Aktualna liczba miejsc wyróżnionych Znaczkiem Turystycznym w Polsce: 1267
Na dzień dzisiejszy w Polsce 1267!

Lista znaczków


Sortuj według: numernazwakategoria
<< 1 5 10 13 14 15 16 17 20 25 30 35 40 45 50 >>


Łączna liczba znaczków: 1267

GPS: 51.785994 14.773381

No. 81 - Pałac Brühla w Brodach
No. 81 - Pałac Brühla w BrodachlubuskieZamki, pałace, twierdze

Barokowy pałac hrabiego Henryka Brühla położony jest w obrębie układu urbanistycznego wsi gminnej Brody (woj. lubuskie). Układ ten składa się z pałacu z dwoma skrzydłami, dwóch oficyn, kościoła, Bramy Zasieckiej oraz kilkunastu domów i zachował się do dnia dzisiejszego. Został wybudowany w latach 1741-1753. Składa się z gmachu głównego z dwoma skrzydłami w kształcie litery U oraz dwóch oficyn posadowionych w linii skrzydeł pałacowych. W przypałacowym parku (wartym szczególnej uwagi ze względu na rosnące tam niezwykle rzadkie okazy drzew i krzewów nad jeziorem Brodzkim) można spotkać klony, platany, tulipanowce, kasztany jadalne, magnolie oraz słynne gruszki na wierzbie. Henryk Brühl był ministrem króla polskiego i elektora saskiego Augusta III. Znany jako właściciel największych w Europie kolekcji zegarków i kamizelek. W pałacu znajdował się słynny „Schwanenservice” – największy w świecie porcelanowy serwis wykonany w Miśni. Obecnie w parku trwają prace porządkowe dzięki zaangażowaniu młodych wolontariuszy z gminy Brody oraz Forst z Brandenburgii. Dziś w dwóch odrestaurowanych oficynach znajduje się hotel i restauracja oraz sala balowa, a w przypałacowej Stajni czekają konie do jazdy w siodle lub do przejażdżek bryczką.

Miejsca sprzedaży:
> Recepcja Hotelu „Pałac Bruhla w Brodach”


No. 337 - Most na Odrze w Krośnie Odrzańskim
No. 337 - Most na Odrze w Krośnie OdrzańskimlubuskieInne

 

Most stalowy na Odrze w Krośnie Odrzańskim jest jednym ze znaków rozpoznawczych miasta Krosno Odrzańskie. Wybudowany został w 1905 roku przez firmę Beuchelt und Co. z Zielonej Góry. Ma 146 metrów długości, 12 metrów szerokości, jest mostem nitowanym, na dwóch przęsłach. Nowy most ulokowany został obok starego, nieistniejącego już drewnianego mostu typu holenderskiego . Podobno mieszkańcy nie lubili tej przeprawy. Mówi się, że niechęć była tak wielka, że jako pierwsza przejechała po moście fura z gnojem. W 1945 r. został on uszkodzony w trakcie działań wojennych. Dziś most uważany jest za perłę inżynierii. Łączy płaski południowy brzeg Odry (lewy) z północnym, pagórkowatym (prawym). W 2005 roku most obchodził setną rocznicę budowy.

 

Miejsca sprzedaży:
> Centrum Artystyczno – Kulturalne „Zamek”, Punkt Informacji Turystycznej, ul. Szkolna 1, Krosno Odrzańskie


No. 317 - Wieża widokowa - Geopark Łuk Mużakowa
No. 317 - Wieża widokowa - Geopark Łuk MużakowalubuskieTrasy turystyczne

Wieża widokowa zlokalizowana jest na terenie Geoparku Łuk Mużakowa (ZT Nr 79), który jest jednocześnie chroniony jako park krajobrazowy o takiej samej nazwie. Park Krajobrazowy „Łuk Mużakowa” utworzony został, przede wszystkim, by chronić wschodnią część pięknie ukształtowanej moreny czołowej, która zachowała się w całości stanowiąc unikat na skalę światową. Drewniana wieża widokowa usytuowana jest nad zbiornikiem pokopalnianym Afryka przy ścieżce geoturystycznej „Dawna Kopalnia Babina” (ZT Nr 77). Wieża ma 30 m wysokości oraz dwa tarasy widokowe: na 15 i 24 m wysokości. Z górnego tarasu możemy obserwować największy na pojezierzu antropogeniczny zbiornik pokopalniany Afryka (z lotu ptaka zbiornik przypomina kształtem kontynent afrykański). W dalszej perspektywie obserwujemy bezmiar największego w Polsce kompleksu leśnego Bory Dolnośląskie a w kierunku południowym Góry Łużyckie, Góry Izerskie oraz przy dobrej widoczności również pasmo Karkonoszy.

Miejsca sprzedaży:
> Sklep Spożywczo-Przemysłowy ADI-KING, Nowe Czaple ul. Kopalniana 4
> Zajazd Park, ul. Kościuszki 15 Łęknica
> Punkt Informacji Turystycznej Stowarzyszenia Geopark Łuk Mużakowa, ul. Hutnicza 25, Łęknica (znaczek dostępny po wcześniejszym kontakcie telefonicznym 530 365 800)


GPS: 51.938325 15.505133

No. 318 - Ratusz w Zielonej Górze
No. 318 - Ratusz w Zielonej GórzelubuskieMiasta

Pierwotny ratusz w Zielonej Górze był budynkiem drewnianym. W drugiej połowie XV wieku stał się piętrowym budynkiem murowanym z cegły i kamienia. Nękany licznymi pożarami był wielokrotnie przebudowywany, w wyniku czego m,in podwyższono do 54 m wieżę, osadzono na niej hełm z kulą i zamontowano zegar. Ściany ratusza ostatecznie pokryto też tynkiem. w 1801 roku budynek przeszedł generalną renowację i wtedy też nadano mu klasycystyczny charakter. W centralnym miejscu fasady umieszczono herb miasta z symboliczną kiścią winogron oraz sztuką sukna. W latach dwudziestych XX wieku ratusz otoczono ozdobnymi plantami. Podczas ostatniego remontu elewacji ratusza przeprowadzonego w 1989 roku, odsłonięto na ścianie frontowej zachowany ceglany otwór okienny. Zielonogórski ratusz w swojej historii pełnił rozmaite funkcje. Przechowywano w nim m.in. akta i dokumenty miejskie, służył gminie ewangelickiej jako miejsce spotkań, Mieściła się w nim także sala bankietowa, izba historyczna, a także restauracja. W nieco odleglejszych czasach w przyziemiu wieży mieścił się loch więzienny, a w piwnicy ratusza urzędował kat. W piwnicach ratusza funkcjonowała także winiarnia.

Miejsca sprzedaży:
> Visit Zielona Góra – Informacja Turystyczna, Stary Rynek 1, czynne w sezonie letnim (15.IV -15.X) pn. – pt. 9:00-17:00, sob. - niedz. 10:00 – 16.00, w sezonie zimowym (16.X - 14.IV) sob. - niedz. 10:00 – 14.00


No. 319 - Palmiarnia w Zielonej Górze
No. 319 - Palmiarnia w Zielonej GórzelubuskieMuzea, parki

Palmiarnia w Zielonej Górze położona jest na szczycie Winnego Wzgórza, a otoczona jest tak zwanym parkiem Winnym porośniętym winoroślami. Powstała w 1961 roku jako niewielka szklarnia i w ciągu dziesięcioleci wielokrotnie przebudowywano ją zwiększając tym samym jej powierzchnię i wysokość. Obecnie w palmiarni rośnie ponad 150 gatunków roślin, wśród których niewątpliwą atrakcją jest daktylowiec kanaryjski. Gatunek ten uznano za najwyższy egzemplarz rosnący w Europie w zadaszonym pomieszczeniu. Oprócz roślin, zielonogórska palmiarnia posiada także 7 akwariów, w tym jedno o pojemności 10 tys. litrów, w którym podziwiać można m.in. rekiny sumowate, sumy afrykańskie, piranie, jesiotry ostronose i wiele innych gatunków ryb. Oprócz ekspozycji przyrodniczych palmiarnia pełni także funkcję restauracji, w której są organizowane różne imprezy kulturalne i okolicznościowe.

Miejsca sprzedaży:
> Palmiarnia, ul. Wrocławska 12a, Zielona Góra, czynne wt. - sob. 10:00-18:00, pn., niedz. - nieczynne (w trakcie Winobrania sob., niedz. 10:00-18:00)
> Visit Zielona Góra – Informacja Turystyczna, Stary Rynek 1, czynne w sezonie letnim (15.IV -15.X) pn. – pt. 9:00-17:00, sob. - niedz. 10:00 – 16.00, w sezonie zimowym (16.X - 14.IV) sob. - niedz. 10:00 – 14.00


No. 436 - Muzeum Bociana Białego w Kłopocie
No. 436 - Muzeum Bociana Białego w KłopocielubuskieMuzea, parki

Idea stworzenia Muzeum Bociana Białego w Kłopocie zrodziła się w 2001 roku. Uroczyste otwarcie nastąpiło w kwietniu 2003 roku. Muzeum prowadzone jest przez Zarząd Okręgu Ligi Ochrony Przyrody w Zielonej Górze. Jest to jedyne tego typu muzeum w Polsce położone na terenie największej w Polsce zachodniej kolonii bociana białego. Główne obszary działalności MBB to: edukacja przyrodnicza, koordynowanie zadań związanych z ochroną populacji bociana (np. montowanie platform gniazdowych, czyszczenie przez usuwanie sznurków, śmieci niebezpiecznych dla ptaków), współpraca z Krzesińskim Parkiem Krajobrazowym w zakresie ochrony najważniejszych i najcenniejszych przyrodniczo siedlisk (m.in. łąki zalewowe w dolinie Odry), monitoring liczebności kolonii bociana i badania ekologiczne populacji tego gatunku. Na co dzień Muzeum współpracuje z m.in. Urzędem Gminy w Cybince, Uniwersytetem Zielonogórskim, niemiecką organizacją FOEJ, której wolontariusze pracują na rzecz Muzeum oraz Europejską Siecią Bocianich Wiosek.

Miejsca sprzedaży:
> TYMCZASOWO ZNACZEK MOŻLIWY DO OTRZYMANIA TYLKO DROGĄ KORESPONDENCYJNĄ NA PODSTAWIE DOWODU POBYTU!!!


GPS: 52.071010 15.861525

No. 819 - Ratusz w Kargowej
No. 819 - Ratusz w KargowejlubuskieMiasta

Budynek ratusza w Kargowej to obiekt zabytkowy z pierwszej połowy XVIII wieku usytuowany w centralnym punkcie rynku miasta, w granicach zabytkowego zespołu urbanistyczno-krajobrazowego. Na mocy decyzji z 30 maja 1965 roku został wpisany do rejestru zabytków. W wyniku pożaru w 1885 roku uległ zniszczeniu. Swój obecny kształt zawdzięcza odbudowie, w obecnej formie charakterystyczny typ eklektycznej architektury połowy XIX w. o cechach klasycyzmu i neogotyku. Ratusz zbudowany jest na oryginalnym późnorenesansowym założeniu z XVII w.  Na frontowej ścianie została wmurowana tablica upamiętniająca wydarzenie, dzięki któremu Kargowa przeszła do historii jako jedyne miasto zachodniej Rzeczypospolitej, w którym stawiono zbrojny opór wkraczającym w  1793 roku wojskom pruskim. Obecnie w ratuszu mieści się  siedziba władz samorządowych.

Miejsca sprzedaży:
> Mediateka w Kargowej, ul. Słodowej 2, (czynna pn., wt., śr., pt. 8:00-16:00, czw., 10:00 - 16:00)


No. 1094 - Pszczelarnia Słodnik w Zaborze
lubuskieInne

Na szklaku wina i miodu w województwie lubuskim w gminie Zabór znajduje się pasieka o nazwie Pszczelarnia Słodnik. Jest to rodzinna pasieka wędrowna, której tradycja sięga lat 20. XX wieku.  Obecnie pasieka składa się z 70-ęciu rodzin pszczelich, które zamieszkują 10-ramkowe i 12-ramkowe ule wielkopolskie. Większość z nich wykonana jest z drewna, lecz w pasiece można też znaleźć modele styropianowe. Teren pasieki został przystosowany do potrzeb osób zwiedzających i szeroko pojętej apiturystyki. Gości wita u bramy rzeźba św. Ambrożego patrona pszczelarzy. W Pszczelarni można zobacz ścieżkę edukacyjną o owadach zapylających, wystawę uli, ogród z roślinami miododajnymi oraz  specjalne domki do inhalacji powietrzem z ula. Pszczelarnia Słodnik organizuje prelekcje o pszczołach i degustacje produktów pszczelich dla dzieci i dorosłych. Pasieka posiada również infrastrukturę turystyczną w postaci wiat rekreacyjnych umiejscowionych w pobliżu tężni solankowej. 

Miejsca sprzedaży:
> Pszczelarnia Słodnik, ul. Polna 16, Zabór


No. 1172 - Altana Różana w Parku Książęcym w Zatoniu
No. 1172 - Altana Różana w Parku Książęcym w ZatoniulubuskieInne

Podobnie jak inne kopce w parkach krajobrazowych, także kopiec w Parku Książęcym w Zatoniu pełnił role punktu widokowego. Na jego szczyt wiedzie spiralna ścieżka, a zwieńczeniem wzniesienia jest drewniana altana zbudowana na planie wieloboku, z nadbudówką w formie latarni. Punkt ten był miejscem spotkań i odpoczynku nazywanym Świątynią Różaną lub Altaną Różaną. Można stąd podziwiać najdłuższą oś widokową w parku, która zamyka widok na pałac. U podnóża kopca znajduje się sztuczna grota, zbudowana z polnego kamienia. Miała dodać temu miejscu uroku i tajemniczości. Dawniej z altany można było zejść po kamiennych schodach na niewielki taras umiejscowiony nad grotą. Kilkanaście metrów dalej znajdowała się najmniejsza z trzech parkowych fontann. Niecka miała kształt nerki, a nad nią pochylała się rzeźba dzika kalidońskiego (obecnie umieszczona przy Małym Stawie).

Miejsca sprzedaży:
> Kawiarnia Café Orangerie, Park Książęcy Zatonie, czynne w sezonie letnim (1.III - 31.X) pn.- wt. nieczynne, śr. - niedz. 10-18, w sezonie zimowym (1.XI - 28/29.II) pn.- wt. nieczynne, śr. - niedz. 8-16,


No. 447 - Murawy kserotermiczne w Owczarach
No. 447 - Murawy kserotermiczne w OwczarachlubuskieInne

Murawy kserotermiczne są nieleśnymi zbiorowiskami roślinnymi. Rozpowszechnione są przede wszystkim w południowej i południowo-wschodniej Europie. W Polsce można je najczęściej spotkać na nasłonecznionych zboczach o suchym i zasadowym podłożu. Rośliny tworzące tego typu ekosystemy są światłolubne i wapieniolubne. Przystosowały się do życia na suchym podłożu o odczynie zasadowym lub obojętnym, bogatym w węglan wapnia, a ubogim w związki organiczne i wodę. W Polsce murawy są najczęściej siedliskami półnaturalnymi, tzn. powstały dzięki ekstensywnej gospodarce rolnej – głównie wypasowi zwierząt. Murawy kserotermiczne w Owczarach należą do jednych z najlepiej zachowanych w Polsce. Położone są na krawędzi doliny Odry poprzecinanej licznymi wąwozami, których zbocza mają nachylenie od 5° do 90°, co czyni je niezwykle malowniczymi. Występuje tu wiele rzadkich i chronionych gatunków roślin : m.in. pajęcznica liliowata, ostnica Jana, ostnica włosowata, wężymord stepowy i wiele innych. Oprócz roślin na murawach występują również rzadkie i chronione gatunki zwierząt, zwłaszcza bezkręgowce przystosowane do tych ekstremalnych warunków życia. Wytyczona jest tu ścieżka edukacyjna (ok. 2 km), na której znajdują  się tablice edukacyjne i miejsca postojowe.Trasa jest dostępna bezpłatnie przez cały rok.

Miejsca sprzedaży:
> Stacja Terenowa Klubu Przyrodników w Owczarach, Owczary 17, Górzyca
> Gdy Stacja Terenowa jest zamknięta znaczek można nabyć w barze w Owczarach (150 m na południe od stacji - przy drodze krajowej nr 31)


No. 860 - Muzeum „Dom Szewca” w Pszczewie
No. 860 - Muzeum „Dom Szewca” w PszczewielubuskieMuzea, parki

Muzeum w Pszczewie zostało otwarte we wrześniu 1984 roku. To przede wszystkim zabytkowy budynek mieszkalny z II połowy XVIII wieku zbudowany z drewna na wysokiej kamiennej podmurówce. Dom Szewca wyróżnia się spośród innych budynków na pszczewskim rynku kształtem i proporcjami, wyznaczonymi przez kryty gontem wysmukły dach, stanowiący 2/3 wysokości budowli. Zamieszkiwany był niegdyś przez znaną w Pszczewie rodzinę Paździorków. Część powierzchni ekspozycyjnej muzeum przeznaczona została na odtworzenie warsztatu i sklepu szewca Feliksa Paździorka znanego działacza polonijnego. Ciekawostką Muzeum jest zachowana tzw. „czarna kuchnia” z połowy XVII w. Ponadto zobaczyć można znaleziska z wykopalisk archeologicznych, a także wystawę pt. „Dawny Pszczew na fotografii i pocztówce”. Obecnie, poza funkcjami muzealnymi, obiekt spełnia również rolę sklepu z pamiątkami oraz centrum informacji turystycznej. 

Miejsca sprzedaży:
> Muzeum „Dom Szewca” w Pszczewie, ul. Rynek 19, Pszczew


No. 1173 - Dąb Talleyranda w Zatoniu
No. 1173 - Dąb Talleyranda w ZatoniulubuskieInne

Centralnym miejscem Parku Książęcego w Zatoniu jest Łąka Joanny, upamiętniająca starszą siostrę księżnej Doroty. To tutaj pośrodku łąki rośnie, zwracające uwagę swą rozłozystością, najbardziej imponujące drzewo w Parku Książęcym, czyli Dąb Talleyranda. Upamiętnia postać, która zaważyła na całym życiu księżnej Dino. Karol Maurycy de Talleyrand-Perigord był jednym z najwybitniejszych francuskich polityków końca XVIII i początku XIX wieku. To on wprowadził ks. Dorotę, żonę swego bratanka Edmunda, do europejskiej elity. Wspólna przygoda Karola i Doroty z polityką i dyplomacją na salonach Paryża, Wiednia, Berlina i Londynu trwała blisko 30 lat. Ona stała się jego powiernicą, doradczynią, z czasem towarzyszką życia, a po śmierci swego mentora główną spadkobierczynią wielkiego majątku.

Miejsca sprzedaży:
> Kawiarnia Café Orangerie, Park Książęcy Zatonie, czynne w sezonie letnim (1.III - 31.X) pn.- wt. nieczynne, śr. - niedz. 10-18, w sezonie zimowym (1.XI - 28/29.II) pn.- wt. nieczynne, śr. - niedz. 8-16,


No. 76 - Ośrodek Kultury Łużyckiej w Buczynach
No. 76 - Ośrodek Kultury Łużyckiej w BuczynachlubuskieMuzea, parki

Skansen Budownictwa Łużyckiego powstał w 1992 roku z inicjatywy Zdzisławy i Jana Solarzów. Funkcjonuje dzisiaj jako gospodarstwo agroturystyczne, organizujące konferencje i spotkania promujące kulturę Łużyc Dolnych. W Ośrodku można zwiedzić Muzeum Etnograficzne z biblioteką sorabistyczną oraz drewniane chaty, obejrzeć sprzęt domowego użytku i stroje łużyckie z terenu wschodniej części Łużyc Dolnych. W Karczmie Łużyckiej można się posilić, degustując regionalne potrawy i zebrać siły przed podróżą, do kolejnych niedaleko znajdujących się 3 miejsc znaczkowych, oznaczonych nr 77,78 i 79. Obiekt usytuowany jest we wsi Buczyny, gm. Trzebiel, w pow. żarskim woj. lubuskiego przy drodze krajowej nr 12 na trasie Żary – Łęknica.

Miejsca sprzedaży:
> Karczma Łużycka w Buczynach, Buczyny 7


No. 699 - Muzeum Twierdzy Kostrzyn nad Odrą
No. 699 - Muzeum Twierdzy Kostrzyn nad OdrąlubuskieMuzea, parki

Muzeum Twierdzy Kostrzyn stanowi specyficzny zespół muzealny. Obejmuje on jedyny w swoim rodzaju powierzchniowy pomnik - zniszczoną w 1945 r. i nieodbudowaną kostrzyńską Starówkę wraz z obiektami XVI-wiecznej twierdzy bastionowej. Historia kostrzyńskiej Starówki jest pasjonująca. Stare Miasto ze swoim zamkiem, ratuszem, kościołem parafialnym i rynkiem posiadało niepowtarzalny urok. Wojna spowodowała, że miasto zamarło na bez mała 50 lat. Jeszcze nie tak dawno miejsce po dawnej Starówce mogło budzić jedynie tęsknotę za tym, co przestało istnieć. Dziś spod hałd ziemi wyłoniły się ruiny starych kamienic, bruki uliczek i chodniki, a część obiektów twierdzy została odrestaurowana. Spacer po Starym Mieście to sentymentalna podróż do czasów, kiedy Kostrzyn był jednym z najpiękniejszych miast Brandenburgii.

Miejsca sprzedaży:
> Muzeum Twierdzy Kostrzyn - Brama Berlińska ul. Berlińska 1, Kostrzyn nad Odrą


No. 219 - Zamek Piastowski w Krośnie Odrzańskim
No. 219 - Zamek Piastowski w Krośnie OdrzańskimlubuskieZamki, pałace, twierdze

Zamek został wybudowany w XIII przez książąt piastowskich (czasy Henryka Brodatego), w miejscu strategicznej przeprawy przez Odrę. W zamku, w ówczesnych czasach, mieszkała wdowa po Henryku św. Jadwiga Śląska. W XIV i XV w. zamek został przebudowany i powiększony o nowe budynki. Prawdopodobnie składał się już wówczas z dwóch skrzydeł - północnego i południowego oraz wysuniętego w kierunku zachodnim prostokątnego budynku z przejazdem bramnym i przylegającej do niego ośmiobocznej wieży. W XVI w. przeszedł on na własność elektorów brandenburskich. W XVI w. został przebudowany w stulu renesansowym. W swojej historii kilkakrotnie płonął - ostatni raz w 1945 r. Powstałą ruinę po wojnie zabezpieczono, a następnie częściowo odbudowano w stulu gotycko-renesansowym: skrzydło zachodnie – w tym budynek bramny z ośmiokątną wieżą i budynek tzw. „wozowni” oraz skrzydło południowe – gdzie zachowany został renesansowy podcień arkadowy z krużgankiem w drugiej kondygnacji jako cenny element architektury renesansowej. Obecnie na zamku działa instytucja kulturalna pod nazwą Centrum Artystyczno – Kulturalne „Zamek”. W sporym, interesującym Muzeum można zapoznać sie z historią zamku oraz okolicy, a także z otaczającą przyrodą. Ciekawostką jest sala poświęcona 1000-letniej historii Krosna Odrzańskiego. W niej znajduje się diorama przedstawiająca obronę grodu krośnieńskiego w 1005 roku. Figury uczestników wykonano z godną podziwu precyzją. Dodatkowo w gablotach można obejrzeć figury rycerzy ze średniowiecza. Zwiedzając zamek w Krośnie Odrzańskim, można przy okazji zwiedzić Muzeum Regionalne w Świebodzinie (ok. 40 km) i zdobyć Znaczek nr 513 oraz Międzyrzecki Rejon Umocnień - Znaczek nr 551 (ok. 65 km).

Miejsca sprzedaży:
> Centrum Artystyczno – Kulturalne „Zamek”, Punkt Informacji Turystycznej, ul. Szkolna 1, Krosno Odrzańskie


No. 72 - Wieża Pachołków Miejskich w Lubsku
No. 72 - Wieża Pachołków Miejskich w LubskulubuskieMiasta

Baszta Pachołków Miejskich w Lubsku, zwana również wieżą Bramy Żarskiej lub Basztą Katowską jest pozostałością po średniowiecznych obwarowaniach otaczających miasto. Mury zostały wymienione w dokumentach już w 1283 roku. Baszta jest zbudowana pod koniec XIV wieku z cegły w stylu gotyckim, założona na planie koła, siedmiokondygnacyjna. W 1834 roku do wieży przeniesiono z ratusza więzienie. Prawdopodobnie w tym okresie powstała nazwa Wieża Pachołków. W okresie międzywojennym do Bramy dostawiono duży budynek mieszkalny. Spod Baszty łatwo dojść deptakiem na plac Wolności, na którym stoją dwie cenne budowle: kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny oraz renesansowy ratusz a w przeciwnym kierunku można trafić do hotelu i restauracji „Duet” położonego nad rzeczką Lubszą.

Miejsca sprzedaży:
> Recepcja hotelu „Duet” ul. Reja 3, Bar „Eliasz” pl. Wolności 6


No. 414 - Sława – Jezioro Sławskie
No. 414 - Sława – Jezioro SławskielubuskieMiasta

Sława leży w województwie lubuskim na Pojezierzu Sławskim. Sercem tego obszaru jest jedno z największych jezior zlokalizowanych w zachodniej Polsce – Jezioro Sławskie (854 ha). Szczególne walory przyrodnicze Pojezierza Sławskiego stanowią o bardzo dużych wartościach turystyczno-krajobrazowych gminy. Jezioro ze względu na swoją powierzchnię, zróżnicowaną linię brzegową, wielokilometrowe rozbiegi fal i wiatru, stwarza doskonałe warunki do żeglowania. Plaża miejska z molo i nowym wyciągiem do nart wodnych – wakeparkiem, zlokalizowane są na terenie Sławskiego Centrum Kultury i Wypoczynku. To tutaj najchętniej przybywają wczasowicze oraz wypoczywają mieszkańcy gminy. Oprócz SCKiW swoją siedzibę mają tu inne ośrodki wczasowe i kluby żeglarskie zaopatrzone w niezbędny  sprzęt pływający. Cień w letnie upały oraz zieleń i czyste powietrze zapewnia Park Miejski, który niedawno został podany rewaloryzacji. Jeszcze więcej miejsca do opalania znajdziemy na drugiej już plaży miejskiej, a sporą dawkę adrenaliny dostarcza Park Linowy na terenie SCKiW. Zielonym pasażem stała się także jedna z głównych ulic w mieście – ulica Odrodzonego Wojska Polskiego, której przebudowa niedawno się zakończyła. To tylko niektóre z atrakcji jakie czekają w tym wyjątkowym mieście i równie wyjątkowych, urokliwych okolicach.

Miejsca sprzedaży:
> Urząd Miejski w Sławie – Biuro Obsługi, ul. Henryka Pobożnego 10, (pn. 7:30 – 17:00, wt.-czw.. 7:30 – 15:30, pt. 7:30 – 14:00)
> Sławskie Centrum Kultury i Wypoczynku, ul. Odrodzonego Wojska Polskiego 19, Sława (lipiec – sierpień recepcja w godz.7:00 – 23:00, wrzesień – czerwiec Biuro SCKiW w godz. 7:30-15:30) (web)


GPS: 51.638600 15.146300

No. 73 - Kościół farny w Żarach
No. 73 - Kościół farny w ŻarachlubuskieMiejsca kultu

Kościół farny jest najcenniejszym zabytkiem Żar. Gotycka świątynia góruje nad zabudową miasta, stanowiąc najważniejszy akcent w jego panoramie. Wzniesiona została w miejscu późnoromańskiego kościoła. Zabytek ten jest najstarszym kościołem parafialnym Żar, towarzyszył narodzinom i rozwojowi miasta, przetrwał mimo kataklizmów, jakich wielokrotnie doświadczył na przestrzeni stuleci. Zanim w Żarach zbudowano ratusz, kościół był miejscem obrad rady miejskiej, tutaj odbywały się zebrania ogółu mieszczan, ścigani przez prawo znajdowali w nim azyl a w czasach wojennych stawał się szpitalem. Podczas drugiej wojny światowej kościół został poważnie uszkodzony i dopiero w 1984 roku ukończono jego odbudowę, dzięki czemu mogła ponownie służyć celom kultowym parafii rzymsko-katolickiej. Na placu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, obok kościoła znajduje się budynek starej plebanii (dziś Muzeum Pogranicza Śląsko-Łużyckiego), kamienna dzwonnica (dawna baszta obronna) oraz siedziba Oddziału PTTK Powiatu Żarskiego.

Miejsca sprzedaży:
> Sklep fotograficzny „FotoDworski” (naprzeciw wejścia głównego do kościoła), ul. E. Plater 8


No. 80 - Muzeum Pogranicza Śląsko-Łużyckiego w Żarach
No. 80 - Muzeum Pogranicza Śląsko-Łużyckiego w ŻarachlubuskieMuzea, parki

Muzeum Pogranicza Śląsko - Łużyckiego w Żarach jest samorządową instytucją kultury, której organizatorem jest miasto Żary. Muzeum powstało w połowie 2013 roku, a jego celem jest pokazywanie bogactwa kulturowego pogranicza, historycznych Łużyc i zachodnich rejonów Śląska. Muzeum prezentuje przemysł miasta i rejonu ze szczególnym uwzględnieniem porcelany, która stanowiła czołówkę europejskich wyrobów. Bogaty dorobek i tradycje przemysłu szklarskiego, ceramicznego, budowlanego i włókienniczego oraz kopalń węgla brunatnego stanowią ważny element ekspozycji Muzeum. Na szczególną uwagę zasługuje ekspozycja związana z żarskim garnizonem po 1945 roku, którego jednostki wojskowe po likwidacji w 2001 roku przekazały swoje zbiory w depozyt miastu jako darowiznę przyszłemu muzeum.Siedziba Muzeum znajduje się w zbudowanej w XV wieku gotyckiej plebanii. W XVI wieku obiekt rozbudowano, dobudowując w stylu renesansowym drugi budynek. Połączone ze sobą stanowią integralny element zespołu zabudowy kościelnej najstarszej części miasta. W obiekcie są najstarsze i najokazalsze świeckie komnaty w Żarach z zachowanymi oryginalnymi zdobieniami, a ogromna piwnica ze sklepieniem łukowym nie znajduje analogii w całej okolicy.

Miejsca sprzedaży:
> Kasa biletowa Muzeum Pogranicza Śląsko - Łużyckiego w Żarach, pl. Kardynała Wyszyńskiego 2, Żary


No. 307 - Zamek Piastowski w Krośnie Odrzańskim
No. 307 - Zamek Piastowski w Krośnie OdrzańskimlubuskieZamki, pałace, twierdze

Zamek został wybudowany w XIII przez książąt piastowskich (czasy Henryka Brodatego), w miejscu strategicznej przeprawy przez Odrę. W zamku, w ówczesnych czasach, mieszkała wdowa po Henryku św. Jadwiga Śląska. W XIV i XV w. zamek został przebudowany i powiększony o nowe budynki. Prawdopodobnie składał się już wówczas z dwóch skrzydeł - północnego i południowego oraz wysuniętego w kierunku zachodnim prostokątnego budynku z przejazdem bramnym i przylegającej do niego ośmiobocznej wieży. W XVI w. przeszedł on na własność elektorów brandenburskich. W XVI w. został przebudowany w stulu renesansowym. W swojej historii kilkakrotnie płonął - ostatni raz w 1945 r. Powstałą ruinę po wojnie zabezpieczono, a następnie częściowo odbudowano w stulu gotycko-renesansowym: skrzydło zachodnie – w tym budynek bramny z ośmiokątną wieżą i budynek tzw. „wozowni” oraz skrzydło południowe – gdzie zachowany został renesansowy podcień arkadowy z krużgankiem w drugiej kondygnacji jako cenny element architektury renesansowej. Obecnie na zamku działa instytucja kulturalna pod nazwą Centrum Artystyczno – Kulturalne „Zamek”. W sporym, interesującym Muzeum można zapoznać sie z historią zamku oraz okolicy, a także z otaczającą przyrodą. Ciekawostką jest sala poświęcona 1000-letniej historii Krosna Odrzańskiego. W niej znajduje się diorama przedstawiająca obronę grodu krośnieńskiego w 1005 roku. Figury uczestników wykonano z godną podziwu precyzją. Dodatkowo w gablotach można obejrzeć figury rycerzy ze średniowiecza. Zwiedzając zamek w Krośnie Odrzańskim, można przy okazji zwiedzić Muzeum Regionalne w Świebodzinie (ok. 40 km) i zdobyć Znaczek nr 513 oraz Międzyrzecki Rejon Umocnień - Znaczek nr 551 (ok. 65 km).

Miejsca sprzedaży:
> Centrum Artystyczno – Kulturalne „Zamek”, Punkt Informacji Turystycznej, ul. Szkolna 1, Krosno Odrzańskie


No. 1106 - Jezioro Głębokie - Pojezierze Lubuskie
lubuskieInne

Jezioro Głębokie znajdujące się nieopodal Międzyrzecza jest turystyczną wizytówką regionu oraz jednym z największych i najbardziej znanych letnisk na lubusko-wielkopolskim pograniczu, z domkami i polami namiotowymi, w których można znaleźć nocleg. Działa tu też od 16 lat Pensjonat Pod Strzechą, odbudowany w 2005 roku w miejscu restauracji Pod Strzechą, która spłonęła w latach 70-tych. Powierzchnia Jeziora Głębokiego to w zależności od źródła ok 112-124 ha. Średnia głębokość jeziora to 9,2 m. przy czym głębokość maksymalna to 25,3 m. Akwen leży na terenie zlewni rzeki Obry jednak nie posiada odpływu. Jego brzegi porastają głównie lasy iglaste, ale na północy i południu w miejscach podmokłych także liściaste. Kąpielisko nad jeziorem Głębokie jest ulubionym miejscem wakacyjnego wypoczynku i weekendowych wypadów mieszkańców Międzyrzecza.

Miejsca sprzedaży:
> Pensjonat Pod Strzechą, Głębokie 1, Międzyrzecz


No. 328 - Ruiny pałacu Doroty Talleyrand w Zatoniu
No. 328 - Ruiny pałacu Doroty Talleyrand w ZatoniulubuskieZamki, pałace, twierdze

Zatonie to niewielka miejscowość położona kilka kilometrów na południe od Zielonej Góry. Pierwsze historyczne wzmianki o miejscowości datuje się na XIII wiek. Pod koniec XVII wieku w Zatoniu wzniesiono pałac w stylu barokowym. W 1841 roku do Zatonia wprowadziła się księżna Dorota Talleyrand–Perrigord, za panowania której pałac i ogród zostają przebudowane w stylu klasycystycznym. Z rządami księżnej Doroty w Zatoniu związanych jest wiele legend, jednak najważniejszym faktem jest to, że była ona osobą cieszącą się ogromnym szacunkiem lokalnej ludności. Księżna otaczała bowiem opieką medyczną najuboższych, budowała kościoły, szkoły i szpitale m.in. w Żaganiu. Ponadto fundowała stypendia dla najuboższych dzieci, a przy wielu pracach, które zlecała, zatrudniała ludzi biednych. Zatonie dzięki obecności Doroty Talleyrand–Perigord miało okazję gościć wiele osobistości, m.in. króla Fryderyka Wilhelma IV oraz kompozytora Franciszka Liszta czy Aleksandra von Humboldt. Miejsce to stało się wówczas ośrodkiem życia kulturalnego i politycznego Księstwa Żagańskiego. Po śmierci Doroty, majątek stopniowo upadał, a w roku 1945 pałac został podpalony dla zatarcia grabieży dokonanej przez Armię Czerwoną. Obecnie ruiny pałacu można oglądać w pozostałościach parku położonego w centrum wsi.

Miejsca sprzedaży:
> Kawiarnia Café Orangerie, Park Książęcy Zatonie, czynne w sezonie letnim (1.III - 31.X) pn.- wt. nieczynne, śr. - niedz. 10-18, w sezonie zimowym (1.XI - 28/29.II) pn.- wt. nieczynne, śr. - niedz. 8-16,


No. 513 - Muzeum Regionalne w Świebodzinie
No. 513 - Muzeum Regionalne w ŚwiebodzinielubuskieMuzea, parki

Powstało w 1971 r. z inicjatywy i staraniem miejscowego Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Świebodzińskiej. Siedzibą Muzeum jest zabytkowy ratusz miejski znajdujący się na świebodzińskim rynku. Zbiory Muzeum stanowią w większości przedmioty o charakterze regionalnym w tym głównie pamiątki historyczne, przedmioty o charakterze historycznym, numizmatycznym, etnograficznym, a także eksponaty numizmatyczne, dzieła sztuki i eksponaty przyrodnicze. Muzeum posiada dwie ekspozycje stałe: "Dziejów regionu” oraz "Przyroda Ziemi Lubuskiej".

Miejsca sprzedaży:
> Muzeum Regionalne w Świebodzinie, Plac Jana Pawła II 1, Świebodzin


No. 556 - Mury obronne z Bramą Młyńską - Strzelce Krajeńskie
No. 556 - Mury obronne z Bramą Młyńską - Strzelce KrajeńskielubuskieMiasta

Mury obronne zostały zbudowane w latach 1272-1290. Wzniesione zostały z nieobrobionego kamienia polnego na zaprawie wapiennej na wysokość 8-9 m, ich długość wynosiła pierwotnie 1700 m, jednak do dnia dzisiejszego zachowało się 1640 m. Wraz z murami przetrwała Brama Młyńska, Baszta Więzienna oraz 37 baszt łupinowych. Brama Młyńska, nazywana też Drezdenecką lub Wschodnią, została wybudowana na początku XIV wieku. Wzniesiona została na wylocie historycznej ul. Młyńskiej i strzegła traktu biegnącego po grobli między dwoma jeziorami miejskimi. Została założona na planie czworobocznym, jest budowlą czterokondygnacyjną, prostopadłościenną, nakrytą dachem dwuspadowym. W 2012 roku z inicjatywy Urzędu Miejskiego zamontowano w Bramie Młyńskiej zrekonstruowaną bronę, wykonaną według historycznych opisów oraz przekazów ikonograficznych.

Miejsca sprzedaży:
> Punkt Informacji Turystycznej, ul. Wojska Polskiego 1


No. 527 - Muzeum Przyrodnicze w Kostrzynie nad Odrą
lubuskieMuzea, parki

Muzeum zostało założone przez kostrzyńskiego przyrodnika Janusza Wieczorka. Obecnie prowadzone jest przez Klub Przyrodników. W muzeum można zobaczyć dwie ekspozycje stałe mianowicie „Przyroda dolin rzecznych” oraz „Przyroda miasta Kostrzyna nad Odrą”. Dodatkowo kilka razy do roku organizowane są wystawy czasowe. W punkcie Informacji Turystycznej mieszczącym się przy muzeum funkcjonuje wypożyczalnia rowerów. MUZEUM ZLIKWIDOWANE

Miejsca sprzedaży:
> TYMCZASOWO ZNACZEK MOŻLIWY DO OTRZYMANIA TYLKO DROGĄ KORESPONDENCYJNĄ NA PODSTAWIE DOWODU POBYTU!!!


<< 1 5 10 13 14 15 16 17 20 25 30 35 40 45 50 >>