Zbliża się Ogólnopolskie Spotkanie Kolekcjonerów ZT i coroczne dekorowanie zdobywców „Odznaki Kolekcjonera ZT". Odznaki musimy zamówić z wyprzedzeniem, dlatego, jeśli ktoś z Was posiada kupony upoważniające do otrzymania odznaki, proszony jest o przesłanie ich skanu na nasz adres e-mail (info@znaczki-turystyczne.pl) w terminie do 15 września najpóźniej.

Jednocześnie informujemy, że zgłoszenia wraz ze skanami, które wpłyną do nas po tym terminie, zrealizujemy dopiero za rok. Mamy jednak nadzieję, że wszyscy zainteresowani staną na wysokości zadania i już za niecały miesiąc będziemy mogli wręczyć zasłużone odznaki.

Zostało jeszcze kilka dni wakacji, więc może będzie okazja na zdobycie  prezentowanych obok znaczków, które w ostatnim czasie nieco zmieniły swoją szatę graficzną.

Pierwszy ze znaczków zdobędziecie, wybierając się na Pałuki. Tu jak zauważycie, zmieniły się nazwy na znaczku, natomiast sama grafika nie została zmieniona. W przypadku drugiego ze znaczków, dostępnego w miejscowości Ślęza na Dolnym Śląsku, zmianie uległa zarówno nazwa znaczka, jak i w pewnym stopniu jego grafika.

Z doświadczenia wiemy, że z chwilą ogłoszenia tych zmian, wielu z Was już czai się na te znaczkowe rarytasy. Jak zwykle zatem przypominamy, że nowe wersje znaczków dostępne są jedynie w terenie, w miejscach, które promują. U nas do wyczerpania zapasu dostępne są poprzednie wersje znaczka. Jeśli zatem chcecie zdobyć nowości, to jest tylko jedna możliwość - wybrać się do Żnina lub do Ślęzy.

Zdecydowanie polecamy tę opcję, tym bardziej że w obu miejscach stale zachodzą zmiany i nawet jeśli zwiedzaliście je przed rokiem, dziś już nie wyglądają tak samo i oferują nowe atrakcje. Pamiętajcie, że znaczek jest tylko dodatkiem i pamiątką, a dla prawdziwego turysty przede wszystkim liczy się zwiedzanie. Zapraszamy zatem po nowe znaczki do ww. miejsc i jak zwykle czekamy na Wasze relacje z odwiedzonych miejsc.

Czas pędzi nieubłaganie i za kilka dni minie rok, jak z grona turystów i kolekcjonerów znaczków turystycznych odszedł Marek Szot. W pierwszą rocznicę śmierci Marka jego koledzy ze szlaku postanowili zorganizować Memoriał Marka Szota i z tej okazji został wydany widoczny obok znaczek okolicznościowy.

Znaczek ten będzie można zdobyć jedynie podczas memoriału na górze Chełmiec w Górach Wałbrzyskich, w niedzielę pierwszego września w samo południe.   

Kto znał Marka, ten wie o kim mowa, kto nie znał, niechaj zapozna się z krótką notką poniżej. A jeśli tak jak Marek kochacie góry i turystykę, to na pewno znajdziecie czas, by wziąć udział w memoriale. Zapraszamy.

ZO - MEMORIAŁ MARKA SZOTA

1.09.2024 r. w pierwszą rocznicę śmierci kolegi Marka Szota, jego przyjaciele ze szlaku organizują Memoriał Jego Pamięci na szczycie Chełmca w Górach Wałbrzyskich. Z tej właśnie okazji został wydany okolicznościowy znaczek poświęcony tej imprezie.

Marek Szot był wielkim społecznikiem, długoletnim zasłużonym działaczem turystyki górskiej i krajoznawstwa w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym. Człowiek wysokiej kultury i dużej wiedzy, wychowawca licznego grona przodowników turystyki górskiej. Z Polskim Towarzystwem Turystyczno-Krajoznawczym związał się w 1973 roku, zostając członkiem Oddziału PTTK Wrocław Fabryczna. Jego pasją była turystyka górska, którą uprawiał jeszcze w czasach szkolnych. Od początku należał do Klubu Turystyki Górskiej „Grzdyle”. W 1980 r., z gronem przyjaciół z PTTK – opiekunów szkolnych kół krajoznawczo – turystycznych oraz instruktorów ZHP tworzy Klub Turystyki Górskiej „Łazek” i zostaje jego pierwszym prezesem. Aktywnym jego członkiem był do ostatniego dnia, piastując różne funkcje we władzach Klubu. Działalność klubowa pozwoliła mu na rozwijanie zainteresowań, pogłębianie wiedzy i uzyskiwanie kolejnych stopni wtajemniczenia turystycznego. Marek Szot działał nie tylko w strukturach regionalnych PTTK, ale także na szczeblu krajowym. Od początku swojej działalności Marek Szot uzyskał uprawnienia organizatora turystyki, strażnika ochrony przyrody, przodownika turystyki górskiej, przodownika turystyki pieszej, a także instruktora krajoznawstwa oraz przewodnika sudeckiego.

Za sprawą kolejnej znaczkowej premiery zaprosimy Was dzisiaj do zwiedzania Muzeum Żuławskiego w Nowym Dworze Gdańskim. To kolejne miejsce na mapie Polski, które trzeba zobaczyć, będąc w tym regionie. To właśnie tutaj dzięki zaangażowaniu lokalnych pasjonatów historii powstał Żuławski Park Historyczny, którego częścią jest  właśnie ww. muzeum.

Informacje na temat tej placówki znajdziecie w poniższym opisie oraz na stronie internetowej, do której link tradycyjnie znajdziecie na podstronie znaczka. Tymczasem informujemy, że znaczek właśnie dotarł na miejsce i zgodnie z tym, co ustaliliśmy z przedstawicielami Muzeum Żuławskiego, od czwartku będzie czekał na pierwszych zwiedzających. 

Poznajcie zatem to miejsce i nie zapomnijcie o przesłaniu relacji na nasze media społecznościowe. Komentarz na znaczkowej stronie również mile widziany. Zapraszamy.

MUZEUM ŻUŁAWSKIE W NOWYM DWORZE GDAŃSKIM No. 1306

Siedziba Muzeum Żuławskiego znajduje się na terenie dawnej mleczarni w budynku byłej serowni powstałym w 1902 r. W 2009 r. rozpoczęto przebudowę obiektu i 1 maja 2011 roku powołano w tym miejscu Żuławski Park Historyczny. Zbiory Muzeum Żuławskiego podzielone zostały tematycznie i przedstawiają historię stolicy Żuław i delty Wisły, prezentując budowle, ich zabytkowe elementy oraz wyposażenie. W dalszej części przedstawiono dzieje mennonitów, mniejszości religijnej, która przybyła na Żuławy z terenów Niderlandów i północnych Niemiec w połowie XVI w. Zaprezentowano także przedmioty ze starego strychu, czyli dawne wyposażenie gospodarstw domowych oraz przedstawiono ówczesne zawody i rzemiosła. Nie zabrakło tu również zdobyczy techniki jak maszyny do pisania, lampy naftowe itp. Plenerową częścią zbiorów muzealnych jest ekspozycja „Cmentarz 11 wsi”, czyli lapidarium założone w miejscu dawnego cmentarza z pozostałościami nagrobków mennonitów i luteran, którzy żyli na tych terenach przed wiekami. Muzeum Żuławskie prowadzone jest przez Stowarzyszenie Miłośników Nowego Dworu Gdańskiego Klub Nowodworski.

Od lat fascynuje nas turystyka i poznawanie świata. Dało to początek idei znaczka turystycznego, a ta przerodziła się w ruch turystyczny ludzi z różnych części Polski czy Europy, którzy skupieni wokół wspólnej pasji, poznają nowe miejsca i zbierają znaczki turystyczne. Realizują przy tym swoje marzenia i wytyczają nowe trasy, bo przecież jak to powiedział Paulo Coelho „Drogę wytycza się idąc". I dziś właśnie napiszemy o pewnej drodze, o marzeniach, celach i słabościach, o sile woli, ale też o znaczku turystycznym i pewnej długotrwającej akcji, którą niniejszym chcemy rozpocząć.

Wszystko zaczęło się na początku czerwca, podczas przeglądania internetu. Pokazał się nam pewien post, z którego można się było dowiedzieć, że jest pewien Polak – Daniel Korzeniewski, który wyruszył w pieszą podróż życia, chcąc jako pierwszy na świecie przemierzyć najdłuższy pieszy szlak na Ziemi (pierwotnie z Kapsztadu w RPA do Magadanu w Rosji, natomiast ze względu na obecną sytuację do Singapuru na Półwyspie Malajskim), liczący prawie 24 tys. km. Podróż ta miała się rozpocząć już dwa lata wcześniej, ale na drodze stanął nowotwór tarczycy, z którym najpierw trzeba się było uporać, co przesunęło planowany termin. Ostatecznie po wielu miesiącach przygotowań, podróż życia rozpoczęła się w pierwszych dniach czerwca 2024 roku i ma trwać przez kolejne trzy lata, podczas których odwiedzonych zostanie 18 krajów.

Już ten wstęp brzmi jak zapowiedź wielkiej przygody. I wierzcie nam, że tym właśnie jest ta wędrówka. Daniel całą swoją trasę relacjonuje w mediach społecznościowych i każdy obserwujący razem z nim może poczuć klimat mijanych miejsc, poznać poszczególne kraje czy kultury. Po dwóch miesiącach obserwacji jesteśmy pod ogromnym wrażeniem. Wyprawa nie jest łatwa, wymaga ogromnego przygotowania, hartu ducha, odwagi, ale też roztropności i skromności. I taki właśnie jest Daniel, który dał się już nieco poznać podczas tej wyprawy.

Chcemy więc właśnie dzisiaj skierować Waszą uwagę na tego człowieka, pokazać kolejną ideę, którą warto rozpropagować i zachęcić Was do wsparcia działań Daniela. Niestety jak każda wyprawa, także ta wymaga nakładów finansowych. Daniel zgromadził spore oszczędności, ale te nie wystarczą na całą wyprawę, a jak wiecie jeść trzeba, czasem też wypada się umyć, a po 30 kilometrach spędzonych na „bezdrożach” Afryki czasem dobrze jest zasnąć w bardziej godziwych warunkach niż namiot i śpiwór.

Uznaliśmy więc, że warto pomagać takim ludziom jak Daniel, którzy realizują swoje marzenia, stawiają sobie cele i jeszcze pomagają innym, bo to także jeden z celów tej wyprawy. Tym samym chcemy Was zachęcić do wsparcia poczynań Daniela, a w zamian ofiarować niepowtarzalny Znaczek Dobroczynny, który jest swoistą cegiełką przeznaczoną na finansowanie wyprawy.

DOBROCZYNNY ZNACZEK TURYSTYCZNY - PIESZO PRZEZ ŚWIAT - DANIEL KORZENIEWSKI

Poniżej opiszemy jak można wesprzeć Daniela i w jaki sposób zdobyć wspomniany znaczek. Próbowaliśmy rozwiązać tę kwestię możliwe jak najprościej, ale pewnych spraw nie przeskoczymy, w związku z tym wymyśliliśmy to następująco:

Cena Znaczka Dobroczynnego to minimum 25 zł (jeśli ktoś chce i ma takie możliwości, to może wpłacić więcej).

Darowiznę za Znaczek Dobroczynny należy przekazać za pośrednictwem jednego z trzech kanałów:

• ​na konto bankowe 86 1140 2004 0000 3902 8378 1865 w tytule przelewu należy wpisać "Znaczek Dobroczynny"
• przy wpłatach z zagranicznych: 
  Daniel Korzeniewski, Nazwa banku - Mbank, Iban PL86 1140 2004 0000 3902 8378 1865
• blikiem + 48 515 369 536 w tytule należy wpisać "Znaczek Dobroczynny"
• Revolut dkkorzeniewski@gmail.com 0046735597462 w tytule należy wpisać "Znaczek Dobroczynny"

Wszystkie wpłacone przez Was środki trafiają bezpośrednio do Daniela. Formą wsparcia świadczoną przez Znaczki Turystyczne są koszty produkcji Znaczka Dobroczynnego.

Potwierdzenie wykonania przelewu należy wysłać do centrali Znaczków Turystycznych w wiadomości e-mail na adres info@znaczki-turystyczne.pl podając swoje imię i nazwisko, adres do wysyłki i do faktury (koszty przesyłki ) oraz nr tel. do kontaktu, a także wybór sposobu dostarczenia przesyłki (kliknij w link z rodzajem i kosztem przesyłek - poniżej). Dane te będą podstawą do przesłania wspomnianego znaczka.

Aby zminimalizować koszty przesyłki, zachęcamy do łączenia wysyłki Znaczka Dobroczynnego z zamówieniem, bądź wysyłką Znaczków Kolekcjonera. Cennik przesyłek dla poszczególnych operatorów przedstawia się następująco:

Zobacz aktualny cennik przesyłek dla poszczególnych operatorów >>

W wiadomości do nas wystarczy wskazać operatora i formę dostarczenia np. Inpost – paczkomat, przy czym należy pamiętać by w przypadku paczkomatów i odbioru w punkcie podać jego dokładny adres oraz numer paczkomatu.

Rozważcie zatem naszą propozycję i jeśli uważacie, że to co robi Daniel zasługuje na wsparcie, to nie krępujcie się i pomagajcie, a w zamian otrzymacie nie tylko ten unikalny Znaczek Dobroczynny, ale także możliwość poznania świata z innej perspektywy, a to być może jedyna taka okazja w życiu. Zachęcamy również do dokładnego poznania Daniela, planu podróży jak i stron na ten temat. Linki do stron prowadzonych przez Daniela znajdziecie poniżej. Zachęcamy do lektury i śledzenia kolejnych doniesień z wędrówki pieszo przez świat.

Przydatne linki:

Link do strony Facebook wyprawy >> 

Link do kanału YouTube Daniela >>

Wywiad z Danielem na łamach portalu stronapodrozy.pl >>

Link do strony umożliwiającej śledzenie aktualnej pozycji GPS Daniela >> 

Tym razem na znaczkowej premierze spotykamy się dość nietypowo bo w środę. Jesteśmy jednak przekonani, że środa jest tak samo dobrym dniem jak poniedziałek, a niektórzy twierdzą, że nawet lepszym - w końcu od środy do weekendu już tylko dwa dni. Tak więc w połowie tygodnia chcemy Wam zaprezentować wizerunek najnowszego znaczka, za pośrednictwem którego dajemy możliwość poznania Centrum Pamięci Kultury Żydowskiej w Chęcinach.

Niech więc dzisiejsza premiera będzie zachętą do odwiedzenia Chęcin i wspomnianego obiektu. Mamy nadzieję, że pochwalicie się tą wycieczką i prześlecie nam relacje. Tymczasem zachęcamy do zdobywania najnowszego znaczka, który dotarł już do celu i czeka na pierwszych kolekcjonerów.

CENTRUM PAMIĘCI KULTURY ŻYDOWSKIEJ W CHĘCINACH No. 1305

Centrum Pamięci Kultury Żydowskiej w Chęcinach mieści się w budynku siedemnastowiecznej synagogi, przy ulicy Długiej 21. Budynek synagogi po gruntownym remoncie został oddany do użytku w 2024 roku i służy jako miejsce spotkań, wystaw, konferencji, zajęć edukacyjnych, promując dialog międzykulturowy. Budynek synagogi posiada dwie udostępnione dla zwiedzających kondygnacje. Parter zajmuje m.in. przedsionek, w którym można obejrzeć judaika związane z obrzędowością oraz filmy dokumentalne, Sala Modlitw z zachowaną szafą ołtarzową Aron ha-kodesz wykonaną z czarnego marmuru, z intarsjami z marmuru chęcińskiego. Synagoga posiada także Babiniec z oddzielnym wejściem. We wnętrzu znajduje się wystawa poświęcona chęcińskim mieszkańcom żydowskiego pochodzenia. Z kolei na piętrze znajduje się sala edukacyjna. Centrum Pamięci Kultury Żydowskiej jest świadectwem życia, kultury, historii i religii jednej z najbardziej licznych społeczności Chęcin w dawnych latach oraz ogniwem łączącym te czasy ze współczesnością.

Właśnie w tej chwili cały kraj rozbrzmiewa dźwiękiem syren alarmowych. Jest  godzina 17:00, 1 sierpnia 2024 roku. Dokładnie w tym samym czasie 80 lat temu rozpoczęło się Powstanie Warszawskie. Uczcijmy więc tradycyjnie to wydarzenie minutą ciszy, oddając hołd wielu naszym przodkom walczącym w tym czasie o naszą wolność i lepsze jutro.

Widoczny tuż obok znaczek okolicznościowy to nasz skromny wkład w kultywowanie pamięci o Powstaniu Warszawskim i o jego uczestnikach. Mamy nadzieję, że znajdując miejsce w Waszych kolekcjach, znaczek ten nie raz przypomni o Powstaniu, godzinie „W” czy innych symbolach walki z okupantem. A jeśli mimo wszystko znalazł się ktoś, kto nie wie czym było Powstanie Warszawskie, mamy nadzieję, że niniejszym zmotywujemy go do poszerzenia swojej wiedzy na jego temat.

Widoczny powyżej znaczek w sprzedaży dostępny będzie korespondencyjnie, a jeśli pojawi się również w jakimś stacjonarnym punkcie, zwrócimy Wam na to uwagę. Zachęcamy zatem do włączenia znaczka do swojej kolekcji i mamy nadzieję, że dla wielu kolekcjonerów będzie to znaczek o szczególnym znaczeniu.

ZO - 80. ROCZNICA POWSTANIA WARSZAWSKIEGO

Znaczek okolicznościowy wydany z okazji przypadającej w 2024 roku 80. Rocznicy Powstania Warszawskiego. Znaczek ten ma za zadanie przede wszystkim zachować pamięć o tym wydarzeniu i bohaterskich działaniach jego uczestników, ale pośrednio także edukować, szczególnie młodsze pokolenie. Powstanie Warszawskie wybuchło o godzinie 17:00, 1 sierpnia 1944 r. Było największą bitwą stoczoną przez organizację podziemną z wojskami okupacyjnymi podczas II wojny światowej. Zorganizowane przez Armię Krajową wymierzone było militarnie przeciw Niemcom, a politycznie przeciw ZSRR. Miało na celu wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji jeszcze przed wkroczeniem do niej Armii Czerwonej. Powstanie planowane na kilka dni ostatecznie upadło po 63. dniach walk. Słabo uzbrojone oddziały powstańcze prowadziły samotną walkę z przeważającymi siłami niemieckimi. W rezultacie w trakcie dwumiesięcznych walk straty wojsk polskich wyniosły ok. 16 tys. zabitych oraz zaginionych, ok. 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli. Wśród ludności cywilnej zamieszkującej stolicę straty były jeszcze większe i szacowane są na 150-200 tys. osób, które zginęły na skutek m.in. nalotów i ostrzału artyleryjskiego, masakr urządzanych przez okupanta, jak i ciężkich warunków bytowych oraz systematycznego wyburzania miasta przez Niemców.

Na znaczku przedstawiono moment wybuchu pocisku, który 28 sierpnia 1944 roku uderzył w najnowocześniejszy i najwyższy w ówczesnej Warszawie wieżowiec, będący siedzibą Towarzystwa Ubezpieczeniowego Prudential. Kadr ten symbolizuje zniszczenia powstałe w Warszawie podczas Powstania Warszawskiego.

Sporo czasu minęło od publikacji ostatnich znaczków kolekcjonera z serii „Utracone dziedzictwo. Nieistniejące zamki i pałace w Polsce”. Wybaczcie, ale bardzo pracowita i intensywna w znaczki wiosna, nie pozwoliła wcześniej zrealizować projektów kolejnych znaczków. Na szczęście przedwakacyjna chwila rozluźnienia była idealnym momentem, by wszelkie zaległości nadrobić.

Tak oto dochodzimy do sedna sprawy i kolejny raz przedstawiamy Wam wizerunki trzech znaczków, z trzema nieistniejącymi pałacami, które prezentują się następująco:

Seria jeszcze się nie kończy, choć wiele wskazuje na to, że jej realizacja niechybnie zbliża się ku końcowi. Zostało nam już niewiele obiektów, które spełniają nasze założenia. Wiele obiektów nie posiada żadnej dokumentacji fotograficznej, a kolejne, jeśli w ogóle ją mają, to zazwyczaj w takim stanie, że grafik nie będzie z tego mógł wykonać projektów. Znajdujemy też coraz mniej informacji na temat budowli, które przedstawiamy, a przecież jednym z założeń tej serii było pokazać utracone dziedzictwo i je opisać, możliwie jak najdokładniej. 

Nie ustajemy jednak w trudach i poszukujemy kolejnych materiałów oraz obiektów na znaczki kolekcjonera. Zachęcamy do poznania historii pałaców przedstawionych na znaczkach oraz do udziału w grze kolekcjonerskiej. My natomiast tworzymy kolejne znaczki, byście nie musieli na nie czekać przez następne pół roku.

Znaczek za znaczkiem, jedna atrakcja turystyczna za drugą, a do tego jeszcze zabytki architektury, kultury materialnej i niematerialnej oraz wiele nowych znaczników na znaczkowej mapie Polski. Tak w skrócie możnaby opisać rozwój znaczkowej sieci w wielu miastach, a ostatnio także w Toruniu.

Dziś raz jeszcze zapraszamy Was do zwiedzania tego miasta i tym razem dzięki zaangażowaniu o. Leszka, na mapie znaczkowych miejsc pojawiło się Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

Po więcej informacji na temat Sanktuarium odsyłamy do audiobedekera, który właśnie się tworzy, a już dziś zapoznajcie się z historią miejscowej ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Zapraszamy zatem do dalszego zwiedzania Torunia, a w znaczek zaopatrzycie się w Domu Pielgrzyma działającym przy Sanktuarium.

SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY No. 1304

Ikonę Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu wykonał artysta malarz, konwertyta Józef Burchardt w 1901 roku. W 1902 roku ikona została poświęcona przez papieża Leona XIII z przeznaczeniem dla parafii w Osieku k. Rypina. Po misjach i renowacji misji (1928) wygłoszonych w parafii w Osieku redemptoryści otrzymali od proboszcza tę ikonę. Pierwotnie umieścili ją w kaplicy zakonnej domu w Warszawie, a następnie przekazali redemptorystom w Toruniu ze względu na istniejący tam klasztor i powstającą kaplicę publiczną. Uroczyste wprowadzenie ikony do kaplicy nastąpiło 17 czerwca 1928 roku. Niebawem kult Matki Bożej rozprzestrzenił się nie tylko na Toruń, ale i daleko poza jego granice. 1 października 1967 roku ks. kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski dokonał koronacji tej ikony. Kościół, w którym znajduje się obraz został wybudowany w latach 1958 – 1963. Toruński kościół należy stylistyczne do kierunku zwanego konstruktywizmem. Przy sanktuarium znajduję się dom pielgrzyma, gdzie można się zatrzymać, aby zwiedzać ciekawe miejsca Torunia i okolic.

Od wielu lat zachęcamy Was do odwiedzania róznych atrakcji turystycznych i często jest tak, że są to miejsca mało znane, czasem nawet nie ujęte w żadnych turystycznych przewodnikach. Po czasie okazuje się, że dla wielu turystów były to miejsca szczególne, które mogli odkryć dzięki znaczkom turystycznym. W gusta wszystkich turystów nigdy nie trafimy, ale cieszymy się z każdego turysty, który dzięki znaczkom pozna nowe miejsce, jego historię i zwyczaje.

I tak też jest z miejscem, które dzisiaj chcemy Wam zaprezentować. Nowy Tomyśl zapewne już znacie, ale czy wiedzieliście jakie atrakcje czekają na Was w pobliskim Przyłęku? Poznajcie je dzięki znaczkowi turystycznemu, a może odkryjecie lokalne historie, smaki, zwyczaje.

Prezentowany dziś znaczek do sprzedaży trafi w ciągu ok. 2 dni, jednak nawet po tym terminie przed wizytą zapoznajcie się z podstroną znaczka i umówcie się na jego zakup (dane znajdziecie w sekcji: miejsce sprzedaży). Tymczasem nie pozostaje nam nic innego jak zaprosić Was do odwiedzania Przyłęku i innych miejscowości w Gminie Nowy Tomyśl. Wiecie dobrze, że znaczkowych miejsc tu nie brakuje, więc na pewno będziecie zadowoleni.

PRZYŁĘK WART BLIŻSZEGO POZNANIA No. 1303

Wigwam w Przyłęku w gminie Nowy Tomyśl powstał w ciągu 14 miesięcy, a jego oficjalne oddanie do użytku nastąpiło w lipcu 2009 r. Obiekt ma 15,5 m wysokości i 12 m średnicy. W środku znajduje się dobrze wyposażone zaplecze kuchenne, a w centrum palenisko - przy którym często odbywają się różnego rodzaju imprezy, spotkania i biesiady. Od kilku lat mieszkańcy i sympatycy Przyłęku w październiku spotykają się tam na Święcie Plindza. Wtedy też można skosztować samodzielnie upieczonych na palenisku placków ziemniaczanych oraz popróbować swojskich nalewek robionych z tutejszych ziół i owoców. Nie można zapomnieć, że to właśnie tu, co roku w lipcu odbywa się dwudniowy piknik, na który zapraszani są niezwykli goście, a także, że jest to miejsce organizacji zawodów Solid MTB. Przy wigwamie znajduje się: wiata biesiadna, duży plac zabaw dla dzieci oraz świetlica wiejska. Zdecydowanie jednak uroku temu miejscu dodaje ostatni projekt Zielone Serce Przyłęku - niedawno założony ogród – odpowiednia przestrzeń na wypoczynek. W jego urokliwych zakątkach można relaksować się wdychając woń kwiatów, wsłuchując się w niezwykłą muzykę płynącą prosto z lasu.

Nie czekając na oklaski, rozpoczynamy kolejną setkę znaczków turystycznych i na początek mocno odpychamy się od bandy, przedstawiając dwie znaczkowe nowości z Trzebiatowa.

Prezentowane obok krążki już trafiły do miejsca docelowego i czekają na swoich zdobywców. My natomiast zachęcamy do zapoznania się z historią obiektów przedstawionych na znaczkach. Wystarczy kliknąć poniższe linki. 

PAŁAC KSIĄŻĘCY W TRZEBIATOWIE No. 1301

BASZTA KASZANA (PROCHOWA) W TRZEBIATOWIE No. 1302

Prezentowane powyżej znaczki stanowią jedynie zaproszenie do zwiedzania turystycznych atrakcji Trzebiatowa. A tych jak wiecie, w mieście nie brakuje. Część z nich znajduje się na znaczkowym szlaku, więc jeśli jeszcze nie mieliście okazji zwiedzać Trzebiatowa, to macie ku temu poczwórny pretekst, tyle bowiem znaczków dostępnych jest w  lokalnym Centrum Informacji Turystycznej.

Zapraszamy zatem do Trzebiatowa i będzie nam miło, jeśli podeślecie relację z podróży znaczkowym szlakiem. Nie zapomnijcie także o komentarzach na podstronach odpowiednich dla każdego ze znaczka i przede wszystkim bawcie się dobrze w ten wakacyjny czas, zwiedzając nasz piękny kraj.

Długo czekaliśmy na ten znaczek, ale właśnie dzisiaj z radością ogłaszamy, że osiągnęliśmy kolejny etap rozwoju znaczkowej idei, dobijając do 1300 znaczków turystycznych w Polsce.

Znaczkiem, który posiada tenże właśnie numer jest krążek promujący Muzeum Porcelany Śląskiej w Tułowicach. Znaczek w ciągu dwóch najbliższych dni powinien dotrzeć do celu, więc myślimy, że już od najbliższej środy możecie planować jego zdobywanie.

A jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na temat muzeum to koniecznie przeczytajcie poniższy opis i kliknijcie w link, który przeniesie Was na podstronę znaczka. Tam zaś znajdziecie linki do stron muzeum gdzie czeka więcej informacji. Wszystkiego innego dowiecie się już na miejscu, zatem warto zaplanować wizytę w Tułowicach i zwiedzanie muzeum. 

MUZEUM PORCELANY ŚLĄSKIEJ W TUŁOWICACH No. 1300

Około 1811 r. w Borach Niemodlińskich, w miejscowości Tułowice, właściciel dóbr niemodlińsko-tułowickich - Johann Nepomucen Carl Prashma, uruchomił pierwszy fajans ceramiczny. Manufaktura przeszła w 1842 r. w ręce Ernsta von Frankenberga, który zainicjował produkcję czarnego fajansu delikatnego. W 1858 r. fabryka rozpoczęła pierwszy wypał porcelany. W 1889 r. tułowicką fabrykę nabył Erhard Schlegelmilch i od tego czasu rozpoczął się jej intensywny rozwój. Przy fabryce powstały osiedla pracownicze, dla kadry zarządzającej i dla malarzy porcelany. W czasie II wojny światowej fabryka produkowała porcelanę na potrzeby wojska. W 1947 r. rozpoczęto produkcję cięższego, trwalszego i tańszego porcelitu co trwało aż do likwidacji zakładu w 2001 r. Obecnie w odrestaurowanych wnętrzach fabryki znajduje się Muzeum Porcelany Śląskiej. We wnętrzach znalazły schronienie wyroby z 14 śląskich manufaktur. Często są to jedyne ślady po tych dawnych fabrykach.

Dotarliśmy do piątku i dziś bez rozwiniętego wstępu chcemy przedstawić znaczek okolicznościowy, który do obiegu trafi 20 lipca. Okazją do wydania tego znaczka jest 180. rocznica powstania linii kolejowej łączącej Jaworzynę Śląską ze Świdnicą. Znaczek dostępny będzie w Świdnicy w Informacji Turystycznej oraz w Muzeum Dawnego Kupiectwa.

Wartym odnotowania jest fakt, że do wykonania grafiki znaczka posłużyło zdjęcie Władysława Orłowskiego ze zbiorów Muzeum Dawnego Kupiectwa w Świdnicy wykonane na stacji Świdnica Miasto i przedstawiające pociąg pospieszny z Jeleniej Góry do Krakowa Głównego prowadzony parowozem serii Ot1-10 z Parowozowni Jelenia Góra.

I tyle tytułem wstępu wystarczy. Poniżej przedstawiamy obszerną historię przedstawionej wyżej magistrali kolejowej i rzecz jasna kolejny raz zapraszamy do Świdnicy.

ZO - 180 LAT LINII KOLEJOWEJ JAWORZYNA ŚLĄSKA - ŚWIDNICA

Po oddaniu do użytku linii z Wrocławia do Świebodzic, co nastąpiło w 1843 r., postanowiono wybudować odgałęzienie do Świdnicy. Ze względu na opór wojskowych władz twierdzy świdnickiej, które nie chciały zgodzić się na poprowadzenie linii przez tereny twierdzy, linię zakończono, budując stację końcową pomiędzy Fortem Jawornickim a Redutą Kościelną, czyli w rozgałęzieniu dzisiejszych ulic Łukasińskiego i Kanonierskiej. Tym sposobem powstał pierwszy odcinek przyszłej Magistrali Podsudeckiej, który oddano do użytku 21.07.1844 r. Na trasie wzniesiono m.in.: 3 mosty, 5 przepustów, 17 przejazdów przez drogi, 11 domków dróżników, 1 przystanek (Bolesławice Świdnickie) i 1 stację (Świdnica). Dopiero po 10 latach udało się przełamać opór wojskowych władz twierdzy i przystąpiono do przedłużania linii w kierunku Dzierżoniowa. Warunkiem poprowadzenia linii przez tereny twierdzy było wybudowanie dwóch wiaduktów i 2 mostów, które w razie potrzeby można było łatwo zniszczyć. W ten sposób powstał liczący blisko 600 metrów długości tzw. Wiadukt Północny, który opierał się na 30 filarach oraz o połowę krótszy tzw. Wiadukt Witoszowski oparty na 19 filarach i liczący 350 metrów długości. 24 XI 1855 r. ukończono budowę linii do Dzierżoniowa, a 3 lata później w listopadzie 1858 r. pierwszy pociąg wjechał na stację w Ząbkowicach Śląskich. Jednocześnie z przedłużaniem odcinka z Jaworzyny Śląskiej przez Świdnicę i Dzierżoniów do Ząbkowic Śl. trwały prace nad rozbudową linii w kierunku północnym przez Strzegom i Jawor do Legnicy. Pierwszy pociąg dotarł do Strzegomia 25.10.1855 r., natomiast rok później można było już dojechać do Legnicy. 

Wśród zaplanowanych na ten tydzień materiałów znalazła się jeszcze jedna znaczkowa premiera, ale tym razem dotyczy ona znaczka okolicznościowego.

Przedstawiamy znaczek wydany z okazji przypadającej w tym roku 120. rocznicy Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Tuchowskiej. I choć do oficjalnych uroczystości rocznicowych zostało jeszcze trochę czasu, to dzisiejsza premiera nie pojawia się tutaj przypadkiem. To właśnie 2 lipca obchodzone jest Święto Matki Bożej Tuchowskiej, więc nie mogło być lepszego momentu na premierę tego znaczka. 

Ciekawostką jest również fakt, że znaczek dostępny będzie w dwóch miejscach w kraju. Standardowo sprzedaż prowadzona będzie w Tuchowie, a opróćz tego także w Bardzie. Dokładne namiary na miejsca sprzedaży znajdziecie, klikając w poniższy link. Znaczki już dzisiaj powinny być dostępne w sprzedaży.

Być może dzisiejsza premiera skłoni Was do ponownej wizyty w Tuchowie. Jeśli natomiast jeszcze nie odwiedziliście tegomiejsca, to właśnie jest ku temu doskonała okazja. Zapraszamy zatem do zwiedzania.

ZO - 120. ROCZNICA KORONACJI CUDOWNEGO OBRAZU MATKI BOŻEJ TUCHOWSKIEJ

Cudowny Obraz Matki Bożej Tuchowskiej jak sama nazwa wskazuje, znajduje się w bazylice w Tuchowie. Sprowadzono go do Tuchowa ok. XVI wieku. Pochodzi on z lat 1530 – 1540 z polskiej szkoły malarskiej Mistrza z Bodzentyna. Namalowany jest na desce lipowej tłustą temperą o zaprawie kredowej, techniką typową dla renesansu. Oryginalne, malowane szaty Maryi i Jezusa pokrywa obecnie metalowa „sukienka” wykonana z pozłacanej, srebrnej blachy. Pierwsza wzmianka o łaskach, jakie otrzymali modlący się tutaj wierni, pochodzi z 1597 roku. Od tego momentu do Tuchowa zaczęli przybywać liczni pielgrzymi nie tylko z Polski. W związku z rozwojem ruchu pielgrzymkowego biskup krakowski Tomasz Oborski powołał komisję, która w roku 1642 wydała orzeczenie o cudowności miejsca i obrazu. Obraz został koronowany papieskimi koronami 2.10.1904 r. przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę. Przed obrazem podczas dnia milenijnego 10.07.1966 r. celebrował uroczystą sumę metropolita krakowski Karol Wojtyła – św. Jan Paweł II.

Rozpoczynamy pierwszy dzień miesiąca i jednocześnie drugi tydzień wakacji. Wielu z Was krąży po kraju, dlatego informacja o nowym znaczku turystycznym na pewno ucieszy niejednego zwiedzającego.

Tym razem chcemy Was skierować w bliskie okolice Raciborza, gdzie właściwie na jego obrzeżach znajduje się Izba Pamięci s. Dulcissimy Hofmann, której poświęcony jest dzisiejszy znaczek.

Opis izby znajdziecie oczywiście poniżej, natomiast jeśli chcecie dokładniej poznać postać s. Dulcissimy, to koniecznie odwiedźcie to miejsce. Sporo informacji znajdziecie także na stronach internetowych, do których linki zamieścilismy na podstronie najnowszego znaczka. A w znaczek zaopatrzycie się na miejscu już od 2 lipca, bo dziś jest jeszcze w drodze do punktu docelowego. Jutro natomiast będzie na Was czekał, więc zaznaczcie sobie kolejne miejsce na znaczkowej mapie i ruszajcie na zwiedzanie.

IZBA PAMIĘCI S. DULCISSIMY HOFFMANN SMI W RACIBORZU-BRZEZIU No. 1299

Izba Pamięci s. Marii Dulcissimy Hoffmann SMI została utworzona 28.05.2012 r. w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej w raciborskim Brzeziu. Siostra Dulcissima (1910–1936) zapisała się złotymi zgłoskami w sercach mieszkańców Brzezia, którzy bardzo cenili sobie osobiste spotkania z nią, a także drobiazgi, którymi ich czasami obdarowywała. Ludzie zwracali się do niej z prośbą o pomoc, o modlitwę szczególnie wtedy, gdy znajdowali się w trudnych życiowych sytuacjach. Modlitwa i ofiara tej pokornej zakonnicy przywracały wielu osobom nadzieję i niejednokrotnie pozwalały doświadczać cudu uzdrowienia. W izbie pamięci gromadzone są pamiątki po s. Dulcissimie, które przetrwały do naszych czasów. Są tu oryginalne fotografie, świadectwa ukończenia szkół, zeszyty nowicjackie z odręcznymi notatkami, rzeczy osobiste, pradawna figurka Matki Bożej Niepokalanej, która została przywieziona z domu rodzinnego Helenki, habit i inne. Siostra Dulcissima, mistyczka, stygmatyczka, nazywana „śląską małą Teresą”, zmarła w opinii świętości. Została pochowana na starym przykościelnym cmentarzu, a obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny.

Rozpoczynamy pierwszy tydzień wakacji i po raz pierwszy w tym roku przy okazji znaczkowej premiery, zaprosić Was chcemy do Wielkopolski. Dziś propozycja zwiedzania Chodzieży i jest to opcja zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.

Poznajcie zatem Szlak Chodzieskich Karzełków Płomienistych, przespacerujcie się po mieście, poznajcie jego atrakcje i legendy, a na koniec odwiedźcie Miejską Bibliotekę Publiczną, gdzie razem z dwoma innymi znaczkami czekać na Was będzie najnowszy krążek. Znaczek do sprzedaży ma trafić 26 czerwca, więc o tym także pamiętajcie wybierając się do Chodzieży.

A jeśli już teraz chcecie nieco bardziej poznać szlak, do którego zwiedzania Was zachęcamy, to przeczytajcie poniższy opis. Więcej danych znajdziecie w internecie no i oczywiście na miejscu w Chodzieży. Zapraszamy zatem do zwiedzania i pamiętajcie o tym, że czekamy na Wasze relacje ze znaczkowych szlaków.

SZLAK CHODZIESKICH KARZEŁKÓW PŁOMIENISTYCH No. 1298

Szlak Chodzieskich Karzełków Płomienistych powstał w maju 2024 roku. Spacerując po malowniczych uliczkach Chodzieży, napotkać można 11 niewielkich, lecz pełnych uroku figur karzełków, które ożywiają miejską legendę pochodzącą ze zbioru „Opowieści i legendy chodzieskie” wydanego przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Chodzieży. Legenda głosi, że dawno temu żyły w Chodzieży małe, pomocne istoty – karzełki. Te dobre duszki wspierały mieszkańców w codziennych trudach, zachęcając do czynienia dobra. Dziś karzełki powróciły, by ponownie towarzyszyć nam w codziennym życiu – tym razem w postaci uroczych figur. Karzełki umieszczone są w starannie wybranych miejscach miasta, tworząc wyjątkowy szlak turystyczny. Spacerując od jednej figurki do drugiej, można nie tylko podziwiać ich urok i kunszt wykonania, ale także poznać Chodzież, albowiem figury, poprzez swoją nazwę i posiadane atrybuty, nawiązują do ważnych symboli miasta.

Niemal dwa miesiące temu ogłosiliśmy termin i miejsce tegorocznego Ogólnopolskiego Spotkania Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych. Dla wielu kolekcjonerów informacja ta była zaskoczeniem i traktowali ją jako żart, którym jednak nie była.

Dziś już właściwie zaczynamy odliczanie do spotkania, podobnie jak odliczamy dni, jakie zostały do ostatecznego terminu składania zgłoszeń uczestnictwa w spotkaniu. 

Przypominamy więc, że na formularze zgłoszeniowe czekamy do końca czerwca. Wszelkie informacje na temat spotkania znajdziecie na podstronie poświęconej temu wydarzeniu (tutaj >>). 

Jesteśmy przekonani, że większość zainteresowanych osób już dokonała formalności. Jeśli ktoś jeszcze się waha, ma jakieś wątpliwości, czeka na wniosek urlopowy lub prognozy pogody, to ma czas do 30 czerwca, bo wtedy zostanie zamknięta lista uczestników i rozpoczną się przygotowania do spotkania. Nie czekajcie więc na ostatnią chwilę, wolnych miejsc nie zostało już wiele, więc kto pierwszy...

A jeśli macie jeszcze jakieś pytania w sprawie spotkania, to standardowo piszcie na info@znaczki-turystyczne.pl, a na wszystkie z nich odpowiemy.

Wakacje już blisko, a to znakomity moment, aby tuż przed wyjazdem w świat zaopatrzyć się w znaczkowe gadżety, które z pewnością nie raz przydadzą się podczas wędrówek znaczkowym szlakiem. 

Zerknijcie zatem czy nie kończy Wam się miejsce w dzienniku kolekcjonera, czy macie naszą naszywkę, dzięki której z daleka jesteście rozpoznawalni przez innych kolekcjonerów i czy posiadacie znaczkowy kompas, który wskaże drogę do celu. A może planujecie długie wędrówki lub wypoczynek na łonie przyrody? Pomyślcie więc o naszych kubkach, których już niewiele zostało w magazynku.

Wszystkie przedmioty  dostępne w ofercie, znajdziecie w naszym sklepiku >> Jeśli natomiast potrzebujecie innych znaczkowych akcesoriów, to zapraszamy również na zakupy do czeskiego E-shopu >>.

Pomyślcie zatem o przedwakacyjnych zakupach, bo czasu na ich realizację jest niewiele, a już niebawem ogłosimy coroczną przerwę, podczas której jak zwykle wstrzymamy wszelkie zakupy i wysyłki. 

Drodzy Kolekcjonerzy!

Zapraszamy do dołączenia do oficjalnej grupy Znaczków Turystycznych. Znajdziecie ją pod nazwą WOKÓŁ ZNACZKÓW TURYSTYCZNYCH. Niech to będzie miejsce, gdzie szybko i bezpośrednio będziecie mogli skontaktować się ze sobą, dopytać o sprawy związane ze znaczkami, nawiązać kontakt ze znaczkowym miejscem.

Do czego jeszcze może przydać się ta grupa? Zaskoczcie nas, korzystajcie do woli, pamiętajcie jednak o zasadach, które w niej panują i zanim klikniecie DOŁĄCZ, przeczytajcie nasz regulamin. 

Grupa powstała z inicjatywy Marty, która na sprawy znaczkowe i turystyczne ma szerokie spojrzenie i widzi w tym szansę na jeszcze większy rozwój znaczkowej idei. W prowadzeniu grupy Marcie pomagać będą inne osoby jak m.in. Kasia i Michał, a z czasem pewnie ktoś jeszcze. Mamy nadzieję, że grupa będzie uzupełnieniem treści pojawiających się na naszej oficjalnej stronie i że pozwoli Wam w dostępie do innych informacji związanych ze znaczkami turystycznymi. Już teraz zachęcamy do przystąpienia do tej społeczności, a więcej informacji nt. grupy znajdziecie na niej właśnie. Zapraszamy.

Zespół Znaczków Turystycznych

Niby jeden dzień różnicy, a jednak wstęp, który przygotowaliśmy na poniedziałek nie bardzo pasował do wtorku. Widzicie natomiast na załączonej grafice, że chodzi o znaczkową nowość, a zatem najwyższy czas zapowiedzieć najnowszy znaczek turystyczny.

Tym razem za jego pośrednictwem chcielibyśmy zachęcić Was do odwiedzania Strzelec Krajeńskich i zwiedzania turystycznych atrakcji tego miasta. Jedna z nich znalazła się nawet na znaczku, a o kolejnych z pewnością dowiecie się, odwiedzając Punkt Informacji Turystycznej.

To właśnie w Punkcie Informacji Turystycznej już od najbliższej środy, czyli od 12 czerwca, będzie można nabyć prezentowany dzisiaj krążek. Tymczasem zapoznajcie się z poniższym opisem prezentowanego na znaczku obiektu i wpiszcie Strzelce Krajeńskie na listę miejsc do odwiedzenia. Wakacje tuż, tuż, więc najwyższa pora planować wyjazdy i kolejne miejsca do zobaczenia.

BASZTA CZAROWNIC W STRZELCACH KRAJEŃSKICH No. 1297

Baszta Więzienna, nazywana też Basztą Czarownic lub Basztą Prochową, znajduje się po północnej stronie średniowiecznego miasta. Budowla wzniesiona została pod koniec XIII w. jako baszta łupinowa, a następnie przebudowana i nadbudowana. Obiekt założony jest na planie czworobocznym, zbliżonym do kwadratu. Baszta w dolnej partii posiada formę prostopadłościenną, przechodząc powyżej za pomocą narożnych tromp – w formę spłaszczonego walca. W zwieńczeniu znajduje się wąska platforma widokowa oraz stożkowy, ceramiczny hełm z chorągiewką pogodową z datą roczną „1729”, odnoszącą się do jednego z remontów budowli. Wnętrze baszty podzielone zostało na trzy kondygnacje skomunikowane pierwotnie drabinami lub stromymi, drewnianymi schodami. W obrębie każdej z nich znajduje się po jednym pomieszczeniu doświetlonym wąskimi oknami. W XVII wieku w baszcie mieściło się więzienie, zlokalizowane w przyziemiu budowli, a następnie magazyn prochu.

Minęły dwa tygodnie od Spotkania Regionalnego w Szczecinie, w związku z czym to najwyższy czas na jakieś podsumowanie.

Jednak tym razem będzie inaczej niż zwykle, albowiem w rolę reporterów wcielili się sami organizatorzy spotkania, którzy bacznie obserwowali wszystko co się działo i jak widać wyciągnęli odpowiednie wnioski.  

Mamy nadzieję, że relacja bardzo Wam się spodoba. Kto nie był niech żałuje tak jak admin, ale żeby było Wam jeszcze bardziej żal, do galerii dorzuciliśmy troszkę fotek z tego spotkania. Jeśli natomiast ktoś z uczestników ma inne fotki, którymi chciałby się podzielić, to piszcie do admina, a dostaniecie info co i jak wysłać, aby doszło bez problemów. A tymczasem zapraszamy do lektury 

Przeczytaj relację >>

W tym tygodniu przygotowaliśmy jeszcze jednen znaczek do prezentacji. Tak więc po kilku tygodniach wracamy do Rybnika, gdzie chcielibyśmy zaproponować Wam jeszcze dwa inne miejsca do zwiedzenia. Chodzi zarówno o Stadion Miejski jak i o rzeźbę przedstawiającą żużlowców. Z tymi dwoma miejscami związana jest ciekawa historia rybnickiego sportu żużlowego i temu właśnie poświęcony jest najnowszy znaczek.

Nieco skrócony opis tych obiektów znajdziecie poniżej i na podstronie znaczka. Więcej faktów znajdzie się w audiobedekerze, nad którym aktualnie pracujemy. Natomiast jeśli chodzi o znaczek, to jak nas wczoraj poinformowano już dziś będzie dostępny w sprzedaży, w Punkcie Informacji Miejskiej „halo! Rybnik".

Odwiedzajcie zatem Rybnik i jego atrakcje i nie zapomnijcie o zrelacjonowaniu swoich wypraw oraz o pozostawieniu wpisów na podstronie zdobytych znaczków. Życzymy owocnego znaczkobrania :-)

STADION MIEJSKI - TRADYCJE ŻUŻLOWE RYBNIKA No. 1296

Rybnik żużlem stoi, a jego sercem jest Stadion Miejski, na którym rozgrywa swe mecze I-ligowa drużyna żużlowa KS ROW Rybnik i drużyna piłki nożnej ROW Rybnik. Stadion MOSiR Rybnik może pomieścić 10 304 osoby. W skład kompleksu, poza stadionem piłkarsko-żużlowym, wchodzi stadion lekkoatletyczny, kąpielisko "Ruda" oraz boiska treningowe sekcji piłkarskiej. Sekcja żużlowa w Rybniku wystartowała w 1932 roku, a pierwsze zawody na obecnym stadionie odbyły w czerwcu 1939 roku na bieżni wyłożonej mączką ceglaną. Do dzisiaj drużyna z Rybnika zdobyła łącznie 12 tytułów Drużynowych Mistrzostw Polski, co jest drugim wynikiem w historii żużla w Polsce. Ewenementem jest to, że wszystkie tytuły mistrzowskie zdobywali wychowankowie klubu z Rybnika. Wszyscy fani „czarnego sportu” w Polsce znają takie nazwiska, jak Antoni Woryna, Andrzej Wyglenda czy Stanisław Tkocz. Na znaczku turystycznym znajdują się żużlowcy z pomnika stojącego na Rondzie Gliwickim. To właśnie przez rondo prowadzi droga na stadion miejski, na którym rybniccy żużlowcy święcili tryumfy w przeszłości i ścigają się dzisiaj.

Pozostajemy na terenie województwa mazowieckiego, ale dzisiaj przeniesiemy się w jego południowo-zachodnią część do miejscowości Przysucha, gdzie znajduje się Muzeum im. Oskara Kolberga, które właśnie doczekało się własnego znaczka turystycznego.

O muzeum przeczytacie w poniższym opisie i na stronach, do których odnośniki umieściliśmy na podstronie znaczka. Sam znaczek do obiegu trafi w ciągu kilku najbliższych dni (prawdopodobnie w przyszłym tygodniu), ale o dokładniejszym terminie podobnie jak w przypadku wczorajszego znaczka, poinformujemy Was w osobnym komunikacie. Jednak już teraz możecie wpisać ww. muzeum do swoich wakacyjnych planów i robiąc niewielką pętlę, odwiedzić przynajmniej trzy znaczkowe miejsca, które swoje znaczki mają od tego roku. Zachęcamy zatem do zwiedzania i nie zapomnijcie o relacjach z odwiedzonych miejsc.

MUZEUM IM. OSKARA KOLBERGA W PRZYSUSZE No. 1295

Muzeum im. Oskara Kolberga istnieje od 1990 roku. Zostało otwarte z okazji obchodów setnej rocznicy śmierci Oskara Kolberga. Przez dwa lata było oddziałem Muzeum Ludowych Instrumentów w Szydłowcu, a w 1992 r. zostało wcielone w struktury Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu. Muzeum w Przysusze to jedyne w Polsce muzeum biograficzne poświęcone Oskarowi Kolbergowi, które gromadzi, opracowuje naukowo i eksponuje muzealia i materiały przedstawiające dzieło twórcy polskiej etnografii i folklorystyki – wpisane w poczet najwybitniejszych dokonań polskiej nauki XIX wieku. Prezentuje opracowany przez Kolberga program kultury ludowej ziem dawnej Rzeczypospolitej, a także unikalny zbiór źródeł i opracowań wraz z fragmentami archiwum rękopiśmiennego. Siedzibą Muzeum jest zabytkowy dwór, wzniesiony w II poł. XIX w. przez Juliusza Dembińskiego herbu Nieczuja, ówczesnego właściciela Przysuchy. Dwór otoczony jest parkiem miejskim będącym pozostałością po dawnym dworskim parku, zaprojektowanym i urządzonym w 1900 r. przez Teodora Chrząńskiego.

Po dwóch tygodniach wracamy ze znaczkową premierą i tym razem chcemy Was zaprosić do zwiedzania południowej części województwa mazowieckiego, a dokładniej do Kozienic.

Miasto i okolice mają wiele do zaoferowania turystom. Nie brakuje tu obiektów architektonicznych o znaczeniu historycznym, nie brakuje też miejsc do wypoczynku, szczególnie tego bardziej aktywnego na łonie natury. Jest też i coś dla duszy, dla tych wszystkich, którzy niekoniecznie lubią włóczyć się po lasach czy oglądać muzealne wystawy. I właśnie takie miejsce dziś pokażemy. To Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka, miejsce, od którego wypada zacząć zwiedzanie Kozienic, bo tu mieści się m.in. Punkt Informacji Turystycznej.

Zapoznajcie się więc z opisem obiektu i z historią tego miejsca, a następnie pomyślcie o tym, by wpisać Kozienice na listę turystycznych celów np. w tegoroczne wakacje. Wierzymy, że znaczek ten jest zaledwie wstępem do poznania miasta i że za jakiś czas w następstwie dzisiejszej premiery pojawią się kolejne krążki. 

UWAGA! Znaczki już trafiły do sprzedaży. Zapraszamy zatem do Kozienic i życzymy udanego zwiedzania.

KOZIENICKI DOM KULTURY IM. BOGUSŁAWA KLIMCZUKA No. 1282

Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka swoją działalność rozpoczął w latach 50. XX wieku, aby pełnić funkcję ośrodka życia kulturalnego i społecznego mieszkańców Kozienic i regionu. Od października 2015 r. siedzibą Kozienickiego Domu Kultury jest Centrum Kulturalno-Artystyczne w Kozienicach. Siedziba Kozienickiego Domu Kultury to nowoczesny budynek zlokalizowany w ścisłym centrum miasta. To architektoniczna perełka nie tylko Ziemi Kozienickiej. Obiekt pełni zarówno funkcję kultury, jak i sprzyja integracji i aktywizacji lokalnej społeczności miasta Kozienice oraz całego subregionu radomskiego. Budynek zaprojektowano jako trzykondygnacyjną, w znacznym stopniu przeszkloną, zwartą bryłę, dostosowaną do potrzeb osób niepełnosprawnych. Wewnątrz niej wydzielono przeszklone patio, będące wspólną przestrzenią publiczną i jednocześnie wielopoziomowym doświetleniem. Mieści się tu kino, telewizja lokalna z wirtualnym studiem, studio nagrań muzycznych, kawiarnia, galeria sztuki i mediateka, szkoła muzyczna, specjalistyczne sale dydaktyczne, część biurowa i zaplecze techniczne.