Listy i doświadczenia kolekcjonerów

Nasza przygoda ze znaczkami turystycznymi zaczęła się w czerwcu tego roku podczas wycieczki nad Morskie Oko. Mój mąż bardzo lubi przywozić drobne pamiątki z każdej naszej wycieczki.  Kiedy szliśmy nad Morskie Oko zrobiliśmy przystanek przy Dróżniczówce koło Wodogrzmotów Mickiewicza i właśnie tam kupiliśmy pierwszy znaczek ( No 507 - TPN- PALENICA) jako pamiątkę dla naszej córki Julki i jej kuzynki Leny. Dopiero po powrocie do domu dowiedzieliśmy się czym jest ów znaczek i dziewczynkom bardzo się spodobał pomysł zbierania znaczków turystycznych. Od tej pory nasze wyjazdy planujemy z myślą o zakupie kolejnych znaczków. Do tej pory udało się nam zebrać 32 znaczki turystyczne, więc dopiero zaczynamy naszą przygodę, ale świetnie się przy tym bawimy i na pewno będziemy stałe rozszerzać kolekcję.

Zainteresowaniem ZT zaraził mnie, zapewne dobrze Wam znany, Robert "Bobik”, znaczkowy działacz również mieszkający w Nowym Tomyślu. Pracuję jako dziennikarz w lokalnym tygodniku, Roberta poznałam dwa lata temu na jakimś wydarzeniu kulturalnym. Zaproponował, że w wolnej chwili chętnie opowie mi o znaczkach. Z mojego punktu widzenia był to w pierwszej kolejności ciekawy temat do gazety, przeprowadziliśmy więc wywiad, a przy okazji Robert pokazał mi swoją kolekcję i wręczył któryś z nowotomyskich znaczków turystycznych, bodajże rekordowy kosz wiklinowy, oraz znaczek okolicznościowy ze spotkania kolekcjonerów znaczków w 2018 r., które właśnie on współorganizował. W ciągu następnych dwóch tygodni zebrałam wszystkie znaczki w najbliższej okolicy ;).

Moim największym życiowym hobby jest modelarstwo. Uwielbiam tworzyć "coś z niczego" i to dosłownie. Zajmuję się modelarstwem zapałczanym, czyli po prostu kleję modele z zapałek. Jednocześnie uwielbiam wszystko co drewniane, posiadam w swojej kolekcji drewniane breloki, drewniane etui do telefonu, drewniana mucha do koszuli, a nawet drewniane zegarki na rękę. Byłem 2 tygodnie temu na wyjeździe ze znajomymi w Szklarskiej Porębie, no i kupowali oni właśnie Znaczek Turystyczny. Zupełnie nie wiedziałem co to jest, ale go wtedy pierwszy raz zobaczyłem i stwierdziłem, że jest to świetna pamiątka w miejscu w którym się faktycznie było. No i jako że są drewniane i bardzo estetycznie zrobione, to momentalnie się zakochałem. Moim pierwszym znaczkiem był Znaczek nr 29 Schronisko Kamieńczyk, a przy okazji pobytu w Szklarskiej Porębie kupiłem jeszcze kilka innych o numerach 88, 99 oraz nr 83. Niestety znaczek z Wodospadem Szklarki musiałem zamówić bo nie był dostępny na miejscu. I tak zaczęła się moja przygoda ze znaczkami.

Moja przygoda z turystyką zaczęła się wiele lat temu. Mój tata zaszczepił we mnie zamiłowanie do podróżowania i odkrywania nowych miejsc. Początkowo jeździłam razem z nim oraz młodszą siostrą po Polsce. Gdy byłyśmy na tyle duże, że mogłyśmy pojechać na kolonię, zimowisko, czy obóz, jeździłyśmy we dwie. Za każdym razem w inne miejsce. Mojego męża poznałam podczas wycieczki do Budapesztu, chociaż mieszkaliśmy niedaleko siebie w Polsce. W naszych synach również rozbudziliśmy zamiłowanie do podróży. Każdy z nich miał rok, gdy wyruszył w swoją pierwszą podróż. I tak co roku obieramy inny kierunek. Szkoda tylko, że z tych wszystkich miejsc nie ma znaczków, ale zawsze są wspomnienia.

Pierwszym znaczkiem był znaczek Nr 992 dotyczący Zamku Leśna Skała w Szczytnej. Nic nie wiedzieliśmy o istnieniu znaczków turystycznych, aż do tegorocznych wakacji. Podróżujemy i zwiedzamy różne miejsca w Polsce i nie tylko - od chwili pierwszych naszych wspólnych wakacji z naszym synem Bartoszem. Pierwsza wakacyjna podróż naszego synka odbyła się kiedy miał 7 miesięcy, teraz za nie długo skończy 11 lat :) Od tego czasu prowadzimy album z wakacyjnych podróży - są tam pocztówki, bilety wstępu, foldery turystyczne, rysunki syna z miejsc gdzie byliśmy i co zwiedziliśmy w trakcie kolejnych wakacyjnych wycieczek. Znaczek jest dla nas nową pamiątką z podróży, swoistą "niezapominajką" o danym miejscu, a ten który jest jeszcze nie zdobyty, stanowi kolejne wyzwanie do podjęcia podróży i wakacyjnej przygody.

Nasza historia jest krótka: Zabraliśmy, my dziadkowie, w tym roku starszą wnuczkę na tygodniowy wypad w Beskid Sądecki. Pierwszy dzień pobytu to była wycieczka do schroniska na Hali Łabowskiej i tam zobaczyliśmy ciekawy drewniany znaczek. I to był pierwszy znaczek, a dalej to już szukaliśmy gdzie w okolicy znajdziemy kolejne :) W ten sposób odwiedziliśmy nieplanowane wcześniej do zobaczenia miejsca jak np. Muzeum Zabawek w Krynicy Zdrój. Wnuczce spodobało się szukanie nowych znaczków i mam nadzieję, że będzie dalej zbierać. Bardzo się nam wszystkim podoba forma znaczków, szczególnie to, że są drewniane. Grafiki na nich też są dopracowane.

Jeśli chodzi o moją historię to nakreślę ją w telegraficznym skrócie. Kilka lat temu, zwiedzając z rodziną okolice Wrocławia dotarliśmy do Galowic, a konkretnie do Muzeum Powozów. Rozglądając się po pomieszczeniu (podczas oczekiwania na panią przewodnik), mój wzrok przykuły drewniane krążki, które - jak się później okazało - są Znaczkami Turystycznymi, których jest dużo (wtedy około 700 szt.), które są ładne i można je kolekcjonować. A że ja z natury jestem kolekcjonerem, to była to miłość od pierwszego wejrzenia. Pierwszy znaczek miał nr 185. Moja aktualna kolekcja wynosi 46 znaczków, więc jeszcze wiele wypraw przede mną :)

Historia ze znaczkami zaczęła się dość specyficzne, na wakacjach w Międzyzdrojach poznałam osobę, która zaczęła mi opowiadać o znaczkach turystycznych. Ogólnie lubię podróżować po Polsce i stwierdziłam, że taki znaczek to fajna pamiątka z danego miejsca, a przy okazji wiem gdzie jechać za znaczkiem. Póki co mam już 5 znaczków i pierwszy był właśnie z punktu PTTK w Międzyzdrojach, na wakacjach byłam też z moim chłopakiem, więc on także złapał tego bakcyla i teraz razem zbieramy :)

Znaczki moje dzieci zbierają od 3 lat. Ich pierwszy znaczek był z Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach, zobaczyli znaczek i stwierdzili, że to będzie super pamiątka z wycieczki. Teraz gdzie jedziemy to sprawdzają czy są znaczki. Mają też trzy znaczki z Słowacji.

Pierwszy znaczek turystyczny dostrzegłam i kupiłam w ogrodach tematycznych Hortulus No. 734 i zainteresowałam się nimi. Od tamtej pory zbieram je. Nie mam jakiejś wielkiej kolekcji, ponieważ w wielu miejscach, przynajmniej tam gdzie ja byłam, nie było ich lub nie były dostępne. Idea świetna.

Nasz szwagier ma całą ścianę w przedpokoju zapełnioną znaczkami. W tym roku postanowiliśmy z mężem, że w przeciągu kilku najbliższych lat odwiedzimy wszystkie parki narodowe w naszym kraju. Przy okazji zwiedzając inne ciekawe miejsca i kompletując przy okazji znaczki. Nie ukrywam, że dzięki mapie znaczków tego lata odwiedziliśmy kilka miejsc, których pewnie byśmy nie zwiedzili gdyby nie Państwa strona np. ogród dendrologiczny w Glinnej czy Zamek w Krośnie Odrzańskim. Chcemy zaszczepić w dzieciakach chęć odkrywania nowych miejsc. Dopiero zaczynamy naszą przygodę ze znaczkami, więc jako pierwsze można uznać te ze Słowińskiego Parku Narodowego. Choć fizycznie pierwsze były z Krosna Odrzańskiego i Zielonej Góry, ale zdobyte dopiero w zeszłym tygodniu.

Pierwszy zebrałam sama, przy okazji wizyty w Panoramie Racławickiej. Wtedy jeszcze nie złapałam "bakcyla" znaczkowego. Dopiero po turnieju rycerskim w Czersku, szukając pamiątki z pobytu zauważyłam znaczek turystyczny. Wraz z partnerem szukaliśmy jakiegoś wspólnego hobby oraz pretekstu do ruszenia się po pracy z domu. Szukanie znaczków okazało się idealnym pomysłem i regularnym powodem do wycieczek poza Mazowsze. Aktualnie na koncie mamy 47 znaczków, po kolejnym tygodniu w górach mamy nadzieję iż ta liczba się zwiększy :-) 

Znaczkami turystycznymi zainteresował mnie zaprzyjaźniony barman w naszym mieście Nowa Sól. I to był strzał w 10! Teraz każdy wypad nie kojarzy nam się z marudzeniem dzieci. Chętnie chodzą do muzeum czy zdobywają kolejny szczyt górski. Znaczki motywują. Poza tym są świetną pamiątką i całkiem fajnie są wykonane. Jesteśmy wielkimi fanami Znaczków! Dopiero zaczynamy przygodę, a już mamy 11 szt. Pierwszym znaczkiem było schronisko na górze Ślęża.

Nasza przygoda zaczęła się w Międzyzdrojach w ubiegłym roku. To tam, w Domu Turysty (znaczek nr 910) została nam zaproponowana przez bardzo miłych pracowników zabawa ze znaczkami. Choć dopiero w tym roku zaczęliśmy z synem zbierać je jako pamiątki z wyjazdów. Najtrudniejszymi do zdobycia są oczywiście te, które mamy pod ręka, czyli z Warszawy. A najbardziej wyczekiwanymi są te z tematyką kolejową. W tym roku wakacje spędziliśmy aktywnie w Karkonoszach zyskując kolejne Znaczki Turystyczne.

Tak naprawdę znaczki zbiera mój bratanek. Trwa to już chyba z 5 lat i tam gdzie on niestety z przyczyn zdrowotnych nie może dotrzeć, prosi nas (czyli całą rodzinę) o to żebyśmy pamiętali o nim i z każdego zakątka Polski przywozimy mu te znaczki. Bratanek ma 20 lat i chyba zafiksował się dość mocno na tym punkcie.

Co do znaczków to pierwszy zdobyłam na Śnieżce. Byłam już na niej kilka razy i akurat taka pamiątka przykuła moją uwagę (kupiłam ją w czeskiej "restauracji" na Śnieżce). Mam już tyle kolorowych magnesów, kartek, medali, że naprawdę taka pamiątka mi się spodobała. Kiedy wróciłam do hotelu, dopiero przeczytałam dołączoną do znaczka karteczkę i totalnie wciągnęłam się w zbieranie. Następny znaczek został zakupiony w Skalnym Mieście w Adršpach, później na Spacerze w koronach drzew i Harrachov (Mumlavsky vodopad). Bardzo mi się ta idea podoba, nawet z tego wyjazdu powstanie pamiątkowa tabliczka ze znaczkami - teraz niekompletna bo z niecierpliwością czekam na brakujące znaczki i mech chrobotek :) A że kocham Karkonosze to mam nadzieję, że moja kolekcja jeszcze się powiększy.

Historia ze znaczkami zaczęła się w momencie kiedy parę lat temu odwiedziłam kolegę ze szkoły i zauważyłam, że na półce nad biurkiem ma przypięte drewniane kółeczka. Od razu mnie to zaciekawiło, więc postanowiłam zapytać co to jest. Odpowiedział mi, że to znaczki turystyczne, które przeważnie kupuje będąc w schroniskach podczas licznych wyjazdów w góry. Taka odpowiedź mnie na ten czas satysfakcjonowała i nie zgłębiałam tematu do momentu aż sama parę lat później pojechałam w góry i w schronisku na Morskim Oku zauważyłam Znaczek Turystyczny do kupienia. To był mój pierwszy znaczek. Od tego momentu zaczęłam szukać więcej informacji na temat znaczków, zainstalowałam aplikację i rozpoczęłam swoją przygodę ze znaczkami. 

Zainteresowanie znaczkami turystycznymi wzięło się z naszych wspólnych wypraw z żoną. Chcieliśmy mieć jakąś pamiątkę z danego schroniska i dostrzegliśmy znaczek turystyczny, zorientowaliśmy się co i jak, no i tak zaczęliśmy je zbierać. Obecnie mamy 18 znaczków, ale byliśmy też w wielu miejscach gdzie albo nie posiadali znaczków, albo już nie było. W te miejsca wrócimy i na pewno powiększymy naszą kolekcję. Natomiast pierwszy znaczek turystyczny mamy ze schroniska Zygmuntówka w Górach Sowich.

Skąd moje zainteresowanie znaczkami turystycznymi? Dokładnie nie pamiętam, ale chyba znalazłem tę informację przeglądając internet. Turystyka od dawna jest moją pasją. Uwielbiam podróżować, odkrywać ciekawe miejsca. Zawsze gdziekolwiek się wybierałem, przeglądałem internet, żeby przeczytać co ciekawego można w okolicy zobaczyć. Pewnie tak było i w tym przypadku, a ponieważ zbieranie różnego rodzaju przedmiotów jest moim hobby, więc znaczek turystyczny też nim został.

Moja historia ze znaczkami turystycznymi zaczęła się niedawno. Pierwszy znaczek zdobyłem jeszcze tego roku, z początkiem maja i był to znaczek z Łańcuta - "Zamek w Łańcucie - Pomnik historii  nr 741”. A o znaczkach dowiedziałem się z filmu na Youtube na kanale „Piotrek w Podróży VanLife Fundacja Latebra", a że zbieram znaczki pocztowe od kilki już lat, to uznałem, że to może być kolejna pasja nie tylko dla mnie, ale dla mojej całej rodziny. Udało mi się już zarazić tą pasją moją narzeczoną i zbieramy je razem. Posiadamy już 11 szt. znaczków turystycznych plus teraz te co zostaną nam wysłane i bardzo się cieszymy i doczekać się nie możemy kiedy je otrzymamy i dołożymy do kolekcji.

Nasza przygoda ze znaczkami zaczęła się kilka lat temu i przypadkowo. Po raz któryś byliśmy z synem w zoo w Chorzowie i w kasie zauważyłam znaczek. Kupiłam go a w domu, w internecie poczytałam co to i z czym się to je. Okazało się, że wcześniej byliśmy w około 30 miejscach znaczkowych, ale o tym nie wiedzieliśmy. Obecnie planując wycieczki czy wakacje zawsze sprawdzamy znaczkową mapę. Uważamy, że jest to fantastyczna sprawa i promocja ciekawych miejsc. Jesteśmy fanami znaczków.

Zainteresowanie znaczkami przez przypadek jak to zwykle bywa. Znajomi wyciągnęli mnie na Babią Górę i tam kupiłem pierwszy znaczek, potem kilka zakupiłem przy okazji odwiedzania innych miejsc. Niestety z różnych przyczyn na pewien okres zarzuciłem zbieranie znaczków. Ostatnio zmieniłem pracę i mam dużo wyjazdów, więc postanowiłem wrócić do zbierania :) bo przy okazji wyjazdów służbowych można też odwiedzić ciekawe miejsca po drodze.

Skąd zainteresowanie? Totalny przypadek. Mieszkam w Katowicach, więc najbliżej turystycznie mam w Beskidy. Nie pamiętam kiedy pierwszy raz ruszyłem na szlak, ale było to około 40 lat temu. I tak mi zostało. Znaczków oczywiście nie było jeszcze wtedy. Spotkałem się z nimi zupełnie przypadkowo, kiedy robiłem porządek na biurku syna. Znalazłem znaczek Schroniska Chata Grabowa z Brennej, gdzie jakiś czas wcześniej razem byliśmy! Poczytałem, wszedłem na stronę i... kurczę ja już w Beskidzie Śląskim i Żywieckim byłem wszędzie, a nie mam znaczków! I zacząłem kolekcjonować. 

Trafiliśmy na znaczek turystyczny w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Rudach. Po zapoznaniu się z waszą stroną postanowiliśmy wraz córką, że rozpoczniemy ich zbieranie.

Znam Waszą stronę, posiadam także aplikacje. ZT zainteresowały mnie przy okazji chodzenia po górach i odwiedzania różnych schronisk i bacówek. Zdobywam szczyty należące do takich projektów jak KGP, KZKG RP, Diadem Polskich Gór, Krzyż Na Górskim Szlaku, odwiedzam też wieże widokowe (klub Łowcy Widoków), Schroniska Beskidów i wiele innych projektów związanych z górami. Głównie interesują mnie ZT związane z tematyką górska (szczyty, schroniska, wieże).