Na zakończenie tygodnia mamy dla Was jeszcze jeden news związany ze znaczkową grafiką. Jednak nie jest to znaczkowa premiera, a wznowienie znaczka, który istnieje od sierpnia 2007 roku, i którego wielu z Was ma już w swojej kolekcji.

Jak zapewne widzicie zmianie uległa nazwa i szczegóły widoczne na znaczku. Tu i ówdzie przybyło chmurek, a na trawniku wyrosły kwiaty. Drobne elementy poprawiły również wygląd pałacu, a cały znaczek wygląda naszym zdaniem świetnie.

Nowa wersja ZT dostępna jest już w miejscu znaczkowym. Domawiając brakujący znaczek u nas, do nowej wersji, można dokupić również starą wersję (pamiętajcie przy tym, że jest to wersja archiwalna i ma przedziurkowany kupon). Jeśli chcecie zakupić jedynie wersję archiwalną, nie musicie posiadać potwierdzenia pobytu, ale kupony również zostaną przedziurkowane.

Tymczasem zachęcamy do odwiedzania Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, gdzie czekają na Was jeszcze ciepłe znaczki z nową grafiką.

Dzisiaj zaczniemy od premiery, ale będzie to premiera nietypowa, bo dotycząca znaczka 574, który wcześniej promował wystawę „Zwierzęta i kontynenty”. Wystawa jakiś czas temu zniknęła z Kielc, a znaczek tym samym stał się nieaktualny i niemożliwy do zdobycia. W jego miejsce wchodzi właśnie nowy krążek i mamy nadzieję, że zechcecie mieć go w swoich kolekcjach.

Nowa wersja ZT dostępna jest już w miejscu znaczkowym. Domawiając brakujący znaczek u nas, do nowej wersji, można dokupić również starą wersję (pamiętajcie przy tym, że jest to wersja archiwalna i ma przedziurkowany kupon). Jeśli chcecie zakupić jedynie wersję archiwalną, nie musicie posiadać potwierdzenia pobytu, ale kupony również zostaną przedziurkowane.

Zapraszamy do zwiedzania Muzeum Narodowego w Kielcach i jak to zwykle bywa w przypadku premier, udostępniamy link do znaczka wraz z opisem. Więcej o wystawie dowiecie się na miejscu.

OD SACRUM DO PROFANUM - MALARSTWO I RZEŹBA W SZTUCE LUDOWEJ No. 574

Od sacrum do profanum. Malarstwo i rzeźba w sztuce ludowej to jedyna tego typu wystawa, która w jednym miejscu ukazuje dorobek blisko 60 artystów z regionu świętokrzyskiego. Na ekspozycję składa się ponad 400 eksponatów. Są to rzeźby wykonane z drewna i gliny oraz obrazy malowane na płótnie, desce i papierze. Najstarsze z prac pochodzą z przełomu XIX i XX wieku, a najmłodsze z XXI wieku. Ich autorzy to ludzie, którzy tworzyli z ogromnej potrzeby serca, często mimo braku zrozumienia i doskwierającej biedy. Oglądając dzieła tych cenionych artystów, warto zapoznać się także z opisami ich sylwetek, które opowiadają o ich życiu, a zarazem pozwalają dowiedzieć się czym była dla nich twórczość. Wybrane dzieła prezentowane są w układzie tematycznym. Ta swoista podróż rozpoczyna się w świecie boskim – sacrum, a potem ścieżka wiedzie do dobrze nam znanego świata ziemskiego – profanum.

Pogoda dopisuje, więc najwyższa pora zaplanować sobie weekend. Dziś za sprawą najnowszego znaczka turystycznego chcemy Was zaprosić do miejscowości Pisz, gdzie znajduje się pewien ciekawy schron tworzący niegdyś Piską Pozycję Ryglową. 

O schronie przeczytacie rzecz jasna w poniższym opisie jak również na stronie facebookowej Stowarzyszenia Historycznego "Piska Pozycja Ryglowa" (link na podstronie z opisem znaczka). My natomiast polecamy osobistą wizytę w tym miejscu, ponieważ obiekt jest czynny sezonowo, a tak się składa, że w najbliższą sobotę będzie dostępny dla zwiedzających. Poza sezonem taka możliwość również istnieje, ale trzeba się umawiać osobiście.

Zapraszamy zatem do Pisza, do prezentowanego na znaczku schronu, a także do poznawania innych atrakcji tego miasta.

SCHRON BIERNY REGELBAU 502 - PISZ No. 1111

Schron bierny Regelbau 502 jest jedynym obiektem tego typu na terenie Polski. Wybudowany został najprawdopodobniej w 1939 roku. Znajduje się na zachodnich obrzeżach Pisza i jest jednym z wielu obiektów fortyfikacyjnych tworzących Piską Pozycję Ryglową - niemiecką linię fortyfikacyjną z przełomu lat trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Od 2007 roku obiekt jest restaurowany siłami członków Stowarzyszenia Historycznego „Piska Pozycja Ryglowa”. Wewnątrz odtworzono wyposażenie schronu oraz przygotowano ekspozycję militarną. Schron czynny jest w sezonie letnim (lipiec sierpień) od poniedziałku do soboty w godzinach 9,00-13,00 , a poza sezonem – po wcześniejszym ustaleniu telefonicznym tel. 695 753 637, 602 733 642

Przez kilka dni kusiliśmy Was z tej strony widokiem pysznego tortu z Komornik, a dzisiaj postanowiliśmy zacząć Was kusić piernikami, które wraz z nowym znaczkiem zakupicie w Bardzie, w tamtejszej fabryce pierników.

Zapewniamy Was, że piernikarskie tradycje Barda są bardzo stare i już w XV wieku, słodkie pierniki były niemałą atrakcją turystyczną. Jesteśmy przekonani, że w obecnych czasach również będzie podobnie i odwiedzając Bardo znajdziecie kolejne miejsce, w kórym warto choć na chwilę się zatrzymać, aby skosztować tego pysznego specjału.

Znaczki właściwie już dotarły do Barda, ale dajcie właścicielce Fabryki dzień lub dwa na ich wprowadzenie do obiegu, a potem śmiało zaglądajcie do piernikarni, w której można wypić kawę i piernikami raczyć się do woli. Jeśli chcecie poznać historię bardzkich pierników w pigułce, to koniecznie zerknijcie na poniższy opis. Jego pełniejsza wersja już niebawem pojawi się w nagraniu dołączonym do znaczka i mamy nadzieję, że dowiecie się z niego wielu ciekawych faktów. A tymczasem zapraszamy na pierniki do Barda.

BARDZKIE PIERNIKI - FABRYKA No. 1110

Historia bardzkich pierników sięga XV wieku, kiedy to na skutek wzmożonego ruchu pielgrzymkowego do miejscowego sanktuarium, powstały pierwsze zakłady cukiernicze trudniące się wyrobem pierników. Produkt ten szybko zyskał sławę i stał się nie tylko smaczną przekąską, ale i pamiątką z pobytu w Bardzie. Przez lata w Bardzie działało 7 piernikarni kształcących czeladników, wytwarzające własne pierniki, często wg niepowtarzalnych receptur i rozsyłające swoje wyroby po całym świecie. Jedna z fabryk założona została w 1842 roku przez Roberta Gerlicha, a następnie prowadzona przez Maxa Prause. Dziś w tym samym miejscu, po niemal stu latach przerwy, znów działa piernikarnia wytwarzająca przepyszne i piękne pierniki według prastarej receptury przekazanej przez potomków dawnych właścicieli. Przy piernikarni działa kawiarnia, a prawdziwą atrakcją są warsztaty tworzenia i zdobienia pierników. To tutaj kultywowana jest 500-letnia tradycja piernikarska, a bardzki piernik ponownie stał się słodką pamiątką.

Dzisiaj będzie o torcie, urodzinach, prezentach i niespodziankach oraz o Klubie Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych z Komornik, który tydzień temu w piątek uroczyście świętował swoje piąte urodziny. 

Tworząc ten materiał uświadomiliśmy sobie, że jest to na dobrą sprawę pierwszy tekst relacjonujący imprezę z udziałem znaczkomaniaków jaki pojawił się przez ostatnie półtora roku. Pandemia także tutaj odcisnęła swoje piątno, ale mamy nadzieję, że wkrótce będziemy mogli częściej opisywaniać to, co dzieje się w całym kraju jeśli chodzi o tematykę znaczkową.

Tymczasem wracamy do relacji z Komornik i zapraszamy do lektury tekstu jaki zamieściliśmy poniżej. Do artykuły tradycyjnie dołączamy galerię zdjęć. Jeśli ktoś był na urodzinach w Komornikach i chciałby aby i jego zdjęcia znalazły się w tym miejscu, to prosimy o kontakt z adminem. A teraz już nie przedłużamy i życzymy wszystkim przyjemnej lektury.

Przeczytaj relację ze spotkania >>

Wczoraj zachęcaliśmy do górskich wędrówek w Górach Bardzkich, a dzisiaj zmieniamy miejscówkę i rodzaj aktywności, zapraszając wszystkich do przemierzania Żelaznego Szlaku Rowerowego w okolicach Jastrzębia-Zdroju.

Szlak swoją nazwę zawdzięcza linii kolejowej, której śladem poprowadzono część ścieżki rowerowej. Po kolejowym nasypie wygodną drogą można tu przejechać kilkanaście kilometrów, reszta trasy przebiega drogami lokalnymi o małym natężeniu ruchu. Najważniejsze jednak jest to, że szlak ten pozwala poznać lokalne atrakcje turystyczne, w większości mało znane, a niezwykle interesujące. Dla przykładu, po czeskiej stronie granicy w kilku miejscach w okolicach Karviny,  zdobyć można znaczki turystyczne. Turystycznych atrakcji na pewno tutaj nie zabraknie, a z pewnością ciekawie i aktywnie spędzicie czas.

Jeśli chodzi o prezentowany dzisiaj znaczek, to zdobędziecie go w Jastrzębiu-Zdroju w tamtejszym oddziale PTTK, jednak dopiero po 8 listopada 2021 r. Pamiętajcie, że wybierając się w te strony warto dokładnie sprawdzić miejsce sprzedaży znaczków i na wszelki wypadek spisać sobie numer kontaktowy do przedstawiciela PTTK. Unikniecie dzięki temu rozczarowania i więcej czasu będziecie mogli spędzić na dwóch kółkach. Zapraszamy zatem na Żelazny Szlak Rowerowy.

ŻELAZNY SZLAK ROWEROWY No. 1109

Jak podają twórcy tego szlaku, pomysł na Żelazny Szlak Rowerowy, zrodził się z chęci wykorzystania wyłączonych z użytkowania linii kolejowych, a problem, jaki stanowiły nieużytkowane, zdegradowane linie kolejowe, zmieniono w transgraniczny produkt turystyczny typu Greenways. Unikatowa pętla Szlaku, łączy partnerstwo pięciu gmin i miast po obu stronach granicy – po polskiej stronie przebiega przez teren Jastrzębia-Zdroju, Zebrzydowic i Godowa, a po stronie czeskiej Karwiny i Piotrowic k. Karwiny, zaś do wyboru są dwie pętle: główna o długości 55 km i alternatywna, licząca 42 km. Głównym celem projektu jest stworzenie transgranicznego produktu turystycznego, udostępniającego bogate dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe pogranicza, opartego na partnerstwie pięciu samorządów lokalnych w ramach Euroregionu Śląsk Cieszyński. Historycznie, zrealizowany produkt turystyczny, nawiązuje do tradycji C. K. Uprzywilejowanej Kolei Północnej Cesarza Ferdynanda od połowy XIX w. łączącej Wiedeń z Krakowem.

Jesień tuż, tuż, dlatego mamy dla Was kolejny znaczek, dzięki któremu być może ruszycie na górskie szlaki, aby podziwiać koloryt tej pory roku i przepiękne panoramy górskie.

Zapraszamy dzisiaj na szczyt Kłodzkiej Góry, gdzie od niedawna wznosi się charakterystyczna, stalowa wieża widokowa. Jeszcze niedawno z miejsca tego widać było tylko las, a tymczasem gdy wdrapiemy się na szczyt wieży, naszym oczom ukaże się przepiękny widok, dla którego warto nieco się zmęczyć. Do wieży dotrzecie na trzy sposoby i opisaliśmy je pokrótce w poniższy tekście. Pamiętajcie też, że Kłodzka Góra wpisana jest na listę szczytów Korony Gór Polskich, a wizytę w tym miejscu będziecie mogli potwierdzić przybiciem okolicznościowej pieczęci. 

Natomiast znaczek zdobędziecie nie gdzie indziej jak w Bardzie, w klasztornym sklepiku. Ale bądźcie czujni, albowiem pracujemy także nad innymi punktami sprzedaży i możliwe, że niebawem dodamy je do spisu. Tymczasem zapraszamy właśnie do Barda i na Kłodzką Górę. Po drodze zdobyć można 3 inne znaczki, a w samym Bardzie jest ich w sumie kilkanaście. Zapraszamy do zwiedzania i liczymy na relację z wycieczek i zdjęcia z panoramami z wieży oraz uchwyconymi kolorami jesieni.

WIEŻA WIDOKOWA NA KŁODZKIEJ GÓRZE - GÓRY BARDZKIE No. 1108

W południowo-wschodniej części Gór Bardzkich, na szczycie wznoszącej się 757 metrów nad poziom morza Kłodzkiej Góry, w 2020 roku otwarto, nową więżę widokową. Stalowa konstrukcja wieży oparta została na betonowych wspornikach. Wieża wznosi się na wysokość 34,5 m, a na jej szczyt prowadzi spiralna klatka schodowa, przecięta kilkoma galeriami widokowymi. Szczytowy pomost widokowy znajduje się na wysokości 30 metrów i rozpościera się z niego niesamowity widok na panoramę masywu Śnieżnika, Góry Orlickie, Góry Sowie i Bardzkie. W pogodne dni z wieży zobaczymy zabudowania Wrocławia, a także majaczące w oddali Karkonosze. Do wieży widokowej na Kłodzkiej górze dojść można z trzech stron. Niebieski szlak prowadzi z barda, przez Przełęcz Łaszczową, ale także z Przełęczy Kłodzkiej. Szlakiem żółtym dotrzemy do wieży, idąc od Kłodzka. Wieża na Kłodzkiej Górze znajduje się na „szlaku grzbietowym” łączącym najatrakcyjniejsze punkty widokowe Sudetów.

Z komunikatów jakie publikowaliśmy w ostatnim miesiącu, mogliście się dowiedzieć, że właśnie dzisiaj w Komornikach odbywać się będzie uroczyste przyjęcie urodzinowe. Świętować będzie oczywiście komornicki Klub Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych, który kończy w tym miesiącu dokładnie 5 lat.

Z tej okazji wydany został jubileuszowy znaczek okolicznościowy, którego wizerunek możecie zobaczyć na załączonym obrazku. Pamiętajcie jednak, że w sprzedaży ów znaczek pojawi się dopiero 20 września, razem z wcześniej wydanym znaczkiem numerycznym.

A jeśli chodzi o Klub Kolekcjonerów Znaczków Turystycznych w Komornikach i jego historię, to opisaliśmy ją pokrótce poniżej. Na podstronie znaczka natomiast umieściliśmy link do strony Klubu, gdzie z pewnością wkrótce znajdziecie więcej informacji.   

Tymczasem świętujemy, ale z pewnością pokażemy Wam kilka fotek z dzisiejszej uroczystości, a i relacja zapewne niebawem się pojawi. Tradycyjnie zapraszamy do odwiedzania Komornik, do zdobywania tutejszych znaczków i poznawania ciekawych, a często mało znanych miejsc.

ZO - 5-LECIE KLUBU KOLEKCJONERÓW ZNACZKÓW TURYSTYCZNYCH W KOMORNIKACH

9 kwietnia 2016 roku, po Regionalnym Spotkaniu Kolekcjonerów w Poznaniu, zrodziła się myśl o klubie skupiającym ludzi o podobnej pasji. Takich osób, jak się okazało, na wspomnianym spotkaniu było kilku. Tematem został zainteresowany także dyrektor GOK w Komornikach, pan Antoni Pawlik, a efektem współpracy był pierwszy znaczek turystyczny - „Gmina Komorniki — Zawsze w dobrym kierunku”, którego promocja miała miejsce podczas Eko Majówki na komornickim stadionie. Od tego wszystko się zaczęło… Spotkanie założycielskie odbyło się 29.09.2016 r., od tej pory członkowie spotykali się regularnie w Sali „PIWNICA” w Komornikach. W kolejnych latach działacze klubowi, przy wsparciu Gminy Komorniki, doprowadzili do powstania kolejnych znaczków turystycznych i okolicznościowych, gdzie jeden z nich -  „Ceglany most łukowy w Wirach” uzyskał tytuł „Najładniejszego Znaczka Turystycznego 2017 roku”. Liczebność członków Klubu z roku na rok wzrastała. Klub przybrał charakterystyczną barwę w postaci żółtych koszulek, a jego przedstawiciele licznie promowali gminę i lokalne atrakcje turystyczne, pojawiając się na zlotach regionalnych, ogólnopolskich, a także międzynarodowych (w Czechach, Słowacji i na Węgrzech). Klubową tradycją stał się udział w targach turystycznych, kolejnych urodzinach oraz okolicznościowych spotkaniach „wigilijno-opłatkowych”. I tak minęło pierwszych 5 lat działalności Klubu. Jak będzie w kolejnym pięcioleciu, czas pokaże, ale mamy nadzieję, że okres ten będzie równie barwny i bogaty.

Tym razem znaczkowa premiera zaprowadziła nas do Warszawy, gdzie w pobliżu Rynku Nowego Miasta znajduje się związany z osobą św. Klemensa Hofbauera kościół św. Benona. Inicjatorem powstania tego znaczka jest oczywiście Ojciec Leszek, który w poniższym opisie przedstawił historię kościoła i jego związek ze św. Klemensem.

Sam znaczek jest już dostępny w furcie klasztornej, natomiast za kilka tygodni planowane jest uruchomienie kolejnego miejsca sprzedaży, dlatego chcąc odwiedzić kościół św. Benona i zdobyć znaczek koniecznie śledźcie zmiany, jakie będziemy wprowadzali w sekcji „miejsce sprzedaży” na podstronie znaczka. A już teraz zapraszamy do Warszawy, na szlak, jaki wyznaczają znaczki turystyczne. 

KOŚCIÓŁ ŚW. BENONA W WARSZAWIE No. 1107

W 1629 roku w Warszawie opodal Rynku Nowego Miasta przez bractwo św. Benona została wybudowana drewniana kaplica. W roku 1646 w tym samym miejscu rozpoczęto budowę kościoła, który poświęcony został trzy lata później. W lutym 1787 r. na prośbę bractwa św. Benona św. Klemens Hofbauer wraz ze współbraćmi redemptorystami podejmuje posługę kapłańską, inicjując pierwszą wspólnotę redemptorystów poza Italią. Po odnowieniu kościoła i klasztoru św. Klemens zakłada sierociniec dla dzieci narodowości polskiej, rosyjskiej i niemieckiej, z czasem przekształcając go w dwie zawodowe szkoły. Lata 1794 - 1808 to szczyt pracy apostolskiej przy kościele św. Benona. Przez gorliwą pracę duszpasterską św. Klemens zdobył tytuł — apostoła Warszawy. Niestety 20 czerwca 1808 r. na skutek działań ludzi nieprzychylnych Kościołowi, władze wypędzają redemptorystów z Warszawy. Św. Klemens wraz ze współbraćmi zostaje wywieziony do twierdzy w Kostrzyniu. Odtąd budynek kościoła w kolejnych latach przekształcany jest kolejno w cerkiew, koszary, magazyn wojskowy, mieszkania i fabrykę. W 1938 roku budynek kościelny zostaje wykupiony przez Marię Biernacką i przekazany archidiecezji warszawskiej. Podczas Powstania Warszawskiego kościół uległ całkowitemu zniszczeniu. W 1952 r. władze kościelne przekazują zniszczony obiekt redemptorystom, a w 1957 r. władze państwowe wydają pozwolenie na odbudowę zburzonego kościoła. 22 czerwca Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński uroczyście poświęca kościół odbudowany według projektu Bronisława Iwańczyka. Przy kościele jest klasztor, w którym mieści się siedziba Przełożonego Prowincji Warszawskiej redemptorystów i kurii prowincjalnej.

Rozpoczynamy nowy tydzień, a wraz z nim czas na nowy znaczek turystyczny. Co prawda wakacje już się skończyły i pogoda coraz bardziej jesienna, ale jak to w turystyce bywa, nie zawsze musi być słonecznie, aby wędrować i odkrywać kolejne miejsca. Dziś chcemy Was zaprosić do odwiedzenia wschodnich krańców województwa lubuskiego, gdzie wśród lasów znajduje się malownicze i niezwykle popularne Jezioro Głębokie. Latem z pewnością zażyjecie w nim kąpieli, a jesienią jezioro i jego otoczenie mogą być świetną bazą wypadową. A że jest tu co zwiedzać to chyba nie musimy nikogo przekonywać. Zresztą, nawet jeśli już odwiedziliście te rejony, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby wybrać się np. na grzyby, których w tych lasach nie brakuje.

Najnowszy znaczek zdobędziecie w Pensjonacie Pod Strzechą, gdzie można przenocować, ale też dobrze i smacznie zjeść. Nie pozostaje więc nam nic innego jak zaprosić Was do zwiedzania Pojezierza Lubuskiego, ale dajcie właścicielom pensjonatu dzień lub dwa wytchnienia, aby znaczek zdążył dotrzeć na miejsce i się zadomowić. A kiedy już odwiedzicie to miejsce, koniecznie dajcie nam o tym znać stosowną relacją. Życzymy udanego zwiedzania i wypoczynku na łonie natury.

JEZIORO GŁĘBOKIE - POJEZIERZE LUBUSKIE No. 1106

Jezioro Głębokie znajdujące się nieopodal Międzyrzecza jest turystyczną wizytówką regionu oraz jednym z największych i najbardziej znanych letnisk na lubusko-wielkopolskim pograniczu, z domkami i polami namiotowymi, w których można znaleźć nocleg. Działa tu też od 16 lat Pensjonat Pod Strzechą, odbudowany w 2005 roku w miejscu restauracji Pod Strzechą, która spłonęła w latach 70-tych. Powierzchnia Jeziora Głębokiego to w zależności od źródła ok 112-124 ha. Średnia głębokość jeziora to 9,2 m. przy czym głębokość maksymalna to 25,3 m. Akwen leży na terenie zlewni rzeki Obry jednak nie posiada odpływu. Jego brzegi porastają głównie lasy iglaste, ale na północy i południu w miejscach podmokłych także liściaste. Kąpielisko nad jeziorem Głębokie jest ulubionym miejscem wakacyjnego wypoczynku i weekendowych wypadów mieszkańców Międzyrzecza.

Zbliżamy się do końca tygodnia, więc pora na kolejną premierę, abyście w nadchodzący weekend mieli większy wybór miejsc do odwiedzenia. Tym razem premiera ucieszy szczególnie mieszkańców województwa kujawsko-pomorskiego, bo oto kolejny znaczek zainstalował się w Toruniu.

Toruń jest miastem, w którym zabytków i atrakcji turystycznych nie brakuje, ale znaczków turystycznych ma jeszcze stosunkowo niewiele i nie wszędzie znaczkowa idea jest w pełni rozumiana. Ale mamy nadzieję, że dzięki nowemu znaczkowi raz jeszcze odwiedzicie to miasto oraz Muzeum Rycerzy i Żołnierzyków. A jeśli uda Wam się trafić w inne miejsca, to koniecznie opowiedzcie o znaczkach i związanej z nimi ideą.

A tymczasem zapraszamy do Torunia, bowiem znaczku już na Was czekają. To kto pierwszy podeśle relację z tej wycieczki? 

MUZEUM RYCERZY I ŻOŁNIERZYKÓW W TORUNIU No. 1105

Muzeum Rycerzy i Żołnierzyków powstało z pasji kolekcjonerskiej : można tu obejrzeć dwie wystawy figurek, gromadzonych przez ponad sześćdziesiąt lat. Pierwsza to figury historyczne, przedstawiające wojsko polskie od X do XVIII wieku, druga zaś to żołnierzyki-zabawki, produkowane w czasach PRL-u i sprzedawane w kioskach RUCH-u oraz sklepach z zabawkami. Muzeum prowadzi fundacja „A to historia!”. Figurki z wystawy na parterze to ręczna praca dwóch autorów, zafascynowanych historią: każda z przedstawionych tu postaci ma swoje odniesienie w źródłach, jak pieczęcie, freski czy ilustracje. W oparciu o nie powstają rzeźby, wykonane w jednym egzemplarzu, oddające wygląd uzbrojenia i ubioru sprzed wieków. W gotyckiej piwnicy warto zobaczyć stałą ekspozycję żołnierzyków, produkowanych przez Polski Związek Głuchych w czasach PRL-u. Osobną część zbioru „kioskowców” stanowią Indianie i kowboje: jest wioska indiańska, kowbojskie miasteczko, są serie wydawnicze, pakowane w pudełkach i składające się z kilku figurek ludzi i zwierząt. U wielu gości ta część wystawy jest okazją do wspomnień z dzieciństwa. Muzeum Rycerzy i Żołnierzyków to wielka historia w małej skali.

Skoro wczoraj trafiliśmy na Dolny Śląsk, to dzisiaj tutaj zostaniemy, bo będzie mowa o znaczku, który do zdobycia będzie kilka kilometrów od Ławicy. 

Z racji ustanowienia roku 2021 Europejskim Rokiem Kolei, odbywa się w całej Polsce i Europie wiele imprez promujących kolej jako środek transportu. Ta promocja to też różnego rodzaju wydawnictwa, a jednym z nich jest prezentowany właśnie znaczek okolicznościowy.  

Nie trzeba chyba nikomu mówić, że ów znaczek to zasługa ojca Leszka, który jest wielkim pasjonatem kolei i dba o to, aby i inni kolekcjonerzy mogli te swoje kolejowo-znaczkowe zbiory poszerzać. A jest w naszym gronie wiele osób, zainteresowanych tą tematyką, wystarczy zerknąć na relacje na facebooku czy wpisy w listach kolekcjonerów. Jesteśmy przekonani, że wszyscy, bez względu na zainteresowania, z radością przyjmiecie ten znaczek, bo co tu dużo mówić, jest piękny.

Ojcu Leszkowi, w imieniu Was wszystkich, dziękujemy za kolejny pretekst do wizyty w Bardzie, bo tu właśnie znaczek będzie dostępny. Odwiedzajcie Bardo i koniecznie prześlijcie nam fotkę z tej wizyty, najlepiej ze znaczkiem na tle miejscowego przystanku kolejowego.

ZO - 2021 - EUROPEJSKI ROK KOLEI

Unia Europejska ustanowiła rok 2021 „Europejskim Rokiem Kolei”, aby w ten sposób promować kolej jako bezpieczny i zrównoważony środek transportu. Jest to jeden z elementów wdrażanej w Unii Europejskiej polityki Europejskiego Zielonego Ładu. Państwa Unii Europejskiej widzą w kolei wielką przyszłość, jako nowoczesny i ekologiczny środek transportu. Również Polska wpisuje się ten program, remontując liczne linie kolejowe oraz przez produkcję nowoczesnego taboru. Na okolicznościowym znaczku turystycznym, który został wydany z tej okazji widnieje nowoczesny spalinowy zespół trakcyjny typu 223M produkowany przez PESA Bydgoszcz,  zwany bardzo często Pesa Link, czy po prostu linkiem, a na polskich kolejach oznaczony jako autobus szynowy SA139. Jest on eksploatowany w Polsce (Polregio, Koleje Dolnośląskie i Koleje Wielkopolskie), również w Czechach (České dráhy) oraz w Niemczech (Niederbarnimer Eisenbahn i Deutsche Bahn).

Pora zmienić region kraju i zachęcić Was do odwiedzenia atrakcji turystycznych na Dolnym Śląsku. Dzisiaj przenosimy się w okolice Kłodzka, gdzie najnowszy znaczek pozwoli Wam poznać bardzo ciekawy pałac w miejscowości Ławica. Nie jest to jednak jedyna atrakcja w tym miejscu. Wystarczy spojrzeć na ogólnie dostępną mapę czy stronę internetową mieszczącego się w pałacu hotelu, by zobaczyć, że w sposób aktywny można tu spędzić choćby cały dzień.

A na zakończenie wizyty w tym miejscu jest oczywiście znaczek turystyczny, który czeka na Was w pałacowym sklepiku. Przybywajcie zatem do Pałacu Ławica, szczególnie teraz, kiedy powoli zbliża się jesień i otoczenie pałacu, zmienia się z dnia na dzień. 

PAŁAC ŁAWICA K. KŁODZKA No. 1104

Pałac Ławica położony jest w samym centrum Kotliny Kłodzkiej, nad brzegiem Nysy Kłodzkiej, niespełna 3 kilometry od Kłodzka. Wybudowany w stylu szwajcarskiej willi pałac jest częścią zabytkowego zespołu pałacowo-folwarcznego, którego historia sięga XVIII wieku. W roku 1886 właścicielem pałacu był Rudolph Schöller i to wówczas pałac przebudowano. Od 1905 roku majątek przeszedł w ręce Caesara Schöllera. Pałac w Ławicy zbudowany został na planie prostokąta i jest murowany z cegły i kamienia. W zależności od miejsca posiada od 2 do 3 kondygnacji, a całość nakryta jest czterospadowym dachem z lukarnami. W elewacji nie zabrakło ozdobnych gzymsów, boniowania i obramowań okiennych. We wnętrzu na uwagę zasługuje oryginalna stolarka drzwiowa, sztukaterie sufitowe oraz piec kaflowy w Sali Reprezentacyjnej, który podkreśla charakter obiektu. W sąsiedztwie pałacu znajduje się Folwark Dworski, w którym na odkrycie czekają inne atrakcje architektoniczne i turystyczne.

Pozostajemy z premierami w Wielkopolsce, ale tym razem przeniesiemy się do centralnej cześci regionu, do Kalisza. Miasto to zapewne znacie doskonale, bo w końcu niejeden znaczek już tutaj istnieje, ale nie znaczy to, że nie możecie odkryć czegoś nowego. Zaskoczeniem może się okazać kaliski ratusz, w którym od pewnego czasu na zwiedzanie czeka wystawa multimedialna. 

Ekspozycja w ratuszu ma być niejako wstępem do dalszego zwiedzania Kalisza i inspiracją do odwiedzania miejsc, których historię opowiedziano. I w zasadzie więcej dzisiaj nie zdradzimy, bo w końcu to Wy musicie odkryć Kalisz na nowo. Podstawowe informacje o obiekcie znajdziecie w poniższym opisie, a więcej zobaczycie już osobiście wybierając się do kaliskiego ratusza.

Znaczki w sprzedaży dostępne będą od środy 8 września w punkcie Informacji Turystycznej w ratuszu. Już teraz zapraszamy do zwiedzania ekspozycji, a jeśli chcecie pomóc w promocji tego typu miejsc koniecznie udostępnijcie nas post z facebooka, zostawcie stosowny komentarz i pochwalcie się relacją ze zwiedzania.

WYSTAWA MULTIMEDIALNA W RATUSZU - KALISZ No. 1103

We wnętrzu kaliskiego ratusza w pomieszczeniach piwnic, na kondygnacjach wieży oraz na korytarzu trzeciego piętra znajduje się nowoczesna ekspozycja multimedialna poświęcona dziedzictwu historyczno-kulturowemu Kalisza. Ekspozycja ta nie jest wystawą muzealną. Ukazuje dzieje Kalisza od najdawniejszych czasów aż po czasy obecne. Zwiedzający z pewnością odkryją wiele historycznych tajemnic, ale też spotkają się ze związanymi z miastem postaciami. Wystawa inspiruje do poszerzenia wiedzy o życiu miasta i regionu i ma być impulsem do jego dalszego zwiedzania. Historyczna podróż w czasie rozpoczyna się w podziemiach ratusza, a następnie poprzez trzecie piętro i wieżę ratuszową prowadzi na jej szczyt do punktu widokowego, z którego rozpościera się piękna panorama Kalisza i okolic. Na poszczególnych kondygnacjach na zwiedzających czekają historyczne bloki tematyczne pozwalające prześledzić rozwój Kalisza, jego klęski i odrodzenie oraz obecne życie miasta.

Wielkopolska to zaraz za Dolnym Śląskiem najbardziej zasobny w znaczki region kraju, ale mimo to jest tu jeszcze miejsce na wiele znaczków, bo i miejsc, które warto zobaczyć jest tu bez liku. Dziś właśnie premiera wielkopolskiego znaczka z Obrzycka, po środku którego na rynku wznosi się zabytkowy i niezwykle interesujący ratusz.

Nie jest to jednak jedyny zabytek w tym mieście i na pewno przekonacie się o tym gdy zawitacie w te strony. Koniecznie sprawdźcie atrakcje w najbliższej okolicy, bo tam również kilka ciekawych obiektów znajdziecie. Ale wróćmy do ratusza przedstawionego na znaczku. Krótki opis jak zwykle znajdziecie poniżej, a znaczek dostępny jest w sklepie "Monika" po wschodniej stronie rynku. 

Wpiszcie więc sobie Obrzycko w najbliższe plany turystyczne i koniecznie zarezerwujcie więcej czasu na zwiedzanie miasta i okolic. Jesteśmy przekonani, że będziecie zadowoleni.  

RATUSZ W OBRZYCKU No. 1102

Obrzycko, miasto w pow. szamotulskim, malowniczo położone na lewym brzegu rzeki Warty, przy ujściu do niej Samy, ok. 12 km na północny zachód od Szamotuł. Pośrodku, w centralnym punkcie rynku, o formie trapezu usytuowany został ratusz, fasadą zwrócony ku zachodowi. Wokół rynku rozlokowana zabudowa mieszkalna pochodząca z XIX i początku XX wieku. Budowa pierwszego ratusza miała miejsce ok. połowy XVII w. W 1739 r. został on zniszczony przez pożar, podobnie jak większość miasta. W 1757 r. wybudowano obecny murowany ratusz, który w połowie XIX w. zamieniony został przez Prusaków na spichlerz. Murowany ratusz pokryty jest dwuspadowym dachem. Od zachodu znajduje się wieża z  herbem Nałęczów-Raczyńskich i mottem Vitam impendere vero w kartuszu. Szczyt wieży zakończony czterospadowym dachem z iglicą. Obecnie ratusz ponownie pełni funkcję siedziby władz samorządowych Miasta Obrzycko.

Wczoraj ładnie premierą przywitaliśmy wrzesień i również premierą dziś kontynuujemy cykl naszych newsów. Tym razem jednak przenosimy się do Zagłębia, a dokładniej do Będzina-Grodźca, gdzie niedawno odnowiono zabytkową i w dodatku nitowaną wieżę ciśnień. Z pewnością kojarzycie ten obiekt, bo już kilka razy pokazywaliśmy wieżę w naszych postach w mediach społecznościowych. Teren wokół również zrewitalizowano, więc tym bardziej warto tam się pojawić i zobaczyć wszystko na własne oczy.

Jak więc widzicie, wieża właśnie doczekała się swojego znaczka turystycznego, który jest już dostępny w sprzedaży. Możecie śmiało planować swoje wyprawy i przy okazji zobaczyć ten zabytek techniki. Nie zapomnijcie o relacji i kilku fotkach spod wieży, aby także inni turyści mogli zobaczyć to miejsce i nabrać ochoty na zwiedzanie. Czekamy jak zwykle na pierwszych zdobywców i tradycyjnie zapraszamy do zwiedzania.

WIEŻA CIŚNIEŃ W BĘDZINIE-GRODŹCU No. 1101

Wieża ciśnień w Będzinie-Grodźcu została zbudowana około 1902 r. na terenie dawnej kopalni „Grodziec II” na potrzeby Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń Węgla i Zakładów Przemysłowych. Jest to obiekt unikatowy ze względu na jego konstrukcję, wykonany został w całości ze stali łączonej przy pomocy wyłącznie nitów. Wieża ma kształt wąskiej kolumny, na szczycie której został umieszczony zbiornik wodny o pojemności ok.100 m3. Wysokość całej wieży wynosi ok. 27 m. Jej zadaniem było zapewnienie stabilnego ciśnienia w sieci wodociągowej. Pełniła ona również funkcje zbiornika przeciwpożarowego. W związku z rozwojem infrastruktury technicznej na terenie miasta, wieża została wyłączona pod koniec XX wieku z użytkowania. Dzięki zaangażowaniu i wytrwałości Pana Rafała Lipińskiego – architekta z Będzina, społecznika i popularyzatora tematu wieży w środowisku regionalnym - w latach 2018-2020 przeprowadzono rewitalizację samej wieży oraz otaczającego jej terenu. Naprawiono i zabezpieczono konstrukcję wieży przed korozją, wzmocniono jej fundamenty, odtworzono dach i cały obiekt pomalowano. Urządzono także teren wokół wieży, a cały obiekt podświetlono.

W dobie pandemii wszystko się zmieniło i czasem trzeba było długo czekać, aby ponownie móc zwiedzać kraj. Na szczeście dochodzi też do sytuacji, w której powstają nowe atrakcje turystyczne i już mieliśmy z czymś takim do czynienia w tym sezonie. Okazuje się jednak, że to nie koniec i wkrótce na turystycznej mapie Polski, a właściwie Poznania pojawi się nowy obiekt czyli Centrum Szyfrów Enigma, w którym do zdobycia będzie prezentowany obok znaczek turystyczny.

Nowy obiekt będzie miejscem, w którym poznacie historię złamania szyfrów Enigmy, ale także sposoby utajniania danych. Jesteśmy przekonani, że nie będziecie się nudzić podczas zwiedzania.

Centrum Szyfrów Enigma dla turystów otworzy swe podwoje 25 września i od tego dnia będziecie mogli zdobywać prezentowany dziś znaczek. Nie zapomnijcie zrelacjonować nam pobytu w tym miejscu, bo zapewne już teraz czeka na to wielu turystów. A jeśli już teraz chcecie zapoznać się z ofertą Centrum, to koniecznie kliknijcie w poniższy link i odnajdźcie linki do odpowiednich stron, gdzie znajdziecie wiele przydatnych i ciekawych informacji. 

CENTRUM SZYFRÓW ENIGMA W POZNANIU No. 1096

Centrum Szyfrów Enigma opowiada prawdziwą historię złamania szyfru Enigmy i pokazuje Polaków stojących za tym sukcesem. Ekspozycja pokazuje istotę Enigmy – sztukę szyfrowania i kodowania oraz doskonałą współpracę genialnych polskich matematyków. Podkreśla potęgę umysłu, znaczenie odwagi i moc pracy zespołowej, czego najlepszym przykładem jest współpraca Mariana Rejewskiego, Henryka Zygalskiego i Jerzego Różyckiego. Odwiedzający Centrum szyfrów Enigma mogą wziąć udział w kursie szyfrowania i odczytywania zakodowanych wiadomości. Poznają najciekawsze metody utajniania informacji stosowane od starożytności aż po czasy współczesne. Zmierzą się z łamigłówkami, zagadkami i szyframi. Przestrzeń CSE, znajdująca się w dawnym Collegium Martineum z przełomu lat 40 i 50 XX wieku, została przystosowana do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, rodzin z dziećmi oraz seniorów i seniorek. Ekspozycję zwiedza się z audioprzewodnikiem (są dostępne w różnych wersjach językowych, z audiodeskrypcją, w tekście łatwym do zrozumienia oraz polskim języku migowym).

W ostatni dzień wakacji mamy dla Was ostatnią w sierpniu znaczkową premierę, tym razem z woj. lubelskiego, a dokładnie z Zamościa. Zamojski ratusz to obiekt, który koniecznie trzeba poznać i zobaczyć, w związku z tym wskazujemy go jako jedną z opcji na najbliższe wypady.

Niestety z przyczyn od nas niezależnych, tymczasowo znaczek nie ma własnego miejsca sprzedaży i jest dostępny jedynie korespondencyjnie na podstawie dowodu pobytu. Mamy jednak nadzieję, że szybko znajdzie się w Zamościu miejsce, do którego znaczek będzie mógł trafić na stałe i będzie nam miło, jeśli zwiedzając to miasto tu i ówdzie o znaczkowej idei szepniecie.

Tymczasem zachęcamy do zapoznania się z krótkim opisem ratusza, ale mamy nadzieję, że dla Was będzie to tylko wstęp do głębszego poznania architektury i historii tej budowli.

A gdy już nabierzecie apetytu na zwiedzanie Zamościa, to nie czekajcie, tylko plecak na grzbiet i w drogę :-)

RATUSZ W ZAMOŚCIU No. 1100

Ratusz w Zamościu znajduje się w północnej pierzei zamojskiego Rynku Wielkiego. Pierwszy ratusz w tym miejscu rozpoczęto budować w 1591 roku. W połowie XVII w. budowlę rozbudowano, dobudowano trzecią kondygnację i podwyższono wieżę. Ratusz ozdobiono attykami, wieżyczkami w narożach, ornamentami i innymi drobnymi elementami ozdobnymi. W latach 1767-1770 wybudowano charakterystyczne wachlarzowe, dwuskrzydłowe schody prowadzące do głównego wejścia na I piętrze, ozdobionego portalem przeniesionym z parteru budynku. Na wieży zamontowano wówczas zegar oraz większy dach chełmowy z latarnią. W narożach budowli dodano również mniejsze chełmy. W okresie międzywojennym przeprowadzono rekonstrukcję ratusza, podczas której przywrócono jego świetniejszy, manierystyczno-barokowy wygląd z XVII wieku - ponownie ozdobiony attykami i licznymi dekoracjami. Prace remontowe kontynuowano po II wojnie światowej. Wtedy też rozebrano odwach pod schodami i odnowiono elewację. W 1973 roku do ratusza powrócił magistrat. Z początkiem XXI w. dzięki unijnemu wsparciu przeprowadzono kolejne zabiegi upiększające zamojski ratusz.

Przyszedł czas na kolejną znaczkową premierę i tym razem ponownie przeniesiemy sie do Komornik - miejscowości, która już chyba dobrze znacie, ale czy rzeczywiście? Otóż całkiem niedawno temu w Komornikach oddano do użytku nowoczesny budynek Centrum Tradycji i Kultury i dziś to on jest bohaterem znaczkowej premiery.

Budowla w krótkim czasie została nagrodzona w dwóch konkursach architektonicznych, ale to co dla nas turystów jest najważniejsze, to fakt, że właśnie w tym budynku mieści się Biblioteka Publiczna, w której zdobyć można miejscowe znaczki turystyczne.

A teraz prosimy wszystkich o wzmożoną uwagę, bowiem prezentowany dziś znaczek do sprzedaży trafi dopiero 20 września. Miejcie to na uwadze planując swoje turystyczne wypady, bowiem wcześniej nigdzie tego znaczka nie zdobędziecie. Ale już teraz możecie zaplanować wizytę w Komornikach i ruszyć w teren choćby 20 września.

CENTRUM TRADYCJI I KULTURY GMINY KOMORNIKI No. 1095

Centrum Tradycji i Kultury w Komornikach jest obiektem użyteczności publicznej, w którym prowadzona jest działalność oferująca bogaty wachlarz usług z dziedziny kultury, sztuki, rozrywki i turystyki. W obiekcie zlokalizowano m.in. bibliotekę, salę widowiskową z 283 miejscami,  pracownie oraz czytelnię. Budynek CTiK został oddany do użytku w 2020 r. Jego nowoczesna bryła oraz zastosowanie drewna i szkła doskonale korespondują z historycznym otoczeniem.  Niebanalna sylwetka budynku Centrum stanowi bez wątpienia jego element wyróżniający, nic więc dziwnego, że budowla została już dwukrotnie nagrodzona w prestiżowych konkursach architektonicznych. Jeszcze w 2020 r. CTiK w Komornikach uzyskało tytuł „Budowa XXI w.” w konkursie „Modernizacja Roku & Budowa XXI w.”. Na początku 2021 r. obiekt nagrodzono również w ramach konkursu Nagroda Architektoniczna Województwa Wielkopolskiego.

Dziś 21. dzień miesiąca, a więc dzień "Przeglądu Znaczkowego", w którym jak zwykle zdradzimy Wam nieco znaczkowych tajemnic, ale nie tylko.

Resztę treści znajdziecie w najnowszym numerze "Przeglądu Znaczkowego", który znajduje się w zakładce "Przegląd Znaczkowy". Zachęcamy do lektury. 

Zbliża się przedostatni weekend tych wakacji, w związku z czym dzisiaj o nieco innej niż zwykle porze spieszymy z informacjami o kolejnych znaczkach turystycznych, które właśnie pojawiły się w obiegu. Tym razem zapraszamy Was na Podlasie do Krainy Otwartych Okiennic, gdzie oprócz niesamowitej architektury podziwiać możecie liczne osobliwości przyrodnicze. 

I znaczki pozwolą poznać właśnie takie miejsca, ale pamiętajcie, że warto mieć oczy szeroko otwarte i wypatrywać ciekawostek, których jest tu całe mnóstwo. A gdy już zwiedzicie Puchły, Soce i Trześciankę, zejdźcie ze szlaku i zobaczcie co w trawie piszczy. Może traficie na Dubelta, który pokazany został na trzecim ze znaczków, a może uda się wypatrzyć kilka innych równie ciekawych stworzeń.

Najnowsze znaczki to:

KRAINA OTWARTYCH OKIENNIC - PUCHŁY - SOCE - TRZEŚCIANKA  No. 1097

CERKIEW OPIEKI MATKI BOŻEJ W PUCHŁACH  No. 1098

DOLINA GÓRNEJ NARWI - OSTOJA PTAKÓW PTOP  No. 1099

Prezentowane dzisiaj znaczki już możecie zdobywać w miejscu jakie podaliśmy na podstronie poświęconej powyższym znaczkom. Nie zapomnijcie po wizycie zostawić komentarza na naszej stronie, a równie mocno ucieszymy się ze zdjęć i relacji, które będziemy mogli zamieścić w naszych mediach społecznościowych. Planujcie więc wypady nad Narew i odkrywajcie piękno naszego kraju.

Wczoraj były misie i lalki, a dzisiaj kolej na pszczółki i to, co misie lubią najbardziej, czyli miodek. W miodek oczywiście zaopatrzycie się przy okazji zwiedzania Pszczelarni Słodnik w Zaborze, która realizuje projekt apiturystyki i edukacji pszczelarskiej, a od dzisiaj dołącza do grona znaczkowych miejsc turystycznych.

Jesteśmy przekonani, że jest to świetna okazja, aby poznać lepiej pszczoły, ich pracę, społeczność i niezwykle ważne produkty jak miód, wosk, propolis i pyłek.

Przybywajcie więc do Zaboru, znaczki już tu na Was czekają. Nie zapomnijcie zrelacjonować swojej wycieczki i koniecznie dodajcie komentarz na poniższej podstronie. Zerknijcie także na opis miejsca oraz na stronę internetową. Pomoże to lepiej zaplanować wizytę i przy okazji zasięgnąć troszkę wiedzy o odwiedzanym obiekcie. Życzymy przyjemnego zwiedzania.

PSZCZELARNIA SŁODNIK W ZABORZE No. 1094

Na szklaku wina i miodu w województwie lubuskim w gminie Zabór znajduje się pasieka o nazwie Pszczelarnia Słodnik. Jest to rodzinna pasieka wędrowna, której tradycja sięga lat 20. XX wieku. Obecnie pasieka składa się z 70-ęciu rodzin pszczelich, które zamieszkują 10-ramkowe i 12-ramkowe ule wielkopolskie. Większość z nich wykonana jest z drewna, lecz w pasiece można też znaleźć modele styropianowe. Teren pasieki został przystosowany do potrzeb osób zwiedzających i szeroko pojętej apiturystyki. Gości wita u bramy rzeźba św. Ambrożego patrona pszczelarzy. W Pszczelarni można zobacz ścieżkę edukacyjną o owadach zapylających, wystawę uli, ogród z roślinami miododajnymi oraz specjalne domki do inhalacji powietrzem z ula. Pszczelarnia Słodnik organizuje prelekcje o pszczołach i degustacje produktów pszczelich dla dzieci i dorosłych. Pasieka posiada również infrastrukturę turystyczną w postaci wiat rekreacyjnych umiejscowionych w pobliżu tężni solankowej.

Po dwutygodniowej przerwie, tym razem chcielibyśmy zaprosić Was do zwiedzania Ustronia, a dokładniej do Dworca Dobrych Myśli, w którym znajdziecie wyjątkową ekspozycję misiów i lalek.

Z pewnością dla wielu z Was będzie to powrót do przeszłości, do lat dziecięcych. Może ktoś w obszrnych zbiorach odnajdzie swoją maskotkę, a może znajdziecie wiele innych, które rozpoznajecie np. z telewizji. Misiów w tym miejscu jest wiele i na pewno każdy znajdzie eksponat, który go zainteresuje. Ale misie to nie wszystko, bowiem w Dworcu Dobrych Myśli znajdują się też lalki. Zresztą przeczytajcie poniższy opis tego znaczkowego miejsca, a wszystko stanie się jasne.

Nam nie pozostaje nic innego jak zachęcić Was do odwiedzania tego miejsca. Na pewno zobaczycie tu wiele ciekawych eksponatów, ale też odpoczniecie przy kawie z kawiarenki, w której już czeka na Was najnowszy znaczek turystyczny. Zapraszamy zatem do zwiedzania Dworca Dobrych Myśli.

DWORZEC DOBRYCH MYŚLI W USTRONIU No. 1093

Dworzec Dobrych Myśli to wystawa misi i lalek, znajdująca się w budynku ustrońskiego dworca kolejowego. W miejscu tym znajdują się trzy niezwykle ciekawe kolekcje wpisane do Polskiej Księgi Rekordów i Osobliwości. Znajduje się tu największa w Europie, bo licząca przeszło 11 tys. egzemplarzy kolekcja misiów Bruna Zielonki, ale także kolekcja Lalki Świata – własność Ewy i Jagody Liszka. Całość uzupełnia ponad 600 lalek typu Barbie Anity Michałowskiej, w artystycznych strojach szytych na miarę. Jednak podstawą  wystawy jest kolekcja misiów, wśród których znajduje się zarówno eksponat najmniejszy, bo wielkości 2 mm, jak i największy – 10. metrowej wysokości. Kolekcja składa się z misiów różnych rodzajów z całego świata. Są tu maskotki znane młodszemu pokoleniu, ale i misie starsze pamiętane przez nasze babcie. Na wystawie znajdziemy gwiazdy bajkowego ekranu jak Uszatka, Colargola, Paddingtona czy Gumisie. Nie zabrakło eksponatów zdjęciowych, rysunków, znaczków pocztowych, pocztówek i przypinek oraz wielu innych związanych z misiami i niedźwiedziami. Na Dworcu Dobrych Myśli znajduje się kawiarenka oraz taras, na którym również spotkamy ciekawe misie.

Sierpień rozpoczynamy premierą kolejnego znaczka z województwa lubuskiego. Dziś wracamy do Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie obok już istniejących znaczków pojawił się ten przedstawiający Stadion Żużlowy im. Edwarda Jancarza. Stadion użytkowany przez Klub Sportowy Stal Gorzów wbrew pozorom jest niezwykle interesującym miejscem o czym z pewnością dowiecie się odsłuchując nagrania jakie do tego znaczka przygotowujemy. Niemniej jednak już teraz zapraszamy Was do poznania historii tego obiektu, jak również wspomnianego klubu sportowego i patrona stadionu.

Znaczek jest już dostępny w sprzedaży w klubowym sklepiku znajdującym się przy stadionie. Jeśli poprosicie pracującą tam panią o możliwość zwiedzenia stadionu to z pewnością wskaże Wam odpowiednie przejście byście mogli dostać się do serca stadionu, mijając m.in. park maszyn. 

Jak zwykle zachęcamy do odwiedzania zaprezentowanego na krążku obiektu, być może traficie tam również podczas meczu. Zróbcie fotki, prześlijcie nam relację z wycieczki i cieszcie się kolejnym znaczkiem.

STADION ŻUŻLOWY W GORZOWIE WIELKOPOLSKIM No. 1092

Stadion w Gorzowie Wielkopolskim powstał na terenie byłego wysypiska śmieci. Prace przy budowie prowadzone były w ramach czynu społecznego, a otwarcie stadionu nastąpiło w lipcu 1951 roku.  Pierwszymi zawodami przeprowadzonymi na obiekcie był turniej o „Stalowy But”. Początkowo tor miał długość 395 m. W latach 1957-1964 wybudowano m.in. garaż klubowy z wieloma urządzeniami, bandę w stylu angielskim i ogrodzenie oraz skrócono tor do 352 m. Kolejne prace modernizacyjne prowadzono cyklicznie od 1981 do 2011 roku. Ostatecznie pojemność stadionu wyniosła ok. 15 tys. miejsc. Od roku 1997 gorzowski stadion nosi imię Edwarda Jancarza, ikony gorzowskiego żużla, który w rozgrywkach rangi mistrzostw świata zdobywał medale we wszystkich kategoriach. Mnogość zdobytych medali i tytułów jest tak duża, że nie sposób ich tu wszystkich wymienić. Przez całą karierę związany był z macierzystym klubem - Stal Gorzów, który jest jednym z najbardziej utytułowanych żużlowych klubów w Polsce.