, pocztówki i dokumenty. Zobaczyć tu można również cukiernię z przełomu XIX i XX w., w pełni wyposażoną dawną klasę szkolną oraz kuchnię śląską, a wszystko to w otoczeniu górnośląskich tradycji. Jest tu mnóstwo przedmiotów codziennego użytku, których obecnie już nie ma, ale ich pomysłowość i użyteczność wywołuje zdziwienie i nierzadko uśmiech na twarzy zwiedzających.

Ostatni raz taka sytuacja miała miejsce pod koniec lipca, ale historia lubi się powtarzać i dlatego dzisiaj także mamy dla Was podwójną premierę wraz z zaproszeniem do zwiedzania kolejnych, niesamowitych znaczkowych miejsc turystycznych.

Tym razem za pośrednictwem znaczków turystycznych chcemy Wam pokazać następujące atrakcje turystyczne Iławy.

DWORZEC GŁÓWNY W IŁAWIE No. 1115

JEZIORO JEZIORAK - POJEZIERZE IŁAWSKIE No. 1116

O prezentowanych miejscach przeczytacie jak zwykle na podstronach nowych znaczków, do których linki zamieściliśmy powyżej. Mamy nadzieję, że nowe znaczki będą kolejnym pretekstem do poznania Iławy i okolic. Sam Jeziorak, jego powierzchnia oraz liczne wyspy dają wprost nieograniczone możliwości turystyczne i wypoczynkowe. Na pewno nie zaznacie tu nudy, a jeśli zaczniecie wizytę od miejscowej Informacji Turystycznej, to bądźcie pewni, że dostaniecie komplet informacji o tym co i gdzie można zwiedzić. Standardowo nie zapomnijcie o udokumentowaniu swojej wycieczki i o pochwaleniu się tym na naszym profilu FB. 

A już teraz zachęcamy do wizyty w Iławie, albowiem jak dosłownie przed chwilą dowiedzieliśmy się u źródła, znaczki już na Was czekają. 

Skończył się już szczyt sezonu turystycznego i powoli wszyscy przechodzimy do spokojniejszej części roku. Jest więc czas na to, aby poczynić pewne podsumowania oraz inwentaryzacje i także my w minionym tygodniu takie poczyniliśmy. Co prawda miało to miejsce w czeskiej centrali ZT, ale jak najbardziej dotyczyło to polskich kolekcjonerów i przede wszystkim ich znaczkowych kolekcji.

Otóż dowiedzieliśmy się, że już niebawem zmienią się wkłady do dzienników kolekcjonera, w związku z czym spieszymy z informacją, że posiadamy ostatnie egzemplarze dotychczasowych dzienników. Po ich wyprzedaniu nie będzie możliwości zdobycia obecnego układu kart dlatego, jeśli ktoś chciałby posiadać w swojej kolekcji karty wg poniższego wzoru, chciał sprezentować taki dziennik pod choinkę lub po prostu zrobić zapas, to ma ku temu ostatnią szansę.

Oto jak wyglądają karty dziennika, o którym mowa (są to karty aktualnie istniejące)

Nowe dzienniki zewnętrznie nie będą różniły się od dotychczasowych. Niestety w ich wnętrzu zajdą zmiany, a jedną z nich będzie brak dotychczas znanej Wam części na pieczątkę. Być może dla większości kolekcjonerów zmiana ta nie będzie uciążliwa, ale zdajemy sobie sprawę, że wiele osób jest przywiązanych do dotychczasowych kart i układów, i może zechcieć (jak admin kilka lat temu), zabezpieczyć się na kolejne lata robiąc niezbędny zapas dzienników.

Ceny i sposób składania zamówień się nie zmieniły. Jeśli ktoś chce wejść w posiadanie dziennika, musi złożyć zamówienie wysyłając e-mail na info@znaczki-turystyczne.pl W zamówieniu koniecznie należy podać imię i nazwisko z adresem wysyłki, a także ilość zamawianych dzienników.

Nie czekajcie zatem, zróbcie inwentaryzację i zamawiajcie dzienniki bo już wkrótce nadejdzie nowe.

W miniony weekend spotkaliśmy się na roboczym zebraniu, w ramach którego omówiliśmy bieżące i przyszłe sprawy związane ze znaczkami turystycznymi w Polsce. Pojawił się temat znaczków noworocznych, ogólnopolskiego spotkania i wiele, wiele innych, o których z pewnością dowiecie się w swoim czasie. Spotkanie było też okazją, aby przekazać Wam jeszcze inną wiadomość, z której wielu kolekcjonerów ZT na pewno się ucieszy.

Nagraliśmy jak to się mówi „kalkulatorem” krótki materiał, w którym Zbyszek kieruje do Was kilka zdań. Mamy nadzieję, że poza głównym tematem znajdziecie też wiele innych ciekawych informacji. Zerknijcie zatem na poniższy film....

W prezentowanym materiale Zbyszek wspomina o nowej wersji medali dla zdobywców znaczków kolekcjonera. Uprzedzimy jednak pytanie, które zapewne już teraz kilku osobom ciśnie się na usta. Otóż wspomniana nowa wersja medalu dotyczy osób, które zdobyły swój pierwszy egzemplarz brązowy. Starsi stażem kolekcjonerzy, którzy już posiadają medale w stopniu brązowym i srebrnym, otrzymają wcześniejsze wersje, aby całość tworzyła jednorodną kolekcję. Oczywiście, aby była jasność w tej sprawie, nie ma opcji wymiany medali.

Jak więc widzicie, działamy, analizujemy, ale też planujemy i załatwiamy. Czasu na wszystko, co chcielibyśmy zrobić, wciąż jest za mało i czasem trzeba iść na pewne kompromisy. Jednak mamy nadzieję, że już w 2022 roku zaskoczymy Was niejednokrotnie i po 2 latach znaczkowej tęsknoty, wszystko wróci do normy. Czekajcie na dalsze wieści ze znaczkowej centrali, bądźcie aktywni i często zaglądajcie na naszą stronę i media społecznościowe, a na pewno nic co ważne Was nie ominie.

Bezpośredni link do filmu znajdziecie też tutaj >>>  

Zgodnie z tym, o czym pisaliśmy wczoraj na naszym profilu FB, nowy tydzień zaczynamy intensywnie. Pierwszy post to informacja o wznowionej grafice znaczka 215 przedstawiającego Zamek Królewski w Chęcinach. 

Jak zapewne zauważyliście, na grafice nie brakuje szczegółów, których nie było wiele w poprzedniej wersji i można by powiedzieć, że patrząc na ten znaczek, czujemy się jak byśmy stali nieopodal zamku.

Przedstawiona w tym poście nowa wersja ZT już za kilka dni dostępna będzie w miejscu znaczkowym, natomiast u nas, do wyczerpania zapasów, dostępna jest wyłącznie starsza wersja. Jeśli zatem już teraz chcecie mieć w zbiorze nową wersję znaczka, koniecznie odwiedzajcie Chęciny. I koniecznie podczas tej wizyty zróbcie fotki, abyście już po powrocie mogli pokrótce opisać wycieczkę znaczkowym szlakiem i za pośrednictwem naszego profilu w mediach społecznościowych pokazać innym kolekcjonerom piękno odwiedzanych miejsc. Zapraszamy do zwiedzania.

Niemalże na pograniczu wojewówdztw opolskiego i wielkopolskiego, między Namysłowem, a Kępnem znajduje się piękny kościół w Smogorzowie. I zapewne nieprędko byście tam trafili gdyby nie fakt, że ów kościół właśnie doczekał się swojego znaczka turystycznego. 

Krótką charakterystykę tej świątyni poznacie z poniższego opisu, natomiast więcej danych historycznych znajdziecie w audiobedekerze, który dostępny będzie już niebawem. A jeśli już teraz chcecie lepiej poznać ten kościół, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby poszperać w internecie. 

Wracając jednak do znaczka to chcielibyśmy tylko wspomnieć, że już wkrótce będzie dostępny w sprzedaży. Na tę chwilę jest jeszcze w podróży, ale są widoki na to, że dziś lub jutro dotrze do celu. Znaczek zdobędziecie jednak nie w kościele, a w zakładzie stolarskim przy ul. Długosza 7. Zresztą dokładny adres znajdziecie na podstronie nowego znaczka, kilkając w poniższy link.

KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA W SMOGORZOWIE No. 1114

Kościół neogotycki został zbudowany w latach 1859-1863 Projekt świątyni wykonał dobrze zapowiadający się śląski architekt, pochodzący z Oławy, Alexis Langer. Świątynię budowano 4 lata. Organy do nowej świątyni, na zamówienie, wykonał rychtalski organmistrz Jan Spiegel w 1862 roku. W tym samym roku poświęcono 4 kościelne dzwony – największy nosił imię Gotfryd a pozostałe to: Maria, Józef i Franciszek-Serafin. Na zewnątrz budowli, Langer zaprojektował rozmieszczenie sześciu tarcz z trzech jej stron (po dwie - od zachodu, południa i północy). Duża wieża świątyni, do podstawy krzyża, mierzy 53,7 metra, co decyduje o tym, że kościół jest najwyższą, murowaną budowlą w powiecie namysłowskim. Najcenniejszym obiektem wnętrza kościoła jest rzeźba św. Anny Samotrzeć, wykonana pod koniec XV wieku. Neogotycka świątynia, jak na wiejski kościół, jest dziełem unikatowym. Zachwyca swą strzelistością i harmonią architektoniczną.

Dzisiaj zmieniamy lokalizację i ponownie przenosimy się na południe Polski, tym razem do Gliwic, gdzie na mapie znaczkowych miejsc pojawiło się właśnie Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy. 

To kolejne miejsce sakralne związane ze Zgromadzeniem Księży Redemtorystów i jak nie trudno się domyślić za powstaniem tego znaczka stoi ojciec Leszek, któremu serdecznie dziękujemy za pokazanie kolejnego ciekawego miejsca. 

Znaczek jest już dostępny w sprzedaży, zatem nie pozostaje nam nic innego jak zaprosić Was do tego, aby planować swoje podróże tak, by odwiedzić Gliwice, a tam z pewnością spędzicie ciekawie czas na poznawaniu piękna naszego kraju.

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY W GLIWICACH No. 1113

Pierwsza wzmianka o kościele św. Krzyża w Gliwicach pochodzi z roku 1515. Był to kościół drewniany. W 1612 roku kościół został przekazany franciszkanom-reformatom z Krakowa, dla których miasto zbudowało niewielki drewniany klasztor. W pełnym niepokoju XVII wieku do gliwickiego klasztoru ściągało wielu zakonników, chroniąc się tu przed wojskami szwedzkimi. Klasztor okazał się zbyt mały, dlatego w 1658 roku podjęto budowę nowego klasztoru. Jednak w wyniku pożaru w 1677 r. całe zabudowania spłonęły. Jedynie ocalał krzyż z głównego ołtarza. Uznano to za cud i znak, że kościół trzeba odbudować. Tak też się stało — kościół i klasztor został poświęcony w 1683 r. w obecności króla Jana III Sobieskiego, który zatrzymał się w nowym klasztorze w drodze do Wiednia na „Odsiecz Wiedeńską”. W 1921 r. klasztor przejmują niemieccy redemptoryści, a w 1945 r. polscy, którzy do tej pory tutaj pracują. W roku 1923 w kościele umieszczono kopię obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy przywiezioną z Rzymu. W roku 1951 odprawiono pierwszą w Polsce Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a w roku 2014 odbyła się koronacja obrazu. W 2015 ustanowiono Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Po kilkunastodniowej przerwie czas na znaczkową premierę i tym razem, aby w przyrodzie była równowaga przenosimy się na północno-wschodnie krańce Polski. To właśnie tutaj  45 lat temu utworzony został Suwalski Park Krajobrazowy, chroniący dziedzictwo kulturowe, unikalne krajobrazy i bogatą przyrodę. 

Tradycyjnie notka na temat parku znajduje się w opisie znaczka, ale na dedykowanej temu znaczkowi podstronie znajdziecie też linki do stron poświęconych Suwalskiemu Parkowi Krajobrazowemu. Z nich dowiecie się kolejnych faktów na temat parku, a pełen obraz tego miejsca uzyskacie podczas wycieczek po tych terenach. Z pewnością każdy znajdzie tu coś dla siebie i nie skończy się na jednodniowym wypadzie. Zwiedzanie proponujemy rozpocząć od punktu IT przy siedzibie parku, gdzie na pewno dostaniecie wskazówki, jakie miejsca w pierwszej kolejności warto odwiedzić. Resztę zostawiamy już Waszej inwencji, ale mamy nadzieję, że planując wyprawę w te rejony, uwzględnicie także relację z niej. My zawsze z ciekawością na to czekamy. Znaczek do sprzedaży trafi za kilka dni, gdyż jeszcze jest w drodze do punktu docelowego.

A tymczasem zapraszamy do zwiedzania Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Jesienią także jest tu pięknie.

SUWALSKI PARK KRAJOBRAZOWY No. 1112

Suwalski Park Krajobrazowy został utworzony w 1976 roku, jako pierwszy park krajobrazowy w Polsce. Teren Parku, o powierzchni 6338 ha, zachwyca mnóstwem wzniesień i pagórków oddzielonych od siebie głębokimi dolinami rzecznymi i licznymi jeziorami. Znaczne spadki i duże różnice w wysokościach na niewielkich obszarach tworzą bogate, we fragmentach unikalne, walory krajobrazowe. Krajobraz ten jest dziełem ostatniego zlodowacenia, podczas którego topniejące masy lądolodu i polodowcowe wody ukształtowały morenowe wzniesienia, kemowe stożki i wały ozów. To masa i siła płynących wód wyżłobiła i pogłębiła rynnę najgłębszego w Polsce jeziora Hańcza (105,6 m). Jeszcze długo po ustąpieniu lodowca, na terenie dzisiejszego Parku, w rozległym zagłębieniu rzeki Szeszupy, zalegały bryły martwego lodu, które po wytopieniu utworzyły malownicze kompleksy jezior: kleszczowieckie, szurpilskie, a także jeziora, przez które przepływa Szeszupa. Polodowcową pamiątką są również okazałe głazy przetransportowane tu z lądolodem aż z gór skandynawskich, które tworzą rozległe głazowiska. Siedziba Suwalskiego Parku Krajobrazowego mieści się w Malesowiźnie-Turtulu.

Na zakończenie tygodnia mamy dla Was jeszcze jeden news związany ze znaczkową grafiką. Jednak nie jest to znaczkowa premiera, a wznowienie znaczka, który istnieje od sierpnia 2007 roku, i którego wielu z Was ma już w swojej kolekcji.

Jak zapewne widzicie zmianie uległa nazwa i szczegóły widoczne na znaczku. Tu i ówdzie przybyło chmurek, a na trawniku wyrosły kwiaty. Drobne elementy poprawiły również wygląd pałacu, a cały znaczek wygląda naszym zdaniem świetnie.

Nowa wersja ZT dostępna jest już w miejscu znaczkowym. Domawiając brakujący znaczek u nas, do nowej wersji, można dokupić również starą wersję (pamiętajcie przy tym, że jest to wersja archiwalna i ma przedziurkowany kupon). Jeśli chcecie zakupić jedynie wersję archiwalną, nie musicie posiadać potwierdzenia pobytu, ale kupony również zostaną przedziurkowane.

Tymczasem zachęcamy do odwiedzania Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, gdzie czekają na Was jeszcze ciepłe znaczki z nową grafiką.

Dzisiaj zaczniemy od premiery, ale będzie to premiera nietypowa, bo dotycząca znaczka 574, który wcześniej promował wystawę „Zwierzęta i kontynenty”. Wystawa jakiś czas temu zniknęła z Kielc, a znaczek tym samym stał się nieaktualny i niemożliwy do zdobycia. W jego miejsce wchodzi właśnie nowy krążek i mamy nadzieję, że zechcecie mieć go w swoich kolekcjach.

Nowa wersja ZT dostępna jest już w miejscu znaczkowym. Domawiając brakujący znaczek u nas, do nowej wersji, można dokupić również starą wersję (pamiętajcie przy tym, że jest to wersja archiwalna i ma przedziurkowany kupon). Jeśli chcecie zakupić jedynie wersję archiwalną, nie musicie posiadać potwierdzenia pobytu, ale kupony również zostaną przedziurkowane.

Zapraszamy do zwiedzania Muzeum Narodowego w Kielcach i jak to zwykle bywa w przypadku premier, udostępniamy link do znaczka wraz z opisem. Więcej o wystawie dowiecie się na miejscu.

OD SACRUM DO PROFANUM - MALARSTWO I RZEŹBA W SZTUCE LUDOWEJ No. 574

Od sacrum do profanum. Malarstwo i rzeźba w sztuce ludowej to jedyna tego typu wystawa, która w jednym miejscu ukazuje dorobek blisko 60 artystów z regionu świętokrzyskiego. Na ekspozycję składa się ponad 400 eksponatów. Są to rzeźby wykonane z drewna i gliny oraz obrazy malowane na płótnie, desce i papierze. Najstarsze z prac pochodzą z przełomu XIX i XX wieku, a najmłodsze z XXI wieku. Ich autorzy to ludzie, którzy tworzyli z ogromnej potrzeby serca, często mimo braku zrozumienia i doskwierającej biedy. Oglądając dzieła tych cenionych artystów, warto zapoznać się także z opisami ich sylwetek, które opowiadają o ich życiu, a zarazem pozwalają dowiedzieć się czym była dla nich twórczość. Wybrane dzieła prezentowane są w układzie tematycznym. Ta swoista podróż rozpoczyna się w świecie boskim – sacrum, a potem ścieżka wiedzie do dobrze nam znanego świata ziemskiego – profanum.

Pogoda dopisuje, więc najwyższa pora zaplanować sobie weekend. Dziś za sprawą najnowszego znaczka turystycznego chcemy Was zaprosić do miejscowości Pisz, gdzie znajduje się pewien ciekawy schron tworzący niegdyś Piską Pozycję Ryglową. 

O schronie przeczytacie rzecz jasna w poniższym opisie jak również na stronie facebookowej Stowarzyszenia Historycznego "Piska Pozycja Ryglowa" (link na podstronie z opisem znaczka). My natomiast polecamy osobistą wizytę w tym miejscu, ponieważ obiekt jest czynny sezonowo, a tak się składa, że w najbliższą sobotę będzie dostępny dla zwiedzających. Poza sezonem taka możliwość również istnieje, ale trzeba się umawiać osobiście.

Zapraszamy zatem do Pisza, do prezentowanego na znaczku schronu, a także do poznawania innych atrakcji tego miasta.

SCHRON BIERNY REGELBAU 502 - PISZ No. 1111

Schron bierny Regelbau 502 jest jedynym obiektem tego typu na terenie Polski. Wybudowany został najprawdopodobniej w 1939 roku. Znajduje się na zachodnich obrzeżach Pisza i jest jednym z wielu obiektów fortyfikacyjnych tworzących Piską Pozycję Ryglową - niemiecką linię fortyfikacyjną z przełomu lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Od 2007 roku obiekt jest restaurowany siłami członków Stowarzyszenia Historycznego „Piska Pozycja Ryglowa”. Wewnątrz odtworzono wyposażenie schronu oraz przygotowano ekspozycję militarną. Schron czynny jest w sezonie letnim (lipiec sierpień) od poniedziałku do soboty w godzinach 9,00-13,00 , a poza sezonem – po wcześniejszym ustaleniu telefonicznym tel. 695 753 637, 602 733 642

Przez kilka dni kusiliśmy Was z tej strony widokiem pysznego tortu z Komornik, a dzisiaj postanowiliśmy zacząć Was kusić piernikami, które wraz z nowym znaczkiem zakupicie w Bardzie, w tamtejszej fabryce pierników.

Zapewniamy Was, że piernikarskie tradycje Barda są bardzo stare i już w XV wieku, słodkie pierniki były niemałą atrakcją turystyczną. Jesteśmy przekonani, że w obecnych czasach również będzie podobnie i odwiedzając Bardo znajdziecie kolejne miejsce, w kórym warto choć na chwilę się zatrzymać, aby skosztować tego pysznego specjału.

Znaczki właściwie już dotarły do Barda, ale dajcie właścicielce Fabryki dzień lub dwa na ich wprowadzenie do obiegu, a potem śmiało zaglądajcie do piernikarni, w której można wypić kawę i piernikami raczyć się do woli. Jeśli chcecie poznać historię bardzkich pierników w pigułce, to koniecznie zerknijcie na poniższy opis. Jego pełniejsza wersja już niebawem pojawi się w nagraniu dołączonym do znaczka i mamy nadzieję, że dowiecie się z niego wielu ciekawych faktów. A tymczasem zapraszamy na pierniki do Barda.

BARDZKIE PIERNIKI - FABRYKA No. 1110

Historia bardzkich pierników sięga XV wieku, kiedy to na skutek wzmożonego ruchu pielgrzymkowego do miejscowego sanktuarium, powstały pierwsze zakłady cukiernicze trudniące się wyrobem pierników. Produkt ten szybko zyskał sławę i stał się nie tylko smaczną przekąską, ale i pamiątką z pobytu w Bardzie. Przez lata w Bardzie działało 7 piernikarni kształcących czeladników, wytwarzające własne pierniki, często wg niepowtarzalnych receptur i rozsyłające swoje wyroby po całym świecie. Jedna z fabryk założona została w 1842 roku przez Roberta Gerlicha, a następnie prowadzona przez Maxa Prause. Dziś w tym samym miejscu, po niemal stu latach przerwy, znów działa piernikarnia wytwarzająca przepyszne i piękne pierniki według prastarej receptury przekazanej przez potomków dawnych właścicieli. Przy piernikarni działa kawiarnia, a prawdziwą atrakcją są warsztaty tworzenia i zdobienia pierników. To tutaj kultywowana jest 500-letnia tradycja piernikarska, a bardzki piernik ponownie stał się słodką pamiątką.

Dzisiaj będzie o torcie, urodzinach, prezentach i niespodziankach oraz o Klubie Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych z Komornik, który tydzień temu w piątek uroczyście świętował swoje piąte urodziny. 

Tworząc ten materiał uświadomiliśmy sobie, że jest to na dobrą sprawę pierwszy tekst relacjonujący imprezę z udziałem znaczkomaniaków jaki pojawił się przez ostatnie półtora roku. Pandemia także tutaj odcisnęła swoje piątno, ale mamy nadzieję, że wkrótce będziemy mogli częściej opisywaniać to, co dzieje się w całym kraju jeśli chodzi o tematykę znaczkową.

Tymczasem wracamy do relacji z Komornik i zapraszamy do lektury tekstu jaki zamieściliśmy poniżej. Do artykuły tradycyjnie dołączamy galerię zdjęć. Jeśli ktoś był na urodzinach w Komornikach i chciałby aby i jego zdjęcia znalazły się w tym miejscu, to prosimy o kontakt z adminem. A teraz już nie przedłużamy i życzymy wszystkim przyjemnej lektury.

Przeczytaj relację ze spotkania >>

Wczoraj zachęcaliśmy do górskich wędrówek w Górach Bardzkich, a dzisiaj zmieniamy miejscówkę i rodzaj aktywności, zapraszając wszystkich do przemierzania Żelaznego Szlaku Rowerowego w okolicach Jastrzębia-Zdroju.

Szlak swoją nazwę zawdzięcza linii kolejowej, której śladem poprowadzono część ścieżki rowerowej. Po kolejowym nasypie wygodną drogą można tu przejechać kilkanaście kilometrów, reszta trasy przebiega drogami lokalnymi o małym natężeniu ruchu. Najważniejsze jednak jest to, że szlak ten pozwala poznać lokalne atrakcje turystyczne, w większości mało znane, a niezwykle interesujące. Dla przykładu, po czeskiej stronie granicy w kilku miejscach w okolicach Karviny,  zdobyć można znaczki turystyczne. Turystycznych atrakcji na pewno tutaj nie zabraknie, a z pewnością ciekawie i aktywnie spędzicie czas.

Jeśli chodzi o prezentowany dzisiaj znaczek, to zdobędziecie go w Jastrzębiu-Zdroju w tamtejszym oddziale PTTK, jednak dopiero po 8 listopada 2021 r. Pamiętajcie, że wybierając się w te strony warto dokładnie sprawdzić miejsce sprzedaży znaczków i na wszelki wypadek spisać sobie numer kontaktowy do przedstawiciela PTTK. Unikniecie dzięki temu rozczarowania i więcej czasu będziecie mogli spędzić na dwóch kółkach. Zapraszamy zatem na Żelazny Szlak Rowerowy.

ŻELAZNY SZLAK ROWEROWY No. 1109

Jak podają twórcy tego szlaku, pomysł na Żelazny Szlak Rowerowy, zrodził się z chęci wykorzystania wyłączonych z użytkowania linii kolejowych, a problem, jaki stanowiły nieużytkowane, zdegradowane linie kolejowe, zmieniono w transgraniczny produkt turystyczny typu Greenways. Unikatowa pętla Szlaku, łączy partnerstwo pięciu gmin i miast po obu stronach granicy – po polskiej stronie przebiega przez teren Jastrzębia-Zdroju, Zebrzydowic i Godowa, a po stronie czeskiej Karwiny i Piotrowic k. Karwiny, zaś do wyboru są dwie pętle: główna o długości 55 km i alternatywna, licząca 42 km. Głównym celem projektu jest stworzenie transgranicznego produktu turystycznego, udostępniającego bogate dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe pogranicza, opartego na partnerstwie pięciu samorządów lokalnych w ramach Euroregionu Śląsk Cieszyński. Historycznie, zrealizowany produkt turystyczny, nawiązuje do tradycji C. K. Uprzywilejowanej Kolei Północnej Cesarza Ferdynanda od połowy XIX w. łączącej Wiedeń z Krakowem.

Jesień tuż, tuż, dlatego mamy dla Was kolejny znaczek, dzięki któremu być może ruszycie na górskie szlaki, aby podziwiać koloryt tej pory roku i przepiękne panoramy górskie.

Zapraszamy dzisiaj na szczyt Kłodzkiej Góry, gdzie od niedawna wznosi się charakterystyczna, stalowa wieża widokowa. Jeszcze niedawno z miejsca tego widać było tylko las, a tymczasem gdy wdrapiemy się na szczyt wieży, naszym oczom ukaże się przepiękny widok, dla którego warto nieco się zmęczyć. Do wieży dotrzecie na trzy sposoby i opisaliśmy je pokrótce w poniższy tekście. Pamiętajcie też, że Kłodzka Góra wpisana jest na listę szczytów Korony Gór Polskich, a wizytę w tym miejscu będziecie mogli potwierdzić przybiciem okolicznościowej pieczęci. 

Natomiast znaczek zdobędziecie nie gdzie indziej jak w Bardzie, w klasztornym sklepiku. Ale bądźcie czujni, albowiem pracujemy także nad innymi punktami sprzedaży i możliwe, że niebawem dodamy je do spisu. Tymczasem zapraszamy właśnie do Barda i na Kłodzką Górę. Po drodze zdobyć można 3 inne znaczki, a w samym Bardzie jest ich w sumie kilkanaście. Zapraszamy do zwiedzania i liczymy na relację z wycieczek i zdjęcia z panoramami z wieży oraz uchwyconymi kolorami jesieni.

WIEŻA WIDOKOWA NA KŁODZKIEJ GÓRZE - GÓRY BARDZKIE No. 1108

W południowo-wschodniej części Gór Bardzkich, na szczycie wznoszącej się 757 metrów nad poziom morza Kłodzkiej Góry, w 2020 roku otwarto, nową więżę widokową. Stalowa konstrukcja wieży oparta została na betonowych wspornikach. Wieża wznosi się na wysokość 34,5 m, a na jej szczyt prowadzi spiralna klatka schodowa, przecięta kilkoma galeriami widokowymi. Szczytowy pomost widokowy znajduje się na wysokości 30 metrów i rozpościera się z niego niesamowity widok na panoramę masywu Śnieżnika, Góry Orlickie, Góry Sowie i Bardzkie. W pogodne dni z wieży zobaczymy zabudowania Wrocławia, a także majaczące w oddali Karkonosze. Do wieży widokowej na Kłodzkiej górze dojść można z trzech stron. Niebieski szlak prowadzi z barda, przez Przełęcz Łaszczową, ale także z Przełęczy Kłodzkiej. Szlakiem żółtym dotrzemy do wieży, idąc od Kłodzka. Wieża na Kłodzkiej Górze znajduje się na „szlaku grzbietowym” łączącym najatrakcyjniejsze punkty widokowe Sudetów.

Z komunikatów jakie publikowaliśmy w ostatnim miesiącu, mogliście się dowiedzieć, że właśnie dzisiaj w Komornikach odbywać się będzie uroczyste przyjęcie urodzinowe. Świętować będzie oczywiście komornicki Klub Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych, który kończy w tym miesiącu dokładnie 5 lat.

Z tej okazji wydany został jubileuszowy znaczek okolicznościowy, którego wizerunek możecie zobaczyć na załączonym obrazku. Pamiętajcie jednak, że w sprzedaży ów znaczek pojawi się dopiero 20 września, razem z wcześniej wydanym znaczkiem numerycznym.

A jeśli chodzi o Klub Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych w Komornikach i jego historię, to opisaliśmy ją pokrótce poniżej. Na podstronie znaczka natomiast umieściliśmy link do strony Klubu, gdzie z pewnością wkrótce znajdziecie więcej informacji.   

Tymczasem świętujemy, ale z pewnością pokażemy Wam kilka fotek z dzisiejszej uroczystości, a i relacja zapewne niebawem się pojawi. Tradycyjnie zapraszamy do odwiedzania Komornik, do zdobywania tutejszych znaczków i poznawania ciekawych, a często mało znanych miejsc.

ZO - 5-LECIE KLUBU KOLEKCJONERÓW ZNACZKÓW TURYSTYCZNYCH W KOMORNIKACH

9 kwietnia 2016 roku, po Regionalnym Spotkaniu Kolekcjonerów w Poznaniu, zrodziła się myśl o klubie skupiającym ludzi o podobnej pasji. Takich osób, jak się okazało, na wspomnianym spotkaniu było kilku. Tematem został zainteresowany także dyrektor GOK w Komornikach, pan Antoni Pawlik, a efektem współpracy był pierwszy znaczek turystyczny - „Gmina Komorniki — Zawsze w dobrym kierunku”, którego promocja miała miejsce podczas Eko Majówki na komornickim stadionie. Od tego wszystko się zaczęło… Spotkanie założycielskie odbyło się 29.09.2016 r., od tej pory członkowie spotykali się regularnie w Sali „PIWNICA” w Komornikach. W kolejnych latach działacze klubowi, przy wsparciu Gminy Komorniki, doprowadzili do powstania kolejnych znaczków turystycznych i okolicznościowych, gdzie jeden z nich -  „Ceglany most łukowy w Wirach” uzyskał tytuł „Najładniejszego Znaczka Turystycznego 2017 roku”. Liczebność członków Klubu z roku na rok wzrastała. Klub przybrał charakterystyczną barwę w postaci żółtych koszulek, a jego przedstawiciele licznie promowali gminę i lokalne atrakcje turystyczne, pojawiając się na zlotach regionalnych, ogólnopolskich, a także międzynarodowych (w Czechach, Słowacji i na Węgrzech). Klubową tradycją stał się udział w targach turystycznych, kolejnych urodzinach oraz okolicznościowych spotkaniach „wigilijno-opłatkowych”. I tak minęło pierwszych 5 lat działalności Klubu. Jak będzie w kolejnym pięcioleciu, czas pokaże, ale mamy nadzieję, że okres ten będzie równie barwny i bogaty.

Tym razem znaczkowa premiera zaprowadziła nas do Warszawy, gdzie w pobliżu Rynku Nowego Miasta znajduje się związany z osobą św. Klemensa Hofbauera kościół św. Benona. Inicjatorem powstania tego znaczka jest oczywiście Ojciec Leszek, który w poniższym opisie przedstawił historię kościoła i jego związek ze św. Klemensem.

Sam znaczek jest już dostępny w furcie klasztornej, natomiast za kilka tygodni planowane jest uruchomienie kolejnego miejsca sprzedaży, dlatego chcąc odwiedzić kościół św. Benona i zdobyć znaczek koniecznie śledźcie zmiany, jakie będziemy wprowadzali w sekcji „miejsce sprzedaży” na podstronie znaczka. A już teraz zapraszamy do Warszawy, na szlak, jaki wyznaczają znaczki turystyczne. 

KOŚCIÓŁ ŚW. BENONA W WARSZAWIE No. 1107

W 1629 roku w Warszawie opodal Rynku Nowego Miasta przez bractwo św. Benona została wybudowana drewniana kaplica. W roku 1646 w tym samym miejscu rozpoczęto budowę kościoła, który poświęcony został trzy lata później. W lutym 1787 r. na prośbę bractwa św. Benona św. Klemens Hofbauer wraz ze współbraćmi redemptorystami podejmuje posługę kapłańską, inicjując pierwszą wspólnotę redemptorystów poza Italią. Po odnowieniu kościoła i klasztoru św. Klemens zakłada sierociniec dla dzieci narodowości polskiej, rosyjskiej i niemieckiej, z czasem przekształcając go w dwie zawodowe szkoły. Lata 1794 - 1808 to szczyt pracy apostolskiej przy kościele św. Benona. Przez gorliwą pracę duszpasterską św. Klemens zdobył tytuł — apostoła Warszawy. Niestety 20 czerwca 1808 r. na skutek działań ludzi nieprzychylnych Kościołowi, władze wypędzają redemptorystów z Warszawy. Św. Klemens wraz ze współbraćmi zostaje wywieziony do twierdzy w Kostrzyniu. Odtąd budynek kościoła w kolejnych latach przekształcany jest kolejno w cerkiew, koszary, magazyn wojskowy, mieszkania i fabrykę. W 1938 roku budynek kościelny zostaje wykupiony przez Marię Biernacką i przekazany archidiecezji warszawskiej. Podczas Powstania Warszawskiego kościół uległ całkowitemu zniszczeniu. W 1952 r. władze kościelne przekazują zniszczony obiekt redemptorystom, a w 1957 r. władze państwowe wydają pozwolenie na odbudowę zburzonego kościoła. 22 czerwca Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński uroczyście poświęca kościół odbudowany według projektu Bronisława Iwańczyka. Przy kościele jest klasztor, w którym mieści się siedziba Przełożonego Prowincji Warszawskiej redemptorystów i kurii prowincjalnej.

Rozpoczynamy nowy tydzień, a wraz z nim czas na nowy znaczek turystyczny. Co prawda wakacje już się skończyły i pogoda coraz bardziej jesienna, ale jak to w turystyce bywa, nie zawsze musi być słonecznie, aby wędrować i odkrywać kolejne miejsca. Dziś chcemy Was zaprosić do odwiedzenia wschodnich krańców województwa lubuskiego, gdzie wśród lasów znajduje się malownicze i niezwykle popularne Jezioro Głębokie. Latem z pewnością zażyjecie w nim kąpieli, a jesienią jezioro i jego otoczenie mogą być świetną bazą wypadową. A że jest tu co zwiedzać to chyba nie musimy nikogo przekonywać. Zresztą, nawet jeśli już odwiedziliście te rejony, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby wybrać się np. na grzyby, których w tych lasach nie brakuje.

Najnowszy znaczek zdobędziecie w Pensjonacie Pod Strzechą, gdzie można przenocować, ale też dobrze i smacznie zjeść. Nie pozostaje więc nam nic innego jak zaprosić Was do zwiedzania Pojezierza Lubuskiego, ale dajcie właścicielom pensjonatu dzień lub dwa wytchnienia, aby znaczek zdążył dotrzeć na miejsce i się zadomowić. A kiedy już odwiedzicie to miejsce, koniecznie dajcie nam o tym znać stosowną relacją. Życzymy udanego zwiedzania i wypoczynku na łonie natury.

JEZIORO GŁĘBOKIE - POJEZIERZE LUBUSKIE No. 1106

Jezioro Głębokie znajdujące się nieopodal Międzyrzecza jest turystyczną wizytówką regionu oraz jednym z największych i najbardziej znanych letnisk na lubusko-wielkopolskim pograniczu, z domkami i polami namiotowymi, w których można znaleźć nocleg. Działa tu też od 16 lat Pensjonat Pod Strzechą, odbudowany w 2005 roku w miejscu restauracji Pod Strzechą, która spłonęła w latach 70-tych. Powierzchnia Jeziora Głębokiego to w zależności od źródła ok 112-124 ha. Średnia głębokość jeziora to 9,2 m. przy czym głębokość maksymalna to 25,3 m. Akwen leży na terenie zlewni rzeki Obry jednak nie posiada odpływu. Jego brzegi porastają głównie lasy iglaste, ale na północy i południu w miejscach podmokłych także liściaste. Kąpielisko nad jeziorem Głębokie jest ulubionym miejscem wakacyjnego wypoczynku i weekendowych wypadów mieszkańców Międzyrzecza.

Zbliżamy się do końca tygodnia, więc pora na kolejną premierę, abyście w nadchodzący weekend mieli większy wybór miejsc do odwiedzenia. Tym razem premiera ucieszy szczególnie mieszkańców województwa kujawsko-pomorskiego, bo oto kolejny znaczek zainstalował się w Toruniu.

Toruń jest miastem, w którym zabytków i atrakcji turystycznych nie brakuje, ale znaczków turystycznych ma jeszcze stosunkowo niewiele i nie wszędzie znaczkowa idea jest w pełni rozumiana. Ale mamy nadzieję, że dzięki nowemu znaczkowi raz jeszcze odwiedzicie to miasto oraz Muzeum Rycerzy i Żołnierzyków. A jeśli uda Wam się trafić w inne miejsca, to koniecznie opowiedzcie o znaczkach i związanej z nimi ideą.

A tymczasem zapraszamy do Torunia, bowiem znaczku już na Was czekają. To kto pierwszy podeśle relację z tej wycieczki? 

MUZEUM RYCERZY I ŻOŁNIERZYKÓW W TORUNIU No. 1105

Muzeum Rycerzy i Żołnierzyków powstało z pasji kolekcjonerskiej : można tu obejrzeć dwie wystawy figurek, gromadzonych przez ponad sześćdziesiąt lat. Pierwsza to figury historyczne, przedstawiające wojsko polskie od X do XVIII wieku, druga zaś to żołnierzyki-zabawki, produkowane w czasach PRL-u i sprzedawane w kioskach RUCH-u oraz sklepach z zabawkami. Muzeum prowadzi fundacja „A to historia!”. Figurki z wystawy na parterze to ręczna praca dwóch autorów, zafascynowanych historią: każda z przedstawionych tu postaci ma swoje odniesienie w źródłach, jak pieczęcie, freski czy ilustracje. W oparciu o nie powstają rzeźby, wykonane w jednym egzemplarzu, oddające wygląd uzbrojenia i ubioru sprzed wieków. W gotyckiej piwnicy warto zobaczyć stałą ekspozycję żołnierzyków, produkowanych przez Polski Związek Głuchych w czasach PRL-u. Osobną część zbioru „kioskowców” stanowią Indianie i kowboje: jest wioska indiańska, kowbojskie miasteczko, są serie wydawnicze, pakowane w pudełkach i składające się z kilku figurek ludzi i zwierząt. U wielu gości ta część wystawy jest okazją do wspomnień z dzieciństwa. Muzeum Rycerzy i Żołnierzyków to wielka historia w małej skali.

Skoro wczoraj trafiliśmy na Dolny Śląsk, to dzisiaj tutaj zostaniemy, bo będzie mowa o znaczku, który do zdobycia będzie kilka kilometrów od Ławicy. 

Z racji ustanowienia roku 2021 Europejskim Rokiem Kolei, odbywa się w całej Polsce i Europie wiele imprez promujących kolej jako środek transportu. Ta promocja to też różnego rodzaju wydawnictwa, a jednym z nich jest prezentowany właśnie znaczek okolicznościowy.  

Nie trzeba chyba nikomu mówić, że ów znaczek to zasługa ojca Leszka, który jest wielkim pasjonatem kolei i dba o to, aby i inni kolekcjonerzy mogli te swoje kolejowo-znaczkowe zbiory poszerzać. A jest w naszym gronie wiele osób, zainteresowanych tą tematyką, wystarczy zerknąć na relacje na facebooku czy wpisy w listach kolekcjonerów. Jesteśmy przekonani, że wszyscy, bez względu na zainteresowania, z radością przyjmiecie ten znaczek, bo co tu dużo mówić, jest piękny.

Ojcu Leszkowi, w imieniu Was wszystkich, dziękujemy za kolejny pretekst do wizyty w Bardzie, bo tu właśnie znaczek będzie dostępny. Odwiedzajcie Bardo i koniecznie prześlijcie nam fotkę z tej wizyty, najlepiej ze znaczkiem na tle miejscowego przystanku kolejowego.

ZO - 2021 - EUROPEJSKI ROK KOLEI

Unia Europejska ustanowiła rok 2021 „Europejskim Rokiem Kolei”, aby w ten sposób promować kolej jako bezpieczny i zrównoważony środek transportu. Jest to jeden z elementów wdrażanej w Unii Europejskiej polityki Europejskiego Zielonego Ładu. Państwa Unii Europejskiej widzą w kolei wielką przyszłość, jako nowoczesny i ekologiczny środek transportu. Również Polska wpisuje się ten program, remontując liczne linie kolejowe oraz przez produkcję nowoczesnego taboru. Na okolicznościowym znaczku turystycznym, który został wydany z tej okazji widnieje nowoczesny spalinowy zespół trakcyjny typu 223M produkowany przez PESA Bydgoszcz,  zwany bardzo często Pesa Link, czy po prostu linkiem, a na polskich kolejach oznaczony jako autobus szynowy SA139. Jest on eksploatowany w Polsce (Polregio, Koleje Dolnośląskie i Koleje Wielkopolskie), również w Czechach (České dráhy) oraz w Niemczech (Niederbarnimer Eisenbahn i Deutsche Bahn).

Pora zmienić region kraju i zachęcić Was do odwiedzenia atrakcji turystycznych na Dolnym Śląsku. Dzisiaj przenosimy się w okolice Kłodzka, gdzie najnowszy znaczek pozwoli Wam poznać bardzo ciekawy pałac w miejscowości Ławica. Nie jest to jednak jedyna atrakcja w tym miejscu. Wystarczy spojrzeć na ogólnie dostępną mapę czy stronę internetową mieszczącego się w pałacu hotelu, by zobaczyć, że w sposób aktywny można tu spędzić choćby cały dzień.

A na zakończenie wizyty w tym miejscu jest oczywiście znaczek turystyczny, który czeka na Was w pałacowym sklepiku. Przybywajcie zatem do Pałacu Ławica, szczególnie teraz, kiedy powoli zbliża się jesień i otoczenie pałacu, zmienia się z dnia na dzień. 

PAŁAC ŁAWICA K. KŁODZKA No. 1104

Pałac Ławica położony jest w samym centrum Kotliny Kłodzkiej, nad brzegiem Nysy Kłodzkiej, niespełna 3 kilometry od Kłodzka. Wybudowany w stylu szwajcarskiej willi pałac jest częścią zabytkowego zespołu pałacowo-folwarcznego, którego historia sięga XVIII wieku. W roku 1886 właścicielem pałacu był Rudolph Schöller i to wówczas pałac przebudowano. Od 1905 roku majątek przeszedł w ręce Caesara Schöllera. Pałac w Ławicy zbudowany został na planie prostokąta i jest murowany z cegły i kamienia. W zależności od miejsca posiada od 2 do 3 kondygnacji, a całość nakryta jest czterospadowym dachem z lukarnami. W elewacji nie zabrakło ozdobnych gzymsów, boniowania i obramowań okiennych. We wnętrzu na uwagę zasługuje oryginalna stolarka drzwiowa, sztukaterie sufitowe oraz piec kaflowy w Sali Reprezentacyjnej, który podkreśla charakter obiektu. W sąsiedztwie pałacu znajduje się Folwark Dworski, w którym na odkrycie czekają inne atrakcje architektoniczne i turystyczne.

Pozostajemy z premierami w Wielkopolsce, ale tym razem przeniesiemy się do centralnej cześci regionu, do Kalisza. Miasto to zapewne znacie doskonale, bo w końcu niejeden znaczek już tutaj istnieje, ale nie znaczy to, że nie możecie odkryć czegoś nowego. Zaskoczeniem może się okazać kaliski ratusz, w którym od pewnego czasu na zwiedzanie czeka wystawa multimedialna. 

Ekspozycja w ratuszu ma być niejako wstępem do dalszego zwiedzania Kalisza i inspiracją do odwiedzania miejsc, których historię opowiedziano. I w zasadzie więcej dzisiaj nie zdradzimy, bo w końcu to Wy musicie odkryć Kalisz na nowo. Podstawowe informacje o obiekcie znajdziecie w poniższym opisie, a więcej zobaczycie już osobiście wybierając się do kaliskiego ratusza.

Znaczki w sprzedaży dostępne będą od środy 8 września w punkcie Informacji Turystycznej w ratuszu. Już teraz zapraszamy do zwiedzania ekspozycji, a jeśli chcecie pomóc w promocji tego typu miejsc koniecznie udostępnijcie nas post z facebooka, zostawcie stosowny komentarz i pochwalcie się relacją ze zwiedzania.

WYSTAWA MULTIMEDIALNA W RATUSZU - KALISZ No. 1103

We wnętrzu kaliskiego ratusza w pomieszczeniach piwnic, na kondygnacjach wieży oraz na korytarzu trzeciego piętra znajduje się nowoczesna ekspozycja multimedialna poświęcona dziedzictwu historyczno-kulturowemu Kalisza. Ekspozycja ta nie jest wystawą muzealną. Ukazuje dzieje Kalisza od najdawniejszych czasów aż po czasy obecne. Zwiedzający z pewnością odkryją wiele historycznych tajemnic, ale też spotkają się ze związanymi z miastem postaciami. Wystawa inspiruje do poszerzenia wiedzy o życiu miasta i regionu i ma być impulsem do jego dalszego zwiedzania. Historyczna podróż w czasie rozpoczyna się w podziemiach ratusza, a następnie poprzez trzecie piętro i wieżę ratuszową prowadzi na jej szczyt do punktu widokowego, z którego rozpościera się piękna panorama Kalisza i okolic. Na poszczególnych kondygnacjach na zwiedzających czekają historyczne bloki tematyczne pozwalające prześledzić rozwój Kalisza, jego klęski i odrodzenie oraz obecne życie miasta.

Wielkopolska to zaraz za Dolnym Śląskiem najbardziej zasobny w znaczki region kraju, ale mimo to jest tu jeszcze miejsce na wiele znaczków, bo i miejsc, które warto zobaczyć jest tu bez liku. Dziś właśnie premiera wielkopolskiego znaczka z Obrzycka, po środku którego na rynku wznosi się zabytkowy i niezwykle interesujący ratusz.

Nie jest to jednak jedyny zabytek w tym mieście i na pewno przekonacie się o tym gdy zawitacie w te strony. Koniecznie sprawdźcie atrakcje w najbliższej okolicy, bo tam również kilka ciekawych obiektów znajdziecie. Ale wróćmy do ratusza przedstawionego na znaczku. Krótki opis jak zwykle znajdziecie poniżej, a znaczek dostępny jest w sklepie "Monika" po wschodniej stronie rynku. 

Wpiszcie więc sobie Obrzycko w najbliższe plany turystyczne i koniecznie zarezerwujcie więcej czasu na zwiedzanie miasta i okolic. Jesteśmy przekonani, że będziecie zadowoleni.  

RATUSZ W OBRZYCKU No. 1102

Obrzycko, miasto w pow. szamotulskim, malowniczo położone na lewym brzegu rzeki Warty, przy ujściu do niej Samy, ok. 12 km na północny zachód od Szamotuł. Pośrodku, w centralnym punkcie rynku, o formie trapezu usytuowany został ratusz, fasadą zwrócony ku zachodowi. Wokół rynku rozlokowana zabudowa mieszkalna pochodząca z XIX i początku XX wieku. Budowa pierwszego ratusza miała miejsce ok. połowy XVII w. W 1739 r. został on zniszczony przez pożar, podobnie jak większość miasta. W 1757 r. wybudowano obecny murowany ratusz, który w połowie XIX w. zamieniony został przez Prusaków na spichlerz. Murowany ratusz pokryty jest dwuspadowym dachem. Od zachodu znajduje się wieża z  herbem Nałęczów-Raczyńskich i mottem Vitam impendere vero w kartuszu. Szczyt wieży zakończony czterospadowym dachem z iglicą. Obecnie ratusz ponownie pełni funkcję siedziby władz samorządowych Miasta Obrzycko.

Wczoraj ładnie premierą przywitaliśmy wrzesień i również premierą dziś kontynuujemy cykl naszych newsów. Tym razem jednak przenosimy się do Zagłębia, a dokładniej do Będzina-Grodźca, gdzie niedawno odnowiono zabytkową i w dodatku nitowaną wieżę ciśnień. Z pewnością kojarzycie ten obiekt, bo już kilka razy pokazywaliśmy wieżę w naszych postach w mediach społecznościowych. Teren wokół również zrewitalizowano, więc tym bardziej warto tam się pojawić i zobaczyć wszystko na własne oczy.

Jak więc widzicie, wieża właśnie doczekała się swojego znaczka turystycznego, który jest już dostępny w sprzedaży. Możecie śmiało planować swoje wyprawy i przy okazji zobaczyć ten zabytek techniki. Nie zapomnijcie o relacji i kilku fotkach spod wieży, aby także inni turyści mogli zobaczyć to miejsce i nabrać ochoty na zwiedzanie. Czekamy jak zwykle na pierwszych zdobywców i tradycyjnie zapraszamy do zwiedzania.

WIEŻA CIŚNIEŃ W BĘDZINIE-GRODŹCU No. 1101

Wieża ciśnień w Będzinie-Grodźcu została zbudowana około 1902 r. na terenie dawnej kopalni „Grodziec II” na potrzeby Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych. Jest to obiekt unikatowy ze względu na jego konstrukcję, wykonany został w całości ze stali łączonej przy pomocy wyłącznie nitów. Wieża ma kształt wąskiej kolumny, na szczycie której został umieszczony zbiornik wodny o pojemności ok.100 m3. Wysokość całej wieży wynosi ok. 27 m. Jej zadaniem było zapewnienie stabilnego ciśnienia w sieci wodociągowej. Pełniła ona również funkcje zbiornika przeciwpożarowego. W związku z rozwojem infrastruktury technicznej na terenie miasta, wieża została wyłączona pod koniec XX wieku z użytkowania. Dzięki zaangażowaniu i wytrwałości Pana Rafała Lipińskiego – architekta z Będzina, społecznika i popularyzatora tematu wieży w środowisku regionalnym - w latach 2018-2020 przeprowadzono rewitalizację samej wieży oraz otaczającego jej terenu. Naprawiono i zabezpieczono konstrukcję wieży przed korozją, wzmocniono jej fundamenty, odtworzono dach i cały obiekt pomalowano. Urządzono także teren wokół wieży, a cały obiekt podświetlono.